Η Μαρία η Πενταγιώτισσα

Δεν την αλλάξανε τα καταχθόνια· πανώρια, αγέραστη, ξάστερη, αιώνια, σαν να την έκαμε στον Άδη κάτου ο Χάρος, δούλος της, βασίλισσά του. Ίδια, παράδεισο, κόλαση, νά! Ίδια!

Κωστής Παλαμάς: Μαρία η Πενταγιώτισσα

Σίγουρα θα έχεις ακούσει και μπορεί να έχεις αναφερθεί και εσύ στην Μαρία την Πενταγιώτισσα.

Πιθανόν, όμως, χάριν αστεϊσμού χωρίς να ξέρεις ποια πραγματικά είναι. Καιρός να μάθεις και την ιστορία της αλλά και ποιο ελληνικό χωριό τής χάρισε το όνομά του.

Η Γη του Πυρός, οι Φρυκτωρίες και η ξεχασμένη απαγωγή παιδιών

 Το συγκεκριμένο νησί γοήτευε τους ταξιδιώτες και τους εξερευνητές ήδη από την εποχή του Μαγγελάνου, ο οποίος ήταν αυτός που του χάρισε και την ονομασία. Συγκεκριμένα, περνώντας από εκεί το 1520 αντίκρισε φωτιές

που αιωρούνταν στην ομίχλη της θάλασσας, τις οποίες είχαν ανάψει με δικό τους τρόπο-τον οποίο ζήλεψαν οι ξένοι εισβολείς- οι ιθαγενείς Yamana που κατοικούσαν εκεί, λόγω οπτικής επικοινωνίας (Φρυκτωρίες).

Έτσι, λοιπόν, ονόμασε το νησί Tierra del Fuego (που στα ισπανικά σημαίνει  

Γη του Πυρός).

Πίσω από το σκί της Στοκχόλμης

 Περίληψη

Το 1513 ο βασιλιάς Χριστιανός της Δανίας επέβαλε στους λαούς τεράστια αιματηρή φορολογία, με αποτέλεσμα ο  Γουσταύος Βάσα να ξεκινήσει απελευθερωτικό αγώνα μαζί με τον λαό. Ο Χριστιανός το 1518 νίκησε και συνέλαβαν τον Γουσταύο ο οποίος όμως μεταμφιεσμένος αγρότης κατάφερα να αποδράσει και πήγε στο Λύμπεκ όπου  πρωταρχικά τον βοήθησαν και από εκεί πήγε στην Σουηδία, στη Μόρα, μεταμφιεσμένος

Το Σύνταγμα του Herrenchiemsee

 Το Γερμανικό Σύνταγμα (Θεμελιώδης Νόμος) 

είναι το λεγόμενο θεμέλιο της έννομης τάξης στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας. Συντάχθηκε μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο κατ΄ εντολή των δυνάμεων κατοχής Γαλλίας, Βρετανίας και ΗΠΑ.

Αντλώντας έμπνευση από το Παλάτι των Βερσαλλιών,

Οι θεόσταλτοι

 Τί ᾽ναι θεός, τί μη θεός, και τί ᾽ναι ανάμεσά τους, Ποιός θα το πει θνητός πως το ᾽βρε;

 ὅτι θεὸς ἢ μὴ θεὸς ἢ τὸ μέσον τίς φησ᾽ ἐρευνάσας βροτῶν;

ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ-Ἑλένη

Φτάνουμε στο σημείο όπου η χώρα σας (οι ΗΠΑ) είναι άρρωστη με φόβο... φοβάστε τη σκιά της δικής σας βόμβας.

 Ζαν-Πωλ Σαρτρ, ο άνθρωπος που αρνήθηκε να παραλάβει το βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας, αναφέροντας πως ένας συγγραφέας δεν πρέπει να επιτρέψει στον εαυτό του να μετατραπεί σε θεσμό.Το έργο του εξακολουθεί να επηρεάζει και να αποτελεί αντικείμενο μελέτης των κοινωνιολογίας, κριτικής θεωρίας, μετα-αποικιοκρατισμού και λογοτεχνικής ανάλυσης.

Το κατά Οπενχάιμερ

Αφιερωμένο στις μνήμες των αθώων θυμάτων των πυρηνικών εγκλημάτων πολέμου (Χιρσοσίμα, Ναγκασάκι).

 

Οπενχάιμερ: Τώρα έγινα ο θάνατος, ο καταστροφεύς των κόσμων:

Βλ. Βίντεο, μιλάει ο ίδιος

Η άγνωστη χρυσή βασιλική βιβλιοθήκη της Ρωσσίας

 

Μιλώντας για την περίφημη βασιλική συλλογή βιβλίων, την ξεχασμένη χρυσή βιβλιοθήκη της Ρωσσίας, είναι αδύνατο να μην πούμε για το πρόσωπο του Μεγάλου Δούκα της Μόσχας και Όλης της Ρωσσίας.

Βλαντ Γ΄, γνωστός ως Βλαντ ο Παλουκωτής ή Τσέπες

 Μέσα του 15ου αιώνα ολόκληρα σχεδόν τα Βαλκάνια είχαν πέσει στα χέρια μιας ανερχόμενης και τρομερής δύναμης από την Ανατολή: τους Οθωμανούς Τούρκους. Το 1453 η Κωνσταντινούπολη, η πρωτεύουσα της Ανατολικής Ρωμαϊκής (Βυζαντινής) Αυτοκρατορίας πέφτει κι αυτή στα χέρια των Τούρκων και γίνεται η νέα πρωτεύουσα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Αλλά η Ρουμανία δεν έπεσε στα χέρια των Τούρκων. Είχε τον  Τσέπες  (Βλαντ Γ΄, γνωστός ως Βλαντ ο Παλουκωτής ή Τσέπες)-και όχι Παλαιολόγους και κληρικούς-που έφτασε στα όρια της τρέλας τον Μωχάμεντ Β τον Πορθητή.

Στην εποχή μας σχεδόν όλοι έχουν ακούσει για το

Καζίκι (ιστορικό,)

μακρύ και αιχμηρό αντικείμενο, πάσσαλος, παλούκι που χρησιμοποιόταν για τον ανασκολοπισμό (παλούκωμα) στη διάρκεια της τουρκοκρατίας. Αυτό ακριβώς ανταπέδωσε στους Τούρκους ο Βλαντ Γ’ (Vlad III)- Τσέπες ο  «ανασκολοπιστής» ή πασσσαλωτής/Παλουκωτής.

Ο λειτουργικός ναός της Βαλένθιας

 Το Mercado Central στη Βαλένθια

Η αρχιτεκτονική αυτού του κτηρίου εμφανίζει εξωτερικά το στιλ αρ νουβό της Βαλένθια με στοιχεία παραδοσιακού γοτθικού. Το φως διαπερνά το εσωτερικό από τα πολυάριθμα βιτρό στους τοίχους και την οροφή του κτηρίου και αντανακλάται στους εσωτερικούς χώρους.

Το πανέμορφο μπλέ λουλούδι που ανθίζει κάθε 12 χρόνια

  "Ο Πατέρας της Ινδικής Ιστορίας"

Ο Μεγασθένης ο Ίων, (περ. 350 - 290 π.χ.χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας γεωγράφος - εθνογράφος, διπλωμάτης και ιστορικός. Υπήρξε πρέσβης του Σέλευκου Α΄ του Νικάτορος για περισσότερα από 10 χρόνια στα ανάκτορα του Τσαντραγκούπτα Μαουρύα (Ελληνικά: Σανδροκόττος ή Σανδράκοττος) στην Παταλιπούτρα, και κατά τους Έλληνες Παλίμβoθρα, (σημερινή Πάτνα) των Ινδιών.

Το βιβλίο του «Ινδικά» αποτελεί την πρώτη ιστορική πηγή που έχουμε για την Ινδία, και γι’ αυτό δίκαια έχει χαρακτηρισθεί ως ο "Πατέρας της Ινδικής Ιστορίας".

Τα Αινίγματα της Σφίγγας και το θερινό ηλιοστάσιο

 

Σύμφωνα με την ιστορία του Οιδίποδα, η Σφίγγα, ένα τέρας με κεφαλή γυναίκας από τη μέση και πάνω και σώμα λιονταριού από τη μέση και κάτω, στάλθηκε από την Ήρα ή τον Άρη, να φρουρεί την είσοδο της Θήβας και να αναγκάζει τους κατοίκους ή τους περαστικούς να δώσουν σωστή απάντηση στους γρίφους της, οι οποίοι έλεγαν: Α:«Ποιο ον στην αρχή στέκεται στα τέσσερα, έπειτα στα δύο και προς το τέλος της ζωής του στα τρία;». Όποιος δεν έδινε την σωστή απάντηση, η Σφίγγα τον θανάτωνε. Από αυτό το μαρτύριο, γλίτωσε τους Θηβαίους ο Οιδίποδας, ο οποίος απάντησε σωστά στα ερώτηματα λέγοντας:

H ιστορία της οδοντόβουρτσας

Αν και οι απαρχές της δυτικής οδοντιατρικής παράδοσης εντοπίζονται στα κείμενα της Ιπποκρατικής Συλλογής και κυρίως στα έργα Περὶ Ὀδοντοφυΐης και Περὶ Σαρκῶν, στην πάροδο των αιώνων πολλά ξεχάσθηκαν ή έγιναν προσευχές, με αποτέλεσμα μέχρι την εφεύρεση της οδοντόβουρτσας οι περισσότεροι θάνατοι να προέρχονται όχι από πολέμους ή άλλα δεινά, αλλά από μολύνσεις των δοντιών. 

Ο μαύρος οβελίσκος

 

Ο μελανός Οβελίσκος 

του Σαλμανεσέρ Γ΄ είναι αρχαιολογικό εύρημα που φιλοξενείται στο Βρετανικό Μουσείο.

Ανακαλύφθηκε στο Νιμρούντ στο σημερινό νότιο Ιράκ. Η επιγραφή του μνημονεύει τις πράξεις του αυτοκράτορα Σαλμανεσέρ Γ' που κυβέρνησε μεταξύ 858-824 π.χ. χ.. Είναι ο πιο άρτια διατηρημένος οβελίσκος, και το αρχαιότερο τεκμήριο

Η Ιστορία της Νάπολης και η Παρθενόπη

 Η Παρθενόπη 

ήταν μια από τις  Σειρήνες της Ελληνικής Ιερής Παράδοσης. Απελπισμένη που δεν ανταποκρίνονταν ο Οδυσσέας στο θέλγητρο της φωνής της έπεσε στη θάλασσα και πνίγηκε.

Το πτώμα της εκβράσθηκε σε μια παραλία της Ιταλίας όπου οι τότε, μόλις νεοφερμένοι εκεί κάτοικοι, άποικοι Χαλκιδείς από τη Κύμη σύμφωνα με τους περισσότερους ιστορικούς,

Ο Μέγας Παν δεν πέθανε, όχι ο Παν δεν πεθαίνει! Ο Εμπειρίκος, ο Σικελιανός και ο Παλαμάς και ο Αυλός του Πανός

Ο Εμπειρίκος, ο Σικελιανός και ο Παλαμάς:
Πώς επεξεργάζονται οι τρεις ποιητές τον μύθο του Πανός και του Διονύσου και πώς συνθέτουν τη συγκρητιστική θεολογία τους

  Ένας από τους κομβικούς μύθους του Εμπειρίκου είναι ο μύθος του αθάνατου θεού Πανός, ο οποίος αφήνει ανεξίτηλα τα ίχνη του σε όλο το έργο του ποιητή. Στην Παγκόσμιο Συμπολιτεία της Νέας Εποχής, στον «Μεγάλο Ανατολικό», «η επίσημος θρησκεία ήτο η του Πανός», ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμη και στο επιμνημόσυνο κείμενό του για τη Μαρία Βοναπάρτη ο ποιητής δεν λησμονεί «τους λαγαρούς αυλούς του αιωνίου Πανός». Πόσο θα αυθαιρετούσαμε άραγε αν υποθέταμε ότι ο Εμπειρίκος αναδέχεται και επανεγγράφει, σαφώς μετατοπίζοντάς το και μετατονίζοντάς το, ένα από τα πολλά θέματα της ιδιαίτερα εκτεταμένης παλαμικής ποίησης; Στο «Αργώ ή Πλους αεροστάτου», λοιπόν, ο Πέντρο Ραμίρεθ κραυγάζει: «Ο Μέγας Παν δεν πέθανε! Ο Μέγας Παν δεν πεθαίνει!» Η κραυγή ετούτη, που επιχειρεί να αντισταθεί στην ιστορία, στην ιστορία των θρησκειών και των παθών, έχει ήδη ακουστεί σχεδόν με τα ίδια λόγια το 1897, στη συλλογή του Κωστή Παλαμά  

Φαρενάιτ 451 και τεχνητή νοημοσύνη

 

 

 Το σύστημα τεχνητής νοημοσύνης

Ο Σον Κιούζακ, μηχανικός λογισμικού στη Microsoft και ερασιτέχνης μελισσοκόμος, έψαχνε να βρει έναν τρόπο για να δει αν στις κυψέλες του έμπαινε κάτι άλλο εκτός από μέλισσες. Έτσι κατασκεύασε ένα μικροσκοπικό φωτογραφικό θάλαμο που έβγαζε φωτογραφίες κάθε φορά που εμφανιζόταν κάτι γύρω του. Αλλά η ταξινόμηση των χιλιάδων πορτραίτων εντόμων αποδείχθηκε κουραστική.

Τότε έμαθε για ένα νέο προϊόν πάνω στο οποίο δούλευε η εταιρεία με την ονομασία Lobe.ai, το οποίο επιτρέπει σε οποιονδήποτε να εκπαιδεύσει ένα σύστημα υπολογιστικής όρασης να αναγνωρίζει αντικείμενα. Ο Κιούζακ το χρησιμοποίησε για να αναγνωρίζει τις μέλισσές του, αλλά και για να έχει το νου του για την ασιατική φονική σφήκα.

Τι απέγινε όμως ο Σον Κιούζακ; Το σύστημα τεχνητής νοημοσύνης δεν εντόπισε ποτέ μια φονική ασιατική σφήκα...

 Το σύστημα τεχνητής νοημοσύνης βασικά εκτελεί πάντα εντολές του προγραμματιστή ο οποίος πληρώνεται από το εκάστοτε καθεστώς.

Ο ανυποψίαστος χρήστης σπάνια θα ψάξει να βρεί βιβλιογραφία ή τεκμηρίωση (όπως άλλωστε κάνουν και τώρα στην αναζήτηση στο διαδίκτυο) της γνώσης της τεχνητής νοημοσύνης, και έτσι θα είναι πάντα θύμα των εξουσιαστών.

Σύντομα θα έχουμε αύξηση θερμοκρασίας σε 451 Φαρενάιτ.

 Το Ολοκαύτωμα των βιβλίων

Το Φαρενάιτ 451 (Fahrenheit 451) είναι μυθιστόρημα του Ρέι Μπράντμπερι. Αναφέρεται σε μια εποχή στο όχι μακρινό μέλλον όπου τα βιβλία είναι απαγορευμένα. Ομάδες πυροδοτών μπαίνουν σε σπίτια όπου υπάρχουν βιβλιοθήκες, ύστερα από καταγγελίες γειτόνων, και τα καίνε, ώστε να καταστρέψουν επειδή το περιεχόμενό τους μπορεί να είναι ανατρεπτικό. Καταπολεμούν έτσι την αμφισβήτηση και τον προβληματισμό που μπορούν να προκληθούν από την ανάγνωσή τους.

Η Μίλητος ως θεμέλιο του Υλισμού

  

 

Δεν είναι έκπληξη

 ότι ο γνωστότερος υλιστής της νέας εποχής, ο Κ. Marx έγραψε για την σύγκριση των θεωριών του Δημόκριτου και του Επίκουρου στην διδακτορική διατριβή του. Η διατριβή κατατέθηκε στο Πανεπιστήμιο της Ιένας στις 6 Απριλίου του 1841 και στις 15 του ίδιου μήνα ο Marx, 23 χρονών τότε, έλαβε το  διδακτορικό του δίπλωμα. Δημοσιεύουμε το πρώτο μέρος απο την διδακτορική διατριβή του K.Marx ΕΔΩ

 Η Μίλητος ως θεμέλιο του Υλισμού

Ο υλισμός γεννήθηκε ήδη κατά την αρχαιότητα, ενώ θεμελιωτής του αρχαίου υλισμού θεωρείται ο Θαλής ο Μιλήσιος (624-547 π.χ.χ.), ένας εκ των επτά σοφών της αρχαιότητας.

Ελίκη. Στο έλεος του Ποσειδώνα.

 Ένα από τα γοητευτικότερα μυστήρια της ελληνικής αρχαιολογίας είναι οι πόλεις που καλύφθηκαν από μετασεισμικά τσουνάμι: η Ελίκη στην Πελοπόννησο.

MΙΑ ΝΥΧΤΑ 

Πριν από σχεδόν 2.500 χρόνια, οι κάτοικοι της Ελίκης, μιας πόλης στη βόρεια Πελοπόννησο, είχαν μαζευτεί στα σπίτια τους. Ίσως να ξεκουράζονταν με ένα ποτήρι αραιωμένου κρασιού στο χέρι ή να κοιμόντουσαν ήδη, έχοντας περάσει τη μέρα τους για δουλειές στην πολυσύχναστη πόλη. Κάποιοι θα είπαν πάει σίγουρα στην αγορά, να πουλήσουν ή να αγοράσουν προϊόντα από τους κοντινούς αγρούς ή να διαλέξουν αγαθά μεταφερμένα εδώ από αγορές ξένες. Κάποιοι μπορεί να  επισκέφθηκαν τον περίφημο ναό του Ποσειδώνα,  ή να είχαν προπονηθεί στο γυμναστήριο. Άλλοι ίσως ασχολήθηκαν με τις καθημερινές υποθέσεις της πόλης, τα αστικά και πολιτικά ζητήματα της Ελίκης. Αυτή η νύχτα, όμως, θα ήταν η τελευταία τους.

Η δάφνη κατεμαράνθη λέει ο Διονύσιος Σολωμός, όχι η δάφνη δεν κατεμαράνθη απαντάει ο Κυρ Μέντιος!

 Ναι! Αλίμονον! η δάφνη κατεμαράνθη! Έρχεται ο ξένος και βρίσκει ακόμη ζωντανά πολλά συνήθεια της Ιλιάδος· ακόμη οι γυναίκες λέγουν τα μοιρολόγια...

Διονύσιος Σολωμός: Διάλογος

«Άιντε θύμα άιντε ψώνιο άιντε σύμβολο αιώνιο αν ξυπνήσεις μονομιάς θα ‘ρθει ανάποδα ο ντουνιάς» λέει ο Βάρναλης («Μπαλάντα του Κυρ-Μέντιου»).

 Ο Γιώργης

Στην τσιμεντόστρωση του κεντρικού δρόμου του χωριού, ακολούθησε η απαγόρευση διέλευσης των ζώων...

Ο Γιώργης ο χειροδύναμος συγχωριανός δεν το είχε πληροφορηθεί, και επιστρέφοντας από το χωράφι με το γαϊδουράκι του πήγε να περάσει..

Τον βλέπει όμως ο χωροφύλακας και του λέει:

- Απαγορεύονται τα ζώα στον τσιμεντόδρομο.

- Εγώ επιτρέπεται; ρώτησε ο Γιώργης...

- Βεβαίως..

Χωρίς να το πολυσκεφτεί ο νομοταγής Γιώργης, παίρνει τον γάιδαρο στην πλάτη μονολογώντας:

«αντεστράφησαν οι όροι».

Ο Ζωροάστρης, Ζαρατούστρα (Ζαραθούστρα) ή Ζαρτόστ και η ήττα του θανάτου.

«Σοφός είναι εκείνος, που γνωρίζει αρχαίες απάτες θεών και ανθρώπων». Αβέστα – Γιασνά 29.4.

 Ο Ζωροάστρης

 Λένε ότι γενήθηκε στις 26. Μαρτίου 1768 π.χ.χ. απο μία 15χρονη παρθένα. Θεωρείται ιδρυτής του Ζωροαστρισμού 

ο οποίος είναι μια από τις αρχαιότερες θρησκείες που έχουν ακόμη ενεργούς οπαδούς παρότι διώκονται. Η εμφάνισή του  θεωρείται ότι υπήρξε η ριζική αναμόρφωση της πολυθεϊστικής ιρανικής θρησκείας, η οποία επικράτησε στην Περσική Αυτοκρατορία με κρατική υποστήριξη. Θεράπευσε πολλούς ασθενείς,μεταξύ των οποίων και έναν τυφλό, όχι σαν θαυματοποιός αλλά πάντα σαν γιατρός και φρόντισε να παύσει η δισειδαιμονία στην Περσία.

Ο Γεώργιος Σουρής, ο Νίκος Δήμου και η χώρα των γαϊδουριών

 Γι᾿ αὐτὸ τὸ κράτος, ποὺ τιμᾶ τὰ ξέστρωτα γαϊδούρια,

σικτὶρ στὰ χρόνια τὰ παλιά, σικτὶρ καὶ στὰ καινούργια! Γεώργιος Σουρής 

(Ερμούπολη, 2 Φεβρουαρίου 1853 - Νέο Φάληρο, 26 Αυγούστου 1919) ήταν Έλληνας σατιρικός ποιητής και ένας από τους σπουδαιότερους της νεότερης Ελλάδας, έχοντας χαρακτηριστεί ως «σύγχρονος Αριστοφάνης». Κατά τη διάρκεια της ζωής του προτάθηκε για Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας συνολικά 5 φορές!

 Ακολουθεί απόσπασμα από τα ποιητικά «κάλαντα» που έψαλε ο Γεώργιος Σουρής στους βουλευτές από την εφημερίδα του «Ο Ρωμηός» στις 22 Δεκεμβρίου 1884

Ο δικός μας Ομηρος και Ουδέν νεώτερον από το δυτικό μέτωπο + 5 Οσκαρ

Όσκαρ 2023: 

Ουδέν Νεώτερον από το Δυτικό Μέτωπο.

 Ποια είναι η ταινία που κέρδισε 4 Όσκαρ. +1 απο το 1930

Ο τρόμος των ναζί στην αίθουσα που προβλήθηκε το φιλμ, ο αποκεφαλισμός της αδερφής του συγγραφέα και η αναγνώριση της ιστορίας, 93 χρόνια μετά

Το Ουδέν νεότερον από το δυτικό μέτωπο (αγγλ. All Quiet on the Western Front) είναι κινηματογραφικό αντιπολεμικό έργο του 1930 βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Έριχ Μαρία Ρεμάρκ. Βραβεύτηκε με το Όσκαρ για την καλύτερη ταινία το 1930 και είναι μια από τις πιο γνωστές αντιπολεμικές κινηματογραφικές ταινίες.

Επειδή εκείνη την εποχή πολλές κινηματογραφικές αίθουσες ακόμα δεν είχαν εξοπλιστεί με την τότε καινούργια τεχνολογία, το έργο κυκλοφόρησε σε δύο εκδόσεις. Μία με ήχο και μία ως βουβή ταινία. Το 1991 η ταινία χαρακτηρίστηκε από τη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου ως «πολιτιστικά, αισθητικά και ιστορικά σημαντική» και επιλέχθηκε να ενταχθεί στο Εθνικό Μητρώο Κινηματογράφου των Ηνωμένων Πολιτειών.

ΥΠΟΘΕΣΗ

Βρισκόμαστε στη Γερμανία στις αρχές του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Γίνεται επιστράτευση και ο κόσμος είναι κατενθουσιασμένος. Στους δρόμους επικρατεί πανηγυρικός ενθουσιασμός. Οι στρατιώτες φεύγουν εθελοντές για το μέτωπο συνοδευόμενοι από τους ήχους των στρατιωτικών εμβατηρίων που παίζουν οι μπάντες, ενώ πλήθος άνδρες γυναίκες και παιδιά τους χειροκροτεί, τους ρίχνει λουλούδια και τους κουνάει καπέλα και μαντήλια. Ο ταχυδρόμος Χίμμελστος μοιράζει τα γράμματα βιαστικά για να πάει και αυτός να παρουσιαστεί, αφού είναι αξιωματικός. Μόνο σε μια αίθουσα του Γυμνασίου ο καθηγητής Κάντορεκ διδάσκει με στόμφο τους μαθητές του, αλλά η φωνή του δεν ακούγεται από τα εμβατήρια. Έχουν αρχαία Ελληνικά και στον πίνακα είναι γραμμένοι οι στίχοι του Ομήρου:

Ἄνδρα μοι ἔννεπε,

μοῦσα, πολύτροπον,

ὃς μάλα πολλὰ

Καθώς οι παρελάσεις έξω από το ανοιχτό παράθυρο για μια στιγμή λιγοστεύουν και οι ήχοι των εμβατηρίων κάπως απομακρύνονται, η φωνή του καθηγητή ακούγεται ξανά. Αντί για το μάθημα βγάζει έναν φλογερό πατριωτικό λόγο και παροτρύνει τους νέους να κάνουν το πατριωτικό τους καθήκον. Τελικά καταφέρνει να παρασύρει όλη την τάξη και να τους κάνει να πάνε όλοι σύσσωμοι εθελοντές, σε αντίθεση με τον Ομηρο όπου ο Οδυσσέας δεν ξεκινάει ενθουσιασμένος να πάει στον πόλεμο. *

Ολόκληρο το άρθρο ΕΔΩ

*Ο μόνος τρόπος να αποφύγει ο Οδυσσέας την επιστράτευση, ήταν να δώσει την εντύπωση ότι είχε χάσει τα λογικά του. Όταν ο Παλαμήδης έφτασε στο σπίτι του, βρήκε τον Οδυσσέα να έχει ζέψει το άροτρο του με βόδι και άλογο παράλληλα και να σπέρνει το χωράφι του με αλάτι.

Όμως ο έξυπνος Παλαμήδης, κατάλαβε το παιχνίδι του Οδυσσέα και τον "ξεσκέπασε": άρπαξε τον γιο του Τηλέμαχο και τον έριξε μπροστά στο άροτρο για να σταματήσει, έτσι ο ο Οδυσσέας σταμάτησε το άροτρο και αναγκάστηκε να πάει στον πόλεμο.

Η μυστική βιβλιοθήκη του Κάτω Κόσμου στο Κρεμλίνο του απογόνου των Παλαιολόγων

 Ο Ιβάν Δ΄ Βασίλιεβιτς,  Ιβάν ο Τρομερός απόγονος των Παλαιολόγων

3 Σεπτεμβρίου 1530 - 28 Μαρτίου 1584, θεωρείται από πολλούς ως ο πρώτος τσάρος (Αυτοκράτορας, Καίσαρας) και Κυβερνήτης πασών των Ρωσσιών καθώς με τις κατακτήσεις του το βασίλειο της Ρωσσίας μετονομάζεται σε
Αυτοκρατορία.

Γεννήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 1530 στη Μόσχα, γιος του Ρουρικίδη Μεγάλου Δούκα της Μοσχοβίας Βασιλείου Γ΄ και της Έλενας Γκλίνσκαγιας. Μέσω της γιαγιάς του Σοφίας Παλαιολογίνας -o σύζυγός της Ιβάν Γ΄ ήταν ο πρώτος στη ρωsσική ιστορία που ονομάσθηκε Μέγας, λόγω του έργου που πραγματοποίησε, συνεπικουρούμενος από τη Ζωή (Σοφία) Παλαιολογίνα- δηλαδή ο Ιβάν ο Τρομερός ήταν δισεγγονός του Θωμά Παλαιολόγου, δεσπότη του Μωρέως, αδελφού των Ιωάννη Η΄ και Κωνσταντίνου ΙΑ΄ Αυτοκρατόρων του Βυζαντίου. 

Η  μοίρα όχι μόνο της Ρωσσίας αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης.

 Πριν από 451 χρόνια, στη μάχη κοντά στο χωριό Molodi, το οποίο βρίσκεται περίπου στο μέσον μεταξύ Μόσχας και Serpukhov, οι Ρώσσοι στρατιώτες υπό τον Ιβάν τον Τρομερό, νίκησαν ολοσχερώς τον στρατό του Χαν της Κριμαίας Devlet Giray, παρόλο που το στράτευμά του ήταν πολύ μεγαλύτερο. Σ’ αυτή τη μάχη, που έλαβε χώρα στις 29 Ιουλίου 1572, κρίθηκε η μοίρα όχι μόνο της Ρωσσίας αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης. Βλ.:  Πώς ο Ιβάν ο Τρομερός καθόρισε τη μοίρα της Ευρώπης

 

Στά άδυτα του Κάτω Κόσμου στο Κρεμλίνο

Το δίκτυο των κατακόμβων του Κρεμλίνου, εντυπωσιακό στο μέγεθός του,

Ρετσίνι ή ρητίνη, τα επικίνδυνα αλλά και φαρμακευτικά δάκρυα των δέντρων

 Σε διάφορες χώρες, οι μυστικές υπηρεσίες παρακολουθούν την αγορά ρετσινιού καθώς στα χέρια τρομοκρατών εύκολα γίνεται φοβερό εμπρηστικό υλικό. Σήμερα στην Γερμανία συνέλαβαν έναν ιρανό ισλαμιστή ακριβώς γι αυτό τον λόγο. Αγόρασε κυάνιο και ρικίνη.

Η ρικίνη είναι μια εξαιρετικά τοξική φυσικώς απαντώμενη λεκτίνη που απαντάται στους σπόρους του φυτού ρετσινολαδιά (Ricinus communis). Μία δόση καθαρής ρικίνης σε σκόνη με μέγεθος ολίγων κόκκων επιτραπέζιου αλατιού μπορεί να επιφέρει τον θάνατο σε ενήλικα άνθρωπο.

Η χρήση της ρετσίνης ήταν γνωστή για  την παρασκευή του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΥΡ , -Greek Fire, έτσι το ονομάζουν όλοι οι λαοί, πλήν του τέως σοφού λαού ο οποίος υπέστη μετάλλαξη σε προβατολαό και το αποκαλεί πλέον υγρό πυρ, μιας εύφλεκτης πολεμικής ύλης πριν και κατά το Μεσαίωνα.

Τι είναι η ρητίνη Ρετσίνι ή ρητίνη, τα δάκρυα των δέντρων

Ορισμένα κωνοφόρα δένδρα, όταν τραυματιστούν από διάφορες αιτίες (άνεμο, φωτιά, κεραυνό ή κ.ά.) εκκρίνουν ένα πυκνόρρευστο, κολλώδες, άχρωμο υγρό, τη ρητίνη, η οποία καλύπτει την πληγή και προστατεύει το δένδρο από προσβολές υγρασίας, σήψης και ξυροφθόρων εντόμων.