Το σύστημα τεχνητής νοημοσύνης 
Ο Σον Κιούζακ, μηχανικός λογισμικού στη Microsoft και ερασιτέχνης μελισσοκόμος, έψαχνε να βρει έναν τρόπο για να δει αν στις κυψέλες του έμπαινε κάτι άλλο εκτός από μέλισσες. Έτσι κατασκεύασε ένα μικροσκοπικό φωτογραφικό θάλαμο που έβγαζε φωτογραφίες κάθε φορά που εμφανιζόταν κάτι γύρω του. Αλλά η ταξινόμηση των χιλιάδων πορτραίτων εντόμων αποδείχθηκε κουραστική.
Τότε έμαθε για ένα νέο προϊόν πάνω στο οποίο δούλευε η εταιρεία με την ονομασία Lobe.ai, το οποίο επιτρέπει σε οποιονδήποτε να εκπαιδεύσει ένα σύστημα υπολογιστικής όρασης να αναγνωρίζει αντικείμενα. Ο Κιούζακ το χρησιμοποίησε για να αναγνωρίζει τις μέλισσές του, αλλά και για να έχει το νου του για την ασιατική φονική σφήκα.
Τι απέγινε όμως ο Σον Κιούζακ; Το σύστημα τεχνητής νοημοσύνης δεν εντόπισε ποτέ μια φονική ασιατική σφήκα...
Το σύστημα τεχνητής νοημοσύνης βασικά εκτελεί πάντα εντολές του προγραμματιστή ο οποίος πληρώνεται από το εκάστοτε καθεστώς.
Ο ανυποψίαστος χρήστης σπάνια θα ψάξει να βρεί βιβλιογραφία ή τεκμηρίωση (όπως άλλωστε κάνουν και τώρα στην αναζήτηση στο διαδίκτυο) της γνώσης της τεχνητής νοημοσύνης, και έτσι θα είναι πάντα θύμα των εξουσιαστών.
Σύντομα θα έχουμε αύξηση θερμοκρασίας σε 451 Φαρενάιτ.
Το Ολοκαύτωμα των βιβλίων
Το Φαρενάιτ 451 (Fahrenheit 451) είναι μυθιστόρημα του Ρέι Μπράντμπερι. Αναφέρεται σε μια εποχή στο όχι μακρινό μέλλον όπου τα βιβλία είναι απαγορευμένα. Ομάδες πυροδοτών μπαίνουν σε σπίτια όπου υπάρχουν βιβλιοθήκες, ύστερα από καταγγελίες γειτόνων, και τα καίνε, ώστε να καταστρέψουν επειδή το περιεχόμενό τους μπορεί να είναι ανατρεπτικό. Καταπολεμούν έτσι την αμφισβήτηση και τον προβληματισμό που μπορούν να προκληθούν από την ανάγνωσή τους.
Ο τίτλος του βιβλίου αναφέρεται στην θερμοκρασία (της κλίμακας Φαρενάιτ) αυτανάφλεξης του χαρτιού.
Πλοκή
Βασικός ήρωας του βιβλίου είναι ο Γκάι Μόνταγκ, ένας πυροδότης που χαιρόταν να καίει βιβλία, παντρεμένος με μια αφελή νοικοκυρά που παίρνει υπνωτικά και περνάει όλο της το χρόνο μπροστά στη μικρή οθόνη. Η γειτόνισσά του Κλαρίς θα τον κάνει να ενδιαφερθεί για την ανάγνωση και τα βιβλία.
Σε μια από τις κλήσεις τους, οι πυροδότες επισκέπτονται ένα σπίτι, όπου εντοπίζουν μια εκτενή κρυφή βιβλιοθήκη. Η ιδιοκτήτρια του σπιτιού και της βιβλιοθήκης αντιστέκεται και αρνείται να αποχωρήσει από το χώρο, προτιμώντας να παραδοθεί στις φλόγες μαζί με τα βιβλία της.
Ο Γκάι μαθαίνει από τον Μπίτι, τον προϊστάμενό του, ότι η καύση των βιβλίων γίνεται όχι με κυβερνητική εντολή, αλλά επειδή εκτοπίστηκαν από την εικόνα (τηλεόραση, κινηματογράφος, αλλά και το ραδιόφωνο) και από τις κοινωνικές ομάδες που λογόκριναν ό,τι ήταν αντίθετο στις πεποιθήσεις τους.
Η γνωριμία του Γκάι με τον άλλοτε καθηγητή Λογοτεχνίας Φάμπερ, τον κάνει να αντιληφθεί τη σημασία των βιβλίων και του γραπτού λόγου, που δίνει την πραγματική διάσταση του κόσμου και των προβλημάτων του, σε αντίθεση με την εικονική πραγματικότητα της τηλεόρασης. Ο Γκάι θα στραφεί κατά των πυροδοτών συνεργατών του και θα καταφύγει σε μια περιοχή όπου ζουν οι «άνθρωποι-βιβλία», δηλαδή άνθρωποι που έχουν αποστηθίσει βιβλία ώστε αυτά μην χαθούν από τη συλλογική μνήμη.
Έκδοση
Το βιβλίο Fahrenheit 451
εκδόθηκε το 1953. Ο συγγραφέας του βιβλίου και ο εκδότης Ίαν
Μπαλαντάιν, πριν γίνει η έκδοση, ήθελαν να δημοσιεύσουν περικοπές του σε
περιοδικά, για να το προβάλλουν.Ωστόσο, κανένας εκδότης περιοδικού δεν
δεχόταν: στην Αμερική της Επιτροπής Αντιαμερικανικών Ενεργειών του
γερουσιαστή Μακάρθι τέτοιου είδους βιβλία μπορούσαν να χαρακτηριστούν επιλήψιμα. Βρέθηκε όμως στο Σικάγο ένας νέος εκδότης, ο Χιου Χέφνερ, που ετοιμαζόταν να βγάλει ένα καινούργιο περιοδικό το «Πλεϊμπόι», ο οποίος, δίνοντάς τους 450 δολάρια, δημοσίευσε αποσπάσματα του βιβλίου στα πρώτα τεύχη.
Στις 10 Μαϊου 1933 μέλη του Ναζιστικού Κόμματος έκαψαν χιλιάδες βιβλία. 
Σήμερα η καύση των βιβλίων δεν είναι πλέον ορατή.
Το βράδυ της 10ης Μαΐου του 1933, 70.000 άνθρωποι μαζεύτηκαν στην πλατεία της Όπερας του Βερολίνου.
Ο Τόμας Μαν, Στέφαν Τσβάιχ και Μαρσέλ Προυστ ήταν ακόμη μερικοί σπουδαίοι συγγραφείς τα έργα των οποίων έπεσαν θύματα του ναζιστικού μένους. Ακόμη, κάηκαν στην πυρά έργα των: Άλμπερτ Άινσταϊν, Σίγκμουντ Φρόυντ, Βάλτερ Μπένγιαμιν, Ερνστ Μπλοχ, Μπέρτολτ Μπρεχτ, Φρίντριχ Ένγκελς, Καρλ Μαρξ, Γκεοργκ Λούκατς, Ρόζα Λουξεμπουργκ, Στέφαν Τσβάιχ και πάμπολλοι άλλοι ενώ πολλοί μη Γερμανοί συγγραφείς απαγορεύτηκαν, όπως: Βλαντιμιρ Μαγιακόφσκι, Λεο Τολστόι, Λένιν, Ναμπόκοφ, Ρομέν Ρολλάν, Βίκτωρ Ουγκό κ.α.
Ανθρώπινη Νοημοσύνη
«αιέν αριστεύειν και υπείροχον έμμεναι άλλων, μηδέ γένος πατέρων αισχυνέμεν» (Ιλιάδα,Ζ,208).
Πάντα να αριστεύεις, να ξεπερνάς τους άλλους, να τιμάς το πατρικό γένος που ανήκεις...και το πατρικό μας γένος δεν είχε τεχνητή νοημοσύνη, αλλά ανθρώπινη, και έτσι ο Ιππόλοχος εγέννησεν εμέ, και αυτός στην Τροίαν μ΄ έστειλε και πολύ θερμά μου είχε παραγγείλει πάντοτε μέγας να φανώ και των ανδρείων πρώτος.
Νίκος Σάμιος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου