Χρώματα, σφαγές και οιωνός;

-->

Η Στάση του Νίκα

Οι μεταρρυθμίσεις του Ιουστινιανού ενόχλησαν τους προνομιούχους και τους Δήμους που αντέδρασαν και προκάλεσαν ταραχές στην πόλη. Η αυτοκράτειρα Θεοδώρα στήριξε τον Ιουστινιανό και τον έπεισε να μην παραιτηθεί. Η αυτοκρατορική φρουρά έπνιξε στο αίμα "στάση του Νίκα"». Το απόσπασμα ήταν στο βιβλίο της Ιστορίας Ε' Δημοτικού με τίτλο «Οι Δήμοι αναστατώνουν την πρωτεύουσα με τη Στάση του Νίκα» (σελ. 46).

Η Στάση του Νίκα έλαβε χώρα στην Κωνσταντινούπολη το 532 και είχε διάρκεια μίας εβδομάδας. Υπήρξε η χειρότερη περίοδος βίας και αναρχίας που γνώρισε η Κωνσταντινούπολη με τη μισή πόλη να έχει καεί ή καταστραφεί.
Στη Ρωμαϊκή και στη Βυζαντινή αυτοκρατορία στα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα σέρβιραν διάφορα θεάματα με λαοφιλέστερο εκείνο των αρματοδρομιών. Τότε αναπτύχθηκαν ομάδες οπαδών που όταν οργανώθηκαν χαρακτηρίστηκαν από το χρώμα της στολής τους. Οι Γαλάζιοι (Βένετοι), οι Πράσινοι, οι Κόκκινοι (Ρούσσοι) και οι Λευκοί, οι 4 μεγάλες ομάδες οπαδών, απόκτησαν με το χρόνια και πολιτική-θρησκευτική επιρροή, υποθάλποντας στους κόλπους τους πολιτικούς, κακοποιούς και άλλα επικίνδυνα στοιχεία για την κοινωνία. Ίσως γι΄ αυτό αργότερα κυριάρχησαν δυο μόνο ομάδες: οι Γαλάζιοι και οι Πράσινοι( Στα νεότερα χρόνια, στην Ελλάδα οι Γαλάζιοι και οι Πράσινοι εξακολουθούν να διαφεντεύουν, και να έχουν στους κόλπους τους πολιτικούς...)
Οι ομάδες και οι αντίστοιχοι σύνδεσμοι ενσωμάτωναν στοιχεία συμμοριών και πολιτικών κομμάτων, κατατάσσοντας τους οπαδούς σύμφωνα με την κοινωνική τάξη και τη θρησκεία. Οι αυτοκράτορες συχνά υποστήριζαν τη μία έναντι της άλλης ομάδας. Ο Ιουστινιανός ήταν υποστηρικτής των Βένετων, τουλάχιστον μέχρι τη Στάση.
Το 531, μέλη των Βένετων και των Πράσινων είχαν συλληφθεί για δολοφονία, αλλά η ποινή του απαγχονισμού που τους είχε επιβληθεί είχε μετατραπεί από τον Ιουστινιανό σε φυλάκιση. Οι Βένετοι και οι Πράσινοι, όμως, αξίωναν να απαλλαγούν πλήρως. Ο Ιουστινιανός τους αγνόησε και, έτσι, στις 11 Ιανουαρίου, εισέβαλαν στη φυλακή και πυρπόλησαν περιοχές της Κωνσταντινούπολης, χρησιμοποιώντας ως σύνθημα την αγωνιστική ιαχή Νίκα.
Οι στασιαστές πήραν με το μέρος τους μεγάλο τμήμα του στρατού, και έκαψαν και την εκκλησία της Αγίας Σοφίας που συμβόλιζε την αυτοκρατορική εξουσία κατ’ εντολή του θεού και, για μια στιγμή, φάνηκε να επικρατούν.
Ο Ιουστινιανός αρχικά υποχέθηκε να αποπέμψει τον λαομίσητο Ιωάννη Καπαδόκη και άλλους κρατικούς λειτουργούς, αλλά ο όχλος δεν μάνιασε. Κάποια στιγμή σκέφτηκε να εγκαταλείψει το Θρόνο.
Κάποιοι από τους συγκλητικούς είδαν τη στάση σαν ευκαιρία να ανατρέψουν τον Ιουστινιανό, δυσαρεστημένοι από νέους φόρους που αυτός είχε επιβάλει και τον ψαλιδισμό των δικαιωμάτων των ευγενών γενικότερα. Οι στασιαστές, οπλισμένοι και μάλλον ελεγχόμενοι από τους συμμάχους τους στη Σύγκλητο, απαιτούσαν την αποπομπή του Έπαρχου Ιωάννη του Καππαδόκη, ο οποίος ήταν αρμόδιος για τη συλλογή των φόρων, καθώς και του αυλικού Τριβωνιανού, ο οποίος ήταν υπεύθυνος για την αναθεώρηση του ποινικού κώδικα. Ο Ιουστινιανός υποσχέθηκε να απομακρύνει από τις θέσεις τους τον Τριβωνιανό και τον Ιωάννη τον Καππαδόκη, αλλά η έκκλησή του στον Ιππόδρομο δεν πέτυχε και ανακηρύχθηκε νέος αυτοκράτορας ο Υπάτιος, ανιψιός του Αυτοκράτορα Αναστάσιου.
Ο Ιουστινιανός ετοιμαζόταν να εγκαταλείψει την Πόλη, αλλά η σύζυγός του Θεοδώρα (πατέρας της ήταν ο Ακάκιος, αρκοτρόφος (θηριοφύλακας) των Πρασίνων στον ιππόδρομο και σύμφωνα με τα λεγόμενα του Προκόπιου ήταν εταίρα). τον έπεισε να παραμείνει. Ο Ιουστινιανός διέταξε τότε του στρατηγούς του Βελισάριο και Μούνδο να καταστείλουν την εξέγερση, στις 18 Ιανουαρίου.
Κατ' άλλους, οι δύο στρατηγοί έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην απόφαση του Ιουστινιανού να παραμείνει στην πόλη και να αντιμετωπίσει τους στασιαστές. Κατά μία εκδοχή, ο Αρμένιος ευνούχος σακελλάριος (διαχειριστής οικονομικών των αυτοκρατόρων) του Ιουστινιανού Ναρσής δωροδόκησε τους Γαλάζιους).
Σε κάθε περίπτωση, οι εξεγερθέντες εγκλωβίστηκαν στον Ιππόδρομο, όπου και σφαγιάστηκαν. Οι πηγές αναφέρουν ως θύματα συνολικά περίπου τριάντα χιλιάδες στασιαστές. Την επομένη, διατάχθηκε να εκτελεσθούν ο Υπάτιος και ο αδελφός του, ενώ η περιουσία τους δημεύθηκε, όπως και πολλών συγκλητικών που εξορίστηκαν επειδή είχαν υποστηρίξει τη στάση.
-->

Την άνοιξη του 479 π.Χ. ο Μαρδόνιος εισέβαλε στην Αττική και με τη μάχη στις Πλαταιές στα τέλη του 479 π.Χ., νίκησαν οι ΄Ελληνες. Αυτό ήταν και το τέλος των επιθετικών πολέμων των Περσών. Οι 31 πόλεις που συμμετείχαν στον αντιπερσικό συνασπισμό, αφιέρωσαν στο ναό του Απόλλωνα στους Δελφούς ένα χρυσό τρίποδα που υποβασταζόταν από τρεις χάλκινους όφεις. Τον τρίποδα τον έλιωσαν αργότερα οι Φωκείς, διασώθηκε, όμως, η στήλη των όφεων, η οποία μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη όπου και βρίσκεται σήμερα, στον προαναφερθέντα Ιππόδρομο ...(εικόνα).

Μετά τη Στάση του Νίκα ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός ανέθεσε το χτίσιμο της Αγίας Σοφίας στους αρχιτέκτονες Ανθέμιο και Ισίδωρο .Το 537 μ.Χ. έγιναν τα εγκαίνια της Αγίας Σοφίας..

Δυστυχώς 20 χρόνια μετά τα πρώτα εγκαίνια αν και η Αγία Σοφία ήταν τότε όπως και σήμερα θαύμα της αρχιτεκτονικής, μετά από φοβερό σεισμό ο τολμηρότατος στη σύλληψη και κατασκευή, για την εποχή του, θόλος (τρούλος) κατέπεσε και συνέτριψε την αψίδα παρά τον ιερό άμβωνα, τον ίδιο τον άμβωνα, το κιβώριο και την Αγία Τράπεζα.

Οιωνός;

Πηγές: 'ΤΟ ΒΗΜΑ", "ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ", ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, wikipedia. http://tsouknida.blogspot.com/2008/12/blog-post_15.html,
-->http://gefyrismoi.blogspot.com/2009/09/blog-post_03.html