Η ΣΗΜΑΙΑ ΤΗΣ "ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ" ΗΤΑΝ ΕΠΙΝΟΗΣΗ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ

Η ΣΗΜΑΙΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ

Η σημαία της «Κρητικής Πολιτείας» βασίζονταν σε μια παραλλαγή της ελληνικής σημαίας του 1822.
Τα τρία γαλάζια τεταρτημόρια, συμβόλιζαν την  ελληνική πλειονότητα της Κρήτης.

Το πρώτο από τα τεταρτημόρια χρώματος ερυθρού, αποδίδεται στην μουσουλμανική-τουρκική μειονότητα
και απεικόνιζε το λευκό αστέρι σε κόκκινο φόντο της τουρκικής σημαίας.

Ταυτόχρονα όμως  συμβόλιζε και δήλωνε την υψηλή επικυριαρχία του Σουλτάνου στο νησί και όχι  απλά και μόνο
την μουσουλμανική-τουρκική μειονότητα ή δήθεν «το κρητικό αίμα που χύθηκε στους αγώνες»,
όπως, -είτε σκοπίμως είτε από άγνοια- υποστηρίζουν με παρρησία μερικοί.

Η ΚΡΗΤΗ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ "ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΡΑΤΟΣ"
Ουδέποτε υπήρξε ανεξάρτητο κράτος της Κρήτης, αλλά μια (ημι)αυτόνομη και πλήρως ελεγχόμενη περιοχή από τις Μεγάλες Δυνάμεις.

Η ΣΗΜΑΙΑ ΤΗΣ "ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ" ΗΤΑΝ ΕΠΙΝΟΗΣΗ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ
Ως εκ τούτου, η σημαία δεν συμβόλιζε την ανεξάρτητη Κρήτη (όπως δυστυχώς, λανθασμένα πιστεύουν πολλοί και την αναρτούν με «υπερηφάνεια»), αλλά την υποταγή στην Οθωμανική Πύλη, καθώς

Apollo Epicurius: The Rapture of the Sculptures.

ΦΑΡΑΩ ΡΑΜΣΗΣ

Η Ιστορία του ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΥ αγώνα του 1821 όπως δεν θέλουν να την μάθεις!

«Εμπρός, στυλώσου Ελλάδα επαναστάτισσα, βάστα γερά στο χέρι τ' άρματά σου, μάταια δεν ξεσηκώθηκε ο Όλυμπος, η Πίνδος, οι Θερμοπύλες - δόξασμά σου. Απ' τα βαθιά σου σπλάχνα ξεπετάχτηκε η λευτεριά σου ολόφωτη, γενναία κι από τον τάφο του Σοφοκλή, απ' τα μάρμαρα της Αθήνας, πάντα ιερά και νέα. Θεών και ηρώων πατρίδα, σπάζεις άξαφνα το ζυγό σου και την ενάντια μοίρα...»

Αλέξανδρος Πούσκιν
 

Ο Νικολάι Γκόγκολ, Ρώσος ποιητής, έγραψε για τον Πούσκιν : Ο Πούσκιν ήταν για όλους τους ποιητές σαν μια ποιητική φλόγα που έπεσε απ’ τα ουράνια και από την οποία σαν κεράκια άναψαν άλλοι αυτοφυείς ποιητές. Γύρω του διαμορφώθηκε ολόκληρος αστερισμός. Από τη Βικιπαίδεια.

Μινώταυρος (Clash of the Gods)

 

Ο Μινώταυρος (Clash of the Gods)παρουσιάστηκε στην τηλεοπτική σειρά Clash of the Gods. Η εκπομπή παρουσιάστηκε στα τηλεοπτικά κανάλια των περισσοτέρων πολιτισμένων χωρών της γης. Εκτός της Ελλάδος. Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει ότι όλα είναι σωστά, ούτε και είναι η ουσία της ανάρτησης. Πολύ περισσότερο αποτελεί ένα κίνητρο για να χρησιμοποιηθεί το „εργαλείο“ που έκανε τους αρχαίους Έλληνες να μεγαλουργήσουν, την αμφισβήτηση. Είθε λοιπόν να υπάρξουν συζητήσεις με συγκρούσεις απόψεων από την „θαλασσοταραχή“ των οποίων θα αναδυθούν σωστά συμπεράσματα.

Εμείς για άλλη μια φορά ευχαριστούμε ολόθερμα την μεταφράστρια για τους ελληνικούς υπότιτλους.

Εντατικά μαθήματα ΝΕΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ από τον ΣΚΑΪ‏

Τι έμαθα από την  εκπομπή του skai για την επανάσταση του 1821 (25.1.2011)

Τι έμαθα από τη χθεσινή εκπομπή του skai για την επανάσταση του 1821:
1. Η υπόδουλη Ελλάδα εκτεινόταν μέχρι τη Λαμία (να δεις που τα γηπεδικά συνθήματα γέμουν ιστορικών πληροφοριών...).
2. Οι μισοί της κάτοικοι ήταν Αλβανοί (οι άλλοι μισοί κάτι άλλο, πάντως σίγουρα κάτι μπάσταρδο).
3. Αρχικά μας άρεσε που ήμασταν υπόδουλοι (μετά μάλλον βαρεθήκαμε...).
4. Ποτέ δεν μας άρεσε να πληρώνουμε φόρους. Όταν σταματήσαμε να βγάζουμε πολλά, τότε και μόνο τότε αρχίσαμε να έχουμε αρνητικά αισθήματα για την Υψηλή Πύλη.
5. Τα κίνητρα της Επανάστασης ήταν κυρίως οικονομικά (δεν έγινε λόγος για τα προηγούμενα επαναστατικά κινήματα, ούτε καν νύξη...).
6. Επί οθωμανικής αυτοκρατορίας οι Έλληνες απολάμβαναν δωρεάν παιδείας στην πληθώρα σχολείων που οικοδόμησαν

Το Αρχαιότερο Ναυάγιο στον Κόσμο

Είναι βέβαια γνωστή και αναμφισβήτητη η αναφορά του Ομήρου στη κατασκευή πλοίου από τον Οδυσσέα , για τα διάφορα ναυάγια ελληνικών πλοίων, για αυτόν ακριβώς τον λόγο δεν προκαλεί έκπληξη ότι το Αρχαιότερο Ναυάγιο (και στο Ναυάγιο του Ουλουμπουρούν ελληνικό πλοίο ήταν) στον Κόσμο, καταγράφηκε στην Ελλάδα

"Ψαριές" και αγάλματα...

 

Η «ψαριά» μιας μηχανότρατας έφερε στην επιφάνεια ένα αρχαιολογικό εύρημα που βρισκόταν εδώ και εκατοντάδες χρόνια, σε βάθος περίπου 70 μέτρων, στο Αιγαίο.
Πρόκειται για τμήμα μεγάλου αγάλματος και συγκεκριμένα για χάλκινο κορμό με άνω άκρα θωρακοφόρου άνδρα, ύψους περίπου 1,60 μ., το οποίο «ψάρεψε» η μηχανότρατα «Καπετάν Θέμελης» και το παρέδωσε στο Λιμεναρχείο Καλύμνου.

Η περίφημη «Κόρη της Καλύμνου» είναι ένα εντυπωσιακό άγαλμα, που είχαν «ψαρέψει» το 1995 δύο Καλύμνιοι ψαράδες και το είχαν παραδώσει στις αρχές συνεχίζοντας μια σπουδαία παράδοση, που είχαν αρχίσει το 1900 Συμιακοί σφουγγαράδες ανασύροντας από αρχαίο ναυάγιο ανοιχτά των Αντικυθήρων πολλούς θησαυρούς, οι οποίοι

ΤΟ ΠΛΑΝΗΤΑΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΧΙΜΗΔΗ: ΜΙΣΟ ΓΡΑΝΑΖΙ ΞΑΝΑΓΡΑΦΕΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ

Σημαντική έκπληξη: 

Η ΕΠΑΝΕΥΡΕΣΗ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΑΡΙΟΥ ΤΟΥ ΑΡΧΙΜΗΔΗ

Η αναπαλαίωση του γραναζιού που ανακαλύφθηκε στην Όλβια το 2006 από την αρχαιολογική υπηρεσία, η οποία το τοποθέτησε χρονολογικά ανάμεσα στα τέλη του 3ου και τα μέσα του 4ου αιώνα π.Χ. αποτέλεσε μια σημαντική έκπληξη: Τα δόντια παρουσιάζουν μια ιδιαίτερη καμπύλη που τα κάνουν εξαιρετικά όμοια με τα μαθηματικώς τέλεια, σύγχρονα γρανάζια. Επίσης η ασυνήθιστη σύνθεση του κράματος (ορείχαλκος) ήταν αναπάντεχη. Τα γρανάζια παρόλο που κατασκευάστηκαν πριν από κάθε άλλο γνωστό σε μας μηχανισμό, είναι πολύ πιο ανεπτυγμένα επιστημονικά. Λαμβανομένης υπ' όψιν της τέλειας συμφωνίας μεταξύ των επιστημονικών τεκμηρίων και των ιστορικών, λογοτεχνικών και αρχαιολογικών συμπερασμάτων, δεν είναι παράτολμο να συμπεράνουμε ότι το "κομμάτι" της Όλβιας αποτελεί τμήμα του Πλανητάριου του Αρχιμήδη.

Το Γρανάζι της Σαρδηνίας με εμφανή την καμπυλότητα οδόντωσης. Η εντυπωσιακή ομοιότητά του σε σχήμα και διαστάσεις με τα γρανάζια της σύγχρονης Τεχνολογίας έγινε αντιληπτή μετά την αποκατάσταση και την ακριβή γραφική αναπαράστασή του στον υπολογιστή. (Φωτογραφία, σχέδιο: Τζιοβάννι Παστόρε.)
Κατασκευάστηκε τον γ΄ αι. π.Χ. στην Κάτω Ιταλία.

Είναι ανώτερης τεχνολογίας του Υπολογιστή των Αντικυθήρων

και εφάμιλλο των γραναζιών της σύγχρονης Μηχανολογίας.     

  Προτού προλάβει καλά-καλά να συνέλθει η επιστημονική κοινότητα από τις εκπλήξεις, που επεφύλασσε η μελέτη του Υπολογιστή των Αντικυθήρων, ήρθε αντιμέτωπη με μία νέα απρόσμενη και πολύ μεγαλύτερη έκπληξη. Το προφίλ των οδόντων του τεμαχίου του γραναζιού του γ΄ αι. π.Χ., το οποίο ανακαλύφθηκε προ τριετίας στην πόλη Ολβία της Σαρδηνίας, μετά την αποκατάστασή του αποδείχθηκε, ότι δεν είναι τριγωνικό, όπως του Υπολογιστή των Αντικυθήρων, αλλά καμπύλο, πανομοιότυπο κι εφάμιλλης τεχνολογίας με τα γρανάζια της σύγχρονης Μηχανολογίας.

  Αν και το Γρανάζι της Σαρδηνίας προηγείται χρονικά σχεδόν δύο αιώνες του Υπολογιστή των Αντικυθήρων και πολλούς αιώνες όλων των άλλων μεταγενέστερων μηχανισμών –όλοι τους διαθέτουν τριγωνικούς οδόντες–, λόγω του εξελιγμένου μαθηματικά καμπύλου προφίλ της οδόντωσής του παρουσιάζει πολύ καλύτερες ιδιότητες, βέλτιστη ποιότητα εμπλοκής, καλύτερη σχέση μετάδοσης κ.λπ.. Αυτό μας οδηγεί στη σκέψη, ότι η Επιστήμη την προχριστιανική εποχή είχε φθάσει σε ύψιστη ακμή, αλλά

ΤΑ ΝΕΑ μας δικαιώνουν!

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2011 :TA NEA On-line - Διεθνές ενδιαφέρον για την ανασκαφή στον Πλακιά http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=4614625

Η ανάρτηση μας :Σάββατο, 8 Ιανουαρίου: 2011Η αρχαιολογική είδηση που συγκλονίζει τον διεθνή τύπο αλλάζοντας την παγκόσμια Ιστορία!

http://pyrron.blogspot.com/2011/01/blog-post_9260.html

Βέβαια, εμείς βασιζόμενοι στην ειδησεογραφία  του διεθνούς τύπου δεν κάναμε λόγο για «των ταπεινών στη µορφή αλλά εντυπωσιακών επί της ουσίας αρχαιολογικών ανακαλύψεων», αλλά των εντυπωσιακών επί της ουσίας και μορφής αρχαιολογικών ανακαλύψεων...

Η αντιστροφή του γήινου μαγνητικού πεδίου

Δείτε επίσης : Η αντιστροφή του γήινου μαγνητικού πεδίου

Διαβάστε επίσης Ο Ήλιος ετοιμάζεται να «ξυπνήσει» μέσα στο 2011

 

Ο Μ. Αλέξανδρος και η εκστρατεία που άλλαξε τον κόσμο.

Ο ΤΑΡΙΧΕΥΦΘΗΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΗΡΑΚΛΕΙΔΗΣ

Το είδαμε στο

ΒΙΣΑΛΤΗΣ

Pilaeus

Σχετικό θέμα: Που βρίσκεται τώρα Η ΜΟΥΜΙΑ ΤΟΥ «ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΟΣ»;

Το μινωικό σπήλαιο του Προφήτη Ηλία στο Αρκαλοχώρι

ΜΙΑ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΝΗΜΕΙΑΚΟ ΧΩΡΟ

Της Aννας Μανουκάκη-Μεταξάκη

Το παρακάτω κείμενο, μια απομαγνητοφωνημένη καταγραφή του 2005, αποτελεί μαρτυρία του κ. Σταύρου Λαμπράκη, 84 χρόνων σήμερα, με καθαρότατη σκέψη και μνήμη, που γεννήθηκε, έζησε και ζει στο Αρκαλοχώρι και γνωρίζει πράγματα και γεγονότα. Ό,τι αφηγείται είναι βιωματικό, το έζησε από πρώτο χέρι ή το άκουσε από τον πατέρα του.

Η αφήγηση

Ο πατέρας μου ήταν ο Ζαχαρίας ο Λαμπρομιχελάκης, πήγε στο σχολείο στον Πατσίδερο, μια μέρα μόνο. Ήταν αγράμματος. Ήξερε πολλές ιστορίες και μου τις είπε. Τις θυμάμαι καλά. Ήταν άριστος γεωργός και κυνηγός και λυράρης. Μου διηγήθηκε λοιπόν την ιστορία που θα σου πω...

...ποτέ δεν θα εξέλειπε η γενεά του...*

Ολυμπία - Ναός του Δία, Ανατολικό Αέτωμα - Ίαμος

Ο Ίαμος

  υπήρξε, γιος του Απόλλωνα και της Ευάδνης από την Πιτάνη, κόρης του Ποσειδώνα, και γενάρχης των Ιαμιδών.

Κατά την παράδοση,  η Ευάδνη έμενε με το θετό πατέρα της τον Αίπυτο, ο οποίος, όταν κατάλαβε ότι η Ευάδνη περιμένει παιδί, θύμωσε, αλλά σκέφτηκε ότι θα ήταν καλύτερα να ρωτήσει πρώτα το μαντείο των Δελφών. Κατά την απουσία του Αίπυτου η Ευάδνη γέννησε κρυφά κοντά σε μια βρύση και άφησε το νεογέννητο έκθετο. Όμως δυο φίδια έτρεξαν αμέσως κοντά στο μωρό και το φρόντιζαν. Όταν επέστρεψε ο Αίπυτος ανακοίνωσε στην Ευάδνη τα νέα από το μαντείο, ότι το παιδί θα γίνει σπουδαίος μάντης. Έψαξαν και βρήκαν το μωρό ανάμεσα στα ία, στους αγριομενεξέδες, γι' αυτό και η μητέρα του το ονόμασε Ίαμο. Αργότερα  ο Ίαμος, όταν έγινε έφηβος, διάβηκε κάποια νύχτα τον Αλφειό ποταμό,* όπου επικαλούμενος τον πατέρα του άκουσε "φωνή εξ ουρανού" που τον διέταζε ν' ακολουθήσει την κατεύθυνσή της. Έτσι ακολουθώντας τη φωνή έφθασε στο Κρόνιο της Ολυμπίας όπου κατασκεύασε βωμό και ίδρυσε το μαντείο του μεγάλου Διός, στο οποίο και έμεινε μέχρι το θάνατό του, ως μάντις.

Στο μαντείο αυτό τον διαδέχθηκαν σύμφωνα και με τους τελευταίους λόγους τους οποίους άκουσε ο γενάρχης από τον ουρανό τα παιδιά του και τα εγγόνια του. Το γένος τους έμεινε γνωστό με το όνομα Ιαμίδες, οι Ιαμίδες ήταν γνωστοί σ' όλη την Ελλάδα, ακόμα και στην Περσία.
*Μέχρι και ο  Πίνδαρος, στην  6η Ολυμπιακή του Ωδή, αναφέρει τον ΙΑΜΟ:

Δ' ΥΠΟ ΣΠΛΑΓΧΩΝ ΥΠ' ΩΔΙΝΕΣΣ' ΕΡΑΤΑΙΣ ΙΑΜΟΣ
ΕΣ ΦΑΟΣ ΑΥΤΙΚΑ. ΤΟΝ ΜΕΝ ΚΝΙΖΟΜΕΝΑ
ΛΕΙΠΕ ΧΑΜΑΙ: ΔΥΟ ΔΕ ΓΛΑΥΚΩΠΕΣ ΑΥΤΟΝ
ΔΑΙΜΟΝΩΝ ΒΟΥΛΑΙΣΙΝ ΕΘΡΕΨΑΝΤΟ ΔΡΑΚΟΝΤΕΣ ΑΜΕΜΦΕΙ
ΙΩ ΜΕΛΙΣΣΑΝ ΚΑΔΟΜΕΝΟΙ. ΒΑΣΙΛΕΥΣ Δ' ΕΠΕΙ
ΠΕΤΡΑΕΣΣΑΣ ΕΛΕΥΝΩΝ ΙΚΕΤ' ΕΚ ΠΥΘΩΝΟΣ, ΑΠΑΝΤΑΣ ΕΝ ΟΙΚΩ
ΕΙΡΕΤΟ ΠΑΙΔΑ, ΤΟΝ ΕΥΑΔΝΑ ΤΕΚΟΙ: ΦΟΙΒΟΥ ΓΑΡ ΑΥΤΟΝ ΦΑ ΓΕΓΑΚΕΙΝ
ΠΑΤΡΟΣ, ΠΕΡΙ ΘΝΑΤΩΝ Δ' ΕΣΕΣΘΑΙ ΜΑΝΤΙΝ ΕΠΙΧΘΟΝΙΟΙΣ
ΕΞΟΧΟΝ, ΟΥΔΕ ΠΟΤ' ΕΚΛΕΙΨΕΙΝ ΓΕΝΕΑΝ.

Μετάφραση:

Από τα σπλάχνα της και με τις γλυκειές ωδίνες της γέννας ήλθε ο ΙΑΜΟΣ αμέσως στο φως.

Μέσα στην λύπη της τον άφησε στο έδαφος. Αλλά με το θέλημα των θεών, τον ανέθρεψαν δυο φίδια με γκρίζα μάτια, ταϊζοντάς τον με το άκακο φαρμάκι της μέλισσας.

Και όταν ο βασιλιάς [ο Αίπυτος] επέστρεψε από την πετρώδη Πυθώνα, ερώτησε όλους τους υπηρέτες στο σπίτι, για το παιδί που γέννησε η Ευάδνη.

Γιατί είπε πως είχε γεννηθεί από τον Φοίβο, και θα μπορούσε να γίνει για τους άνδρες της γης, ένας προφήτης έξοχος ανάμεσα σε ολους  τους θνητούς και πως  ποτέ δεν θα εξέλειπε η γενεά του...

* Κατά την αρχαιότητα, ο Αλφειός λατρευόταν σαν θεότητα πάνω και από το Δία. Για το λόγο αυτό απεικονιζόταν στο αέτωμα του ναού του Ολυμπίου Δία στην αρχαία Ολυμπία.

Ολυμπία - Ναός του Δία, Ανατολικό Αέτωμα,  την αριστερή άκρη του αετώματος (κατά το θεατή) καταλαμβάνει ένας νέος ξαπλωμένος, η  προσωποποίηση του ποταμού Αλφειού.

Πηγή 1 , 2, 3, 4, 5, 

6

Illuminati

Οι περισσότεροι σίγουρα γνωρίζουν ότι ο αναγραμματισμός (στο βιβλίο Illuminati παίζει πρωταρχικό ρόλο) είναι η δημιουργία μιας λέξης, με μετάθεση γραμμάτων που υπάρχουν σε μία άλλη λέξη.
Ας δούμε τι γίνεται στο διαδίκτυο εάν αναγραμματίσουμε το Illuminati σε itanimulli

Πατήστε τώρα την διεύθυνση :

www.itanimulli.com

Τα συμπεράσματα δικά σας...

Σχετικό θέμα: Ένας Έλληνας ισόβιος πρόεδρος των...Illouminati...!

Η Αρχαία Φενεός και οι είσοδοι για το βασίλειο του Άδη

Η Αρχαία Φενεός αναδύεται στο φώς

Η πόλη Φενεός, που το όνομά της πήρε από τον τοπικό ήρωα-οικιστή της, Φενεό*, κατά τα αρχαία χρόνια ήταν αρκαδική πόλη, όπως αναφέρουν ο περιηγητής Παυσανίας και ο γεωγράφος Στράβωνας. Το όνομα Φενεός σήμερα είναι συνηθέστερα αρσενικού γένους, στον Παυσανία όμως είναι θηλυκού.

Σύμφωνα με τον μύθο οι καταβόθρες είναι έργα του Ηρακλή, ο οποίος έχοντας δεσμούς αίματος με την περιοχή (η προμαμή του, Λαονόμη, ήταν Φενεάτισσα), αποφάσισε να αποξηράνει το έλος, που σχηματιζόταν και να αποδώσει στους κατοίκους το εύφορο έδαφος. Κατασκεύασε λοιπόν μεγάλα κανάλια, τα οποία ακόμα και σήμερα λειτουργούν ικανοποιητικά. Ένας άλλος μύθος ισχυρίζεται ότι αυτά τα χάσματα, ήταν είσοδοι για το βασίλειο του Άδη...

*Ο Φενεός, ήταν Αρκάδας αυτόχθων, για αυτό  και η Φενεός υπήρξε αρκαδική πόλη.

Γκαζωμένος ...ελληνικά!

Τι σχέση έχουν τα „γκαζώνω“, „γκαζωμένος“, η „γκαζιά“, τα „γκάζια“ με τά ελληνικά;

Μέχρι το 1640 απολύτως καμία. Τη χρονιά εκείνη, ένας ιδιοφυής Φλαμανδός δανείστηκε την ελληνική λέξη χάος...

Διοξίνη: Ο άνθρωπος και ο πορτοκαλί παράγοντας

Κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ και κατά την περίοδο 1961-1971, ο αμερικανικός στρατός χρησιμοποίησε σε ευρύτατη έκταση ένα δραστικότατο αποφυλλωτικό (defoliant) ζιζανιοκτόνο, που έμεινε γνωστό ως Agent Orange (πορτοκαλί παράγοντας).

Το Agent Orange είναι μίγμα ισοοκτυλικών εστέρων του 2,4-διχλωρο- και του 2,4,5-τριχλωρο-φαινοξυ-οξικού οξέος. Τα ζιζανιοκτόνα αυτά (και κυρίως το δεύτερο) περιείχαν σε πολύ μικρά ποσοστό διοξίνες, ως αναπόφευκτα παραπροϊόντα κατά τη βιομηχανική σύνθεσή τους σε μεγάλη κλίμακα.

                                                

Oι διοξίνες και τα PCB ανήκουν στην κατηγορία των ανθεκτικών ή έμμονων οργανικών ρύπων (Persistent Organic Pollutants, POPs), οι οποίοι δύσκολα υπόκεινται σε χημική και βιολογική διάσπαση με αποτέλεσμα να παραμένουν στο περιβάλλον και να συσσωρεύονται στην τροφική αλυσίδα των ανθρώπων και των ζώων. Διοξίνες και PCB εντάσσονται στην κακόφημη "βρωμερή δωδεκάδα" (dirty dozen, βλ. Χημική Ένωση του Μήνα: "DDT").

Οι διοξίνες ως οργανικοί ρύποι, ήταν ελάχιστα γνωστές στο ευρύ κοινό. Στην επιφάνεια τις έφερε το βιομηχανικό ατύχημα που συνέβη στην Ιταλία το 1976, το οποίο έχει μείνει γνωστό ως η καταστροφή του Seveso.

Η παρουσία διοξινών στο Agent Orange ήταν φυσικό να προκαλέσει ανησυχίες στο Βιετνάμ  για τις επιπτώσεις στην υγεία των κατοίκων:                                                                                                   

Διεθνείς επιδημιολογικές μελέτες, όπως και αναφορές από Βιετναμέζους ιατρούς, έδειξαν ότι οι περιπτώσεις προβλημάτων υγείας σε παιδιά γονέων που είχαν εκτεθεί στο Agent Orange, ήταν στατιστικώς σημαντικές. Τα αποτελέσματα αυτά αφορούσαν περιπτώσεις παρατεταμένων εκθέσεων.

Λόγω της πολυπλοκότητας των αποτελεσμάτων και των συναφών στατιστικών αναλύσεων, αλλά και εξαιτίας των εμπλεκόμενων συμφερόντων (κρατικές υπηρεσίας υγείας, βιομηχανία, περιβαλλοντολογικές οργανώσεις, δικαστικοί αγώνες, αποζημιώσεις, συντάξεις αναπηρίας) πολλές από τις μελέτες αυτές έχουν γίνει στόχος δικαιολογημένων και αδικαιολόγητων αμφισβητήσεων, προς την κατεύθυνση που συμφέρει την κάθε πλευρά.   

Εκτιμάται ότι ο άνθρωπος προσλαμβάνει διοξίνες κατά τουλάχιστον 90% από τα τρόφιμα,

Είναι άραγε σύμπτωση ότι το 1949 έγινε  ατύχημα σε εργοστάσιο παρασκευής  φυτοφαρμάκων της εταιρείας (διατροφική βιομηχανία) Monsanto στην πόλη Nitro της Δυτικής Βιργινίας των ΗΠΑ; Αναφέρεται ότι δηλητηριάστηκαν 240 άτομα. Ο κόσμος κατά την Μονσάντο είναι λίγο διαφορετικός, πορτοκαλί...

                                

Το διασημότερο θύμα της διοξίνης: Ο Victo Yushchenko, Πρόεδρος της Ουκρανίας 

Ο Ουκρανός πολιτικός Victor Yushchenko , πριν και μετά τη δηλητηρίασή του με 2,3,7,8-TCDD.

Κατά τον Σεπτέμβριο του 2004 πιθανολογείται ότι πραγματοποιήθηκε δολοφονική απόπειρα κατά του Προέδρου της Ουκρανίας Victor Yushchenko. Αναφέρεται ότι στον Ουκρανό Πρόεδρο χορηγήθηκε μέσω της τροφής ποσότητα διοξινών κατά τη διάρκεια ενός επίσημου γεύματος. Μέσα σε λίγες ημέρες παρουσίασε οξεία παγκρεατίτιδα και στη συνέχεια έντονα συμπτώματα χλωρακμής με έντονη παραμόρφωση των χαρακτηριστικών του προσώπου του. Μεταφέρθηκε σε κλινική της Βιέννης, όπου οι εξετάσεις έδειξαν την παρουσία διοξινών σε συγκέντρωση 108.000 pg/g λίπους αίματος, επίπεδα κατά 50.000 φορές υψηλότερα από τα μέσα επίπεδα του γενικού πληθυσμού. Από τη σχέση συγκεντρώσεων των συγκεντρώσεων των ομοειδών διοξινών που δεν διέφεραν σημαντικά από τα μέσα επίπεδα, εκτιμάται ότι η απόπειρα εναντίον του πραγματοποιήθηκε με σχεδόν καθαρή 2,3,7,8-TCDD σε ποσότητα περίπου 1 mg.

Η περίπτωση του Yushchenko αποτέλεσε ευκαιρία για να διαπιστωθεί ο μεταβολισμός και η αποβολή της διοξίνης από τον ανθρώπινο οργανισμό. Για τα τρία επόμενα χρόνια παρακολουθήθηκε η συγκέντρωση της 2,3,7,8-TCDD και των μεταβολιτών της στο αίμα, στους λιπαρούς ιστούς, στα κόπρανα, στο δέρμα και στον ιδρώτα.

Διαπιστώθηκε ότι η 2,3,7,8-TCDD αποβλήθηκε από τον οργανισμό κατά 60% αναλλοίωτη και κατά το υπόλοιπο ως μεταβολίτες -υδροξυπαράγωγα (ενώσεις που προκύπτουν με αντικατάσταση ενός ή δύο χλωρίων με υδροξύλια). Μεταβολίτες βρέθηκαν κυρίως στα κόπρανα και μόνο ίχνη τους στο αίμα. Ακόμη διαπιστώθηκε ότι η ενεργοποίηση των ενζύμων που προκαλούν τον μεταβολισμό της 2,3,7,8-TCDD απαιτεί την παρουσία μεγάλων συγκεντρώσεων της ουσίας. Το γεγονός αυτό ερμηνεύει τους σχετικά μικρούς χρόνους υποδιπλασιασμού της ένωσης (15,4 μήνες), όταν αυτή βρίσκεται σε μεγάλες συγκεντρώσεις και τους αντίστοιχα μεγάλους χρόνους (6 περίπου έτη) υποδιπλασιασμού όταν η ουσία βρίσκεται σε πολύ χαμηλές συγκεντρώσεις.

Να σημειωθεί ότι ο Yushchenko δεν ήταν το πρώτο θύμα οξείας δηλητηρίασης από 2,3,7,8-TCDD. Είχε προηγηθεί π περίπτωση δύο Αυστριακών γυναικών ηλικίας 30 και 27 ετών κατά τα έτη 1997-98. Και οι δύο γυναίκες ήταν υπάλληλοι ενός ερευνητικού ινστιτούτου υφασμάτων. Στην πρώτη μετρήθηκαν 144.000 pg/g λίπους αίματος (αντιστοιχούσε σε 25 μg/kg σωματικού βάρους ή πρόσληψη ποσότητας 1,6 mg 2,3,7,8-TCDD) και στη δεύτερη 26.000 pg/g λίπους αίματος (αντιστοιχούσε σε 6 μg/kg σωματικού βάρους ή πρόσληψη ποσότητας 0,4 mg 2,3,7,8-TCDD). Τα γαστρεντερικά συμπτώματα και οι αιματολογικές βλάβες πρακτικά υπεχώρησαν μετά 2-3 έτη θεραπευτικής αγωγής                           

Σχετικό θέμα:: Γερμανία: Διοξίνη και σε χοιρινό κρέας

Cretalive.gr :: Κόσμος :: Γερμανία: Διοξίνη και σε κοτόπουλα

Cosmo.gr - Γερμανία: Διοξίνες σε αυγά και πουλερικά

                

Γενικά για τις διοξίνες

Οι διοξίνες είναι πολυχλωριωμένες οργανικές ενώσεις, που βρίσκονται στο έδαφος, στο νερό, στα τρόφιμα, στα ιζήματα, αλλά και στον αέρα αστικών και αγροτικών περιοχών

Aρχαιολογική έρευνα του Νιου Τζέρσεϋ Archaeological Survey

Στην σύγχρονη αρχαιολογία, πολλοί αρχαιολόγοι κάνουν χρήση μίας καινούργιας μεθόδου της λεγόμενης «απαλής» αρχαιολογικής έρευνας του Νιου Τζέρσεϋ (Archaeological Survey)

Ας δούμε λοιπόν

Τι είναι η "Archaeological Survey" αρχαιολογική έρευνα του Νιου Τζέρσεϋ ;

Αρχαιολογική έρευνα είναι μια προσπάθεια να βρεθούν και να καταχωρηθούν οι αρχαιολογικές περιοχές (φάση Ι), και να αξιολογηθεί κατά πόσο είναι επιλέξιμες να καταχωριθούν στους καταλόγους του Νιου Τζέρσεϋ και τους Εθνικούς Καταλόγους Ιστορικών Θέσεων (φάση ΙΙ). Οι αρχαιολογικές έρευνες στο Νιου Τζέρσεϋ καθοδηγούνται από τις Οδηγίες για τις Αρχαιολογικές Έρευνες στη Φάση Ι του HPO (Τμήμα Συντήρησης Πολιτισμικής Κληρονομιάς) : Προσδιορισμός αρχαιολογικών πόρων, και οδηγίες για την προετοιμασία της διοικητικής πολιτιστικής αρχαιολογικής έκθεσης σχετικά με τους πόρους που υποβάλλεται στο Τμήμα Συντήρησης Πολιτισμικής Κληρονομιάς. Αυτές οι οδηγίες συμπληρώνουν τις οδηγίες του HPO για την αρχιτεκτονική έρευνα καθώς επίσης και τις οδηγίες για την αρχαιολογική και την ιστορική συντήρηση του Υπουργείου Εσωτερικών.

Πότε προτείνεται η αρχαιολογική έρευνα

Τρεις παράγοντες εξετάζονται στην αξιολόγηση της ανάγκης για μια επιτόπια έρευνα ώστε να εντοπιστούν οι αρχαιολογικές περιοχές μέσα σε έναν Τομέα Πιθανών Αποτελεσμάτων (APE) μιας περιοχής. Αυτοί είναι (1) η φύση του προτεινόμενου προγράμματος και ο APE της, (2) η παρουσία ή η απουσία εγγράφων σχετικά με την ύπαρξη αρχαιολογικών ευρημάτων στον APE, και (3) η δυνατότητα παρουσίας μη καταγεγραμμένων αρχαιολογικών ιστορικών ευρημάτων στον APE. Η έρευνα συστήνεται μόνο εάν το προτεινόμενο πρόγραμμα θα μπορούσε να οδηγήσει σε σημαντικές αλλαγές στο χαρακτήρα των αρχαιολογικών περιοχών που προτείνονται, ή έχουν επιλεχθεί για τη λίστα, στο Νιου Τζέρσεϋ και τους Εθνικούς Καταλόγους Ιστορικών Θέσεων, και τέτοιες περιοχές είτε είναι γνωστό πως υπάρχουν μέσα στον APE είτε υπάρχουν πολλές πιθανότητες να είναι παρούσες μέσα στον APE. Για την περαιτέρω εκτίμηση αυτού του θέματος, δείτε τις οδηγίες του HPO για τις αρχαιολογικές έρευνες στη Φάση Ι.

Περισσότερα...

ΟΛΥΜΠΙΑ ΓΗ ΕΛΛΗΝΩΝ

Pilaeus

Το γραπτό κείμενο της γραφής της Ερέτριας και οι στενόμυαλοι Έλληνες

Περί Ερέτριας

Προϊτσορία και εποχή του χαλκού

Τα πρώτα σημάδια ανθρώπινης δραστηριότητας στην περιοχή εμφανίζονται κατά την Νεολιθική περίοδο (3500-3000 π.Χ.), όμως δεν είναι σαφές αν υπήρξε εκείνη την εποχή οργανωμένος οικισμός. Η πρώτη βεβαιωμένη οργανωμένη εγκατάσταση τοποθετείται το διάστημα 3000-2000 π.Χ.. Κατά την ύστερη εποχή του Χαλκού (1600-1100 π.Χ.) ο οικισμός συρρικνώθηκε και την Γεωμετρική περίοδο καταλήφθηκε εντελώς.

Αρχαιότητα

Η πόλη της κλασικής εποχής ιδρύθηκε περίπου τον 9ο αιώνα π.Χ., πιθανότατα ως το επίνειο του Λευκαδίου, 15 χιλιόμετρα δυτικότερα. Η ονομασία της πόλης προέρχεται από το: ἐρέτης (=κωπηλάτης). Αν και ο Στράβων σημειώνει ότι πρότερο όνομα της Ερέτριας ήταν Αρότρια. Το Λευκαδί πυρπολήθηκε το 825 π.Χ., κάτι που έδωσε την δυνατότητα στην Ερέτρια να αναπτυχθεί σε τοπική δύναμη.

Η πρώτη αναφορά στην Ερέτρια γίνεται από τον Όμηρο στην Ιλιάδα, που εμφανίζεται στον κατάλογο των πλοίων που εκστρατεύουν κατά της Τροίας (Τρωικός πόλεμος). Τον 8ο π.Χ. αιώνα, η Ερέτρια και η γειτονική Χαλκίδα, υπήρξαν οι πιο ακμάζουσες πόλεις της Εύβοιας. Η Ερέτρια έλεγχε την Άνδρο, την Τήνο, την Κέα, στις Κυκλάδες. Επίσης κατείχε και τμήμα των απέναντι ακτών της Βοιωτίας. Οι Ερετριείς ίδρυσαν και αποικίες στην Νότια Ιταλία από κοινού με τους Χαλκιδείς: τις Πιθηκούσσες και την Κύμη.

Όμως στα τέλη του 8ου αιώνα π.Χ. η Ερέτρια και η Χαλκίδα συγκρούστηκαν μεταξύ τους, αναμέτρηση που διήρκεσε αρκετές δεκαετίες. Ο ιστορικός Θουκυδίδης μας δίνει λεπτομέρειες από αυτή την διαμάχη που έμεινε γνωστή ως Λιλάντιος Πόλεμος, από το όνομα μιας μικρής πεδιάδας κοντά στην Ερέτρια. Οι Ερετριείς τελικά ηττήθηκαν και έχασαν πολλές από τις κτήσεις τους.

Η Ερέτρια συνέχισε τον αποικισμό περιοχών στο βόρειο Αιγαίο Πέλαγος, στην Ιταλία και την Σικελία.

πρωτοστάτησε μαζί με τη Χαλκίδα στον αποικισμό της Ιταλίας (Πιθηκούσες, Κύμη, Ζάγκλη) και της Χαλκιδικής χερσονήσου (Μένδη, Μεθώνη, Δίκαια) στο Βόρειο Αιγαίο. Ανέπτυξε ένα νέο σύστημα γραφής της Ελληνικής γλώσας (δάνειο του Φοινικικού αλφάβητου) τον 8ο αιώνα π.Χ. Το πρώτο και αρχαιότερο γραπτό κείμενο αυτής της γραφής βρέθηκε στο νησάκι Πιθηκούσες, με τη σημερινή ονομασία Ίσκια, στον κόλπο της Νάπολης, αποικία τότε των Ερετριέων».

Για το αλφάβητο της Ερέτριας, ο καθηγητής αρχαιολογίας Μιχάλης Τιβέριος έχει σημειώσει στο παρελθόν: «Ενα από τα σπουδαία πολιτισμικά αγαθά που οι νεοφερμένοι Ευβοείς πρόσφεραν στους ντόπιους ήταν, χωρίς αμφιβολία, και το αλφάβητο. Στην ίδια την 'Ισκια, οι ανασκαφές έφεραν στο φως ορισμένα από τα παλιότερα δείγματα ελληνικής γραφής. Ανάμεσά τους, ξεχωρίζει μια έμμετρη επιγραφή, χαραγμένη πάνω σ' ένα πήλινο κρασοπότηρο του 730-720 π.Χ., που βρέθηκε στον τάφο ενός αγοριού ηλικίας περίπου 10 χρόνων. Ετσι, από τις μακρινές Πιθηκούσες γνωρίζουμε τους παλιότερους γραπτούς ελληνικούς στίχους, χάρη σ' έναν Ευβοέα μετανάστη που τους χάραξε πάνω σ' ένα σκεύος συμποσίου».

Έστω και εάν κάποιοι στενόμυαλοι Έλληνες ή παράγωγα τους ισχυρίζονται ότι η γραφή (το γραπτό κείμενο της γραφής της Ερέτριας) της Ελληνικής γλώσσας είναι δάνειο του Φοινικικού αλφάβητου, ξένοι επιστήμονες δεν αναφέρουν ούτε φοίνικες ούτε ...φοινικόδεντρα αλλά κάνουν λόγο για διάδοση του ελληνικού αλφάβητου (Verbreitung des griechischen Alphabets). Βέβαια, ακόμη και στην περίπτωση που κάποιος δέχεται ότι είναι δάνειο του Φοινικικού αλφάβητου, μάλλον παραβλέπει ότι δεν πρόκειται για δάνειο αλλά ακόμη και σε αυτή την περίπτωση, είναι γόνιμη αναδημιουργία με υψηλή χρηστική αξία κάποιου αλφάβητου που είχε χαμηλή χρηστική αξία (άχρηστο για τον πληθυσμό, περιορισμένο για ελάχιστους, συνήθως ιερείς) καθώς δεν είχε φωνήεντα (το αλεφ και το αγίν του Φοινικικού αλφάβητου είναι απλά ήχοι)...

Πηγή 1

Πηγή 2

Πηγή 3

Η ιστορική αλήθεια της δημιουργίας αποικιών στη Σικελία

Ερείπια (ελληνικά) της Γέλας

Θουκυδίδης βιβλίο ΣΤ. Γέλαν δὲ Ἀντίφημος ἐκ Ῥόδου καὶ Ἔντιμος ἐκ Κρήτης ἐποίκους ἀγαγόντες κοινῇ ἔκτισαν, ἔτει πέμπτῳ καὶ τεσσαρακοστῷ μετὰ Συρακουσῶν οἴκισιν. καὶ τῇ μὲν πόλει ἀπὸ τοῦ Γέλα ποταμοῦ τοὔνομα ἐγένετο.

Χωρίς αρχαιολογικό εξοπλισμό επιβεβαιώνουν αρχαιολόγοι τις αρχαίες ελληνικές αποικίες στην Σικελία.

Για ειρηνικό εποικισμό της Σικελίας από Έλληνες κάτι λόγο σε πρόσφατη δημοσίευση ο καθηγητής αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Göttingen (Γερμανία) Johannes Bergemann αναλύοντας τα αποτελέσματα της «απαλής» αρχαιολογικής έρευνας Archaeological Survey κατά την οποία από 277 αρχαίους οικισμούς τουλάχιστον 100 είναι ελληνικοί, και ο αποικισμός- κατά τον καθηγητή αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Göttingen Johannes Bergemann- έγινε ειρηνικά.

Βέβαια, στο ελληνόφωνο διαδίκτυο είναι γνωστή και η ιστορική αλήθεια της δημιουργίας αποικιών από τους Κρητικούς στη Σικελία :

Ο Δαίδαλος με το γιό του Ικαρο δραπετεύουν από την Κρήτη για να γλιτώσουν την οργή του Βασιλιά Μίνωα. Ο Ικαρος ενθουσιασμένος με τα κέρινα φτερά του πετά κοντά στον Ηλιο, το κερί λιώνει και ο Ικαρος πνίγεται στη θάλασσα.

Μετά το θάνατο του γιού του, ο Δαίδαλος καταφέρνει μόνος του πια να φτάσει στην Κάμικο ή Κύμη της Σικελίας, στο βασίλειο του Κώκαλου ο οποίος ήταν ένας βασιλιάς της Σικελίας που πήρε την εξουσία μετά από την εξολόθρευση των Κυκλώπων

Ο Μίνωας όμως δεν σταμάτησε να τον καταδιώκει. Ήξερε πως ο σοφός Δαίδαλος θα έβρισκε τον τρόπο να καλύψει τα ίχνη του, γι’ αυτό έπρεπε να σοφιστεί άλλο τρόπο να τον ξετρυπώσει από την κρυψώνα του. Διέδωσε λοιπόν σε όλους τους βασιλιάδες του τότε γνωστού κόσμου, ότι όποιος από τους υπηκόους τους κατάφερνε να λύσει ένα γρίφο θα κέρδιζε μεγάλη αμοιβή. Ο Μίνωας πίστευε πως μονάχα ο Δαίδαλος θα μπορούσε να λύσει τον πολύ δύσκολο γρίφο: να καταφέρει να περάσει μία κλωστή μέσα από το κέλυφος ενός σαλιγκαριού.

Ο βασιλιάς Κώκαλος που στην αυλή του φιλοξενούσε τον Δαίδαλο είχε καταλάβει φυσικά τις ικανότητες του μυθικού πολυτεχνίτη και του ζήτησε να βρει τη λύση στο γρίφο. Έλπιζε ότι αν ο Δαίδαλος έλυνε τον γρίφο, αυτό θα πρόσθετε κύρος στο βασίλειο του και ίσως την εύνοια του Μίνωα.

Ο Δαίδαλος αφού τρύπησε το κάτω μέρος του σαλιγκαριού το άλειψε με μέλι και έδεσε την κλωστή σε ένα μυρμήγκι, που θέλοντας να φτάσει στο μέλι πέρασε μέσα από τις σπείρες του άδειου κελύφους τραβώντας μαζί του την κλωστή.

Τη λύση του γρίφου με πολλή χαρά ανακοίνωσε ο Κώκαλος στον Μίνωα, χωρίς να υποψιάζεται ότι παραδίδει έτσι στο Μίνωα τον Δαίδαλο, τον υπ’ αριθμό ένα καταζητούμενο στην μινωική Κρήτη.

Ο Μίνωας φτάνει στη Σικελία και δολοφονείται

Ο Μίνωας κατάλαβε αμέσως ότι ο Δαίδαλος βρισκόταν στη Σικελία και κατέπλευσε ο ίδιος προσωπικά να τον ζητήσει πίσω από τον Κώκαλο.

Ο Κώκαλος από τη μια δεν ήθελε να αντιταχθεί στον δυνατό βασιλιά της Κρήτης, αλλά από την άλλη δεν ήθελε να χάσει το Δαίδαλο από την υπηρεσία του. Ετσι ενώ υποσχέθηκε να παραδώσει τον Δαίδαλο στο Μίνωα, κατέστρωσε σχέδιο δολοφονίας. Ο σπουδαίος βασιλιάς της Κρήτης βρήκε άδοξο θάνατο μέσα στο καυτό νερό του μπάνιου του. Η δολοφονία έγινε με τρόπο που να μοιάζει με ατύχημα, εξασφαλίζοντας την ατιμωρησία του ύπουλου Κώκαλου.

Μπορεί όλο το παραπάνω να είναι ένας μύθος, ωστόσο πίσω του κρύβεται η ιστορική αλήθεια της δημιουργίας αποικιών από τους Μινωίτες Κρητικούς στη Σικελία, όπως η Μινώα στον Ακράγαντα, η Υρία στη Μεσαπία και η Έγγυος στο εσωτερικό του νησιού.

Διαβάστε περισσότερα....

Στο κάλεσμα του Ήλιου

Μετά από κάλεσμα της οργάνωσης Θύρσος - Έλληνες Εθνικοί, πολλοί Φίλοι από όλη την Ελλάδα και τον κόσμο συμμετείχαν στον από κοινού Εορτασμό του Χειμερινού Hλιοστασίου, ανάβοντας πυρά ή μια φλόγα δημιουργώντας τις Φρυκτωρίες Αλληλεγγύης ανάμεσα στους ανθρώπους που ακολουθούν τις Πατρώες Παραδόσεις. Ευχαριστούμε ολόψυχα όσους συμμετείχαν, ακόμη και όσους προσπάθησαν αλλά για διαφόρους λόγους δεν τα κατάφεραν. Την επόμενη φορά τους αναμένουμε! Χρόνια Πολλά και Καλά με Υγεία, Σοφία και Ευημερία! Είθε ο Ανίκητος Ήλιος να μας χαρίσει το Αιώνιο Φως του.
Τιμή και Δόξα στους Θεούς!
Χαίρε Ανίκητε Ήλιε!

Θύρσος - Έλληνες Εθνικοί
2786* από την 1η Ολυμπιάδα

Δείτε επίσης: Φρυκτωρίες για το Χειμερινό Ηλιοστάσιο από την οργάνωση Θύρσος-Έλληνες Εθνικοί - Beacons for the Winter Solstice by Thyrsos - Hellenes Ethnikoi

*Καλό είναι να γνωρίζουν οι αναγνώστες ότι η ημερομηνία είναι συμβατική διότι από το 776 π.Χ. άρχισε να καταγράφεται και να φυλάσσεται ακριβώς κατάλογος από τους Ηλείους, όπου ως πρώτος ολυμπιονίκης αναφέρεται ο Ηλείος Κόρυβος, που νίκησε στο αγώνισμα του σταδίου το 776 π.Χ., είναι όμως γενικά αποδεκτό, ότι τα Ολύμπια μέχρι το 776 π.Χ. είχανε ήδη μια παράδοση από τα τέλη της 2ης χιλιετίας π.Χ..

Είναι σίγουρο ότι αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που γίνονταν οι Αγώνες

Ο Παυσανίας μνημονεύει τους κατοίκους της Ήλιδας, οι οποίοι από τα πανάρχαια χρόνια είχαν κτίσει ναό προς τιμή του Κρόνου. Όταν γεννήθηκε ο Δίας, οι Ιδαίοι Δάκτυλοι ήρθαν από την Κρήτη στην Ίλιδα και έκαναν αγώνα δρόμου για να διασκεδάσει λίγο ο βρεφικός Δίας. Ο μεγαλύτερος από αυτούς, ο Ηρακλής (όχι ο συνώνυμος ήρωας), έβαλε τους άλλους αδερφούς του, τον Παιωναίο, τον Επιμήδη, τον Ιάσιο και τον Ίδα να τρέξουν, και μετά τη λήξη των αγώνων, ο Ιδαίος Ηρακλής στεφάνωσε τους νικητές με κλαδί άγριας ελιάς, ένα δέντρο που είχε φέρει από την χώρα των Υπερβορείων. Ο αγώνας αυτός θεωρείται έτι είναι η μυθική παράδοση των Ολυμπιακών αγώνων και χρονολογείται στα τέλη της 2ης χιλιετίας π.Χ..

Σύμφωνα με το ίδιο μύθο, ο Ιδαίος Ηρακλής ήταν εκείνος που έδωσε το όνομα Ολύμπια στους αγώνες αυτούς. Σύμφωνα με έναν άλλο μύθο, στην τοποθεσία αυτή πάλεψε ο ίδιος ο Δίας με τον Κρόνο για την εξουσία της Γης, ενώ ένας τρίτος μύθος συμπληρώνει ότι μετά την μάχη αυτή, διεξάχθηκαν οι πρώτοι Ολυμπιακοί αγώνες προς τιμήν και εορτασμό της έκβασης της μάχης και της νίκης του Ολύμπιου Δία. Στους αγώνες αυτούς πήραν μέρος οι Ολύμπιοι θεοί, και μάλιστα ο Απόλλων νίκησε τον Ερμή και τον Άρη στο τρέξιμο και την πυγμαχία αντίστοιχα. Αυτά σύμφωνα με τον Παυσανία.

Από την Βικιπαίδεια, και Η Ιστορική αναβίωση των Ολυμπιακών αγώνων (ii) () :: Ελλας = Φως ...