Φάκελος Καντάφι

στη σύνοδο της G20. 

 

Οι ιδέες του Καντάφι για την Αφρική ΔΕΝ ήταν παράδοξες.

Επαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στη δηµιουργία της Αφρικανικής Ενωσης (ΑU), ενός σώµατος στο οποίο διέθετε τεράστια επιρροή επειδή ήταν ένας από τους µεγαλύτερους χρηµατοδότες του. Σε µια σύνοδο της AU το 2008 έπεισε πολλούς παραδοσιακούς αφρικανούς ηγέτες να τον ανακηρύξουν «βασιλέα των βασιλέων» της ηπείρου.Ο Καντάφι οραµατιζόταν τις Ηνωµένες Πολιτείες της Αφρικής υπό την ηγεσία του, ως αντίπαλο δέος στις ΗΠΑ και στην Ευρωπαϊκή Ενωση. «Θέλουµε έναν αφρικανικό στρατόγια να υπερασπίζεται την Αφρική. Θέλουµε ένα ενιαίο νόµισµα. Θέλουµε ένα κοινό αφρικανικό διαβατήριο» έλεγε.

Είναι γνωστό ότι, όταν άποικοι από τη Σαντορίνη έλαβαν εντολή από το Μαντείο των Δελφών να βρουν νέο τόπο κατοικίας στη Βόρεια Αφρική. Έτσι, το 631 π.χ.χ., ίδρυσαν την Κυρήνη. Μέσα σε διάστημα διακοσίων ετών, ιδρύθηκαν άλλες τέσσερις σημαντικές πόλεις στην περιοχή: η Βάρκη (Αλ Μαρτζ), οι Ευσπερίδες (αργότερα Βερενίκη, σημερινή Βεγγάζη), Αλ Μπάυντα, η Ταύχειρα (αργότερα Αρσινόη, σημερινή Τόκρα) και η Απολλωνία (Σούσαχ), το λιμάνι της Κυρήνης. Μαζί με την Κυρήνη, ήταν γνωστές ως Πεντάπολις.

Ο Λιβυκός λαός πρέπει να προστατέψει την ταυτότητά του, τα επιτεύγματά του, την ιστορία του και τη θαυμαστή εικόνα των προγόνων του και των ηρώων του. Ο λαός της Λιβύης δεν πρέπει να εγκαταλείψει τις θυσίες των ελεύθερων και των καλύτερων ανθρώπων του.

Καλώ όλους τους υποστηρικτές μου να συνεχίσουν την αντίσταση και να πολεμήσουν κάθε ξένο επιτιθέμενο κατά της Λιβύης, σήμερα, αύριο και για πάντα.

Ας γνωρίζουν οι ελεύθεροι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο ότι θα μπορούσαμε να παζαρέψουμε και να πουλήσουμε τον αγώνα μας σε αντάλλαγμα με προσωπική ασφάλεια και μια σταθερή ζωή.

Λάβαμε πολλές προσφορές για αυτό αλλά διαλέξαμε να είμαστε στην εμπροσθοφυλακή του αγώνα και της αντιπαράθεσης θεωρώντας αυτό ως παράσημο του καθήκοντος και της τιμής.

Η πολιτική διαθήκη του Muammar al Gaddafi (απόσπασμα).

Λίγο πριν το τέλος ...

Ο Μοχάμεντ Λάιας, επικεφαλής της LIA, είχε πει στις 20 Ιανουαρίου 2011 στον αμερικανό πρέσβη στη Λιβύη ότι «το ταμείο έχει μεγάλη ρευστότητα και δεν ανησυχεί για την αστάθεια που παρατηρείται στην αγορά πετρελαίου». «Έχουμε 32 δισ.δολάρια σε ρευστό, κυρίως(όχι μόνο!) σε τραπεζικές καταθέσεις με μακροπρόθεσμες αποδόσεις», διαβεβαίωσε ο κ. Λάιας.

Ενα  έγγραφο που επικαλείται η εφημερίδα Daily Telegraph αναφέρει ότι ο Καντάφι σχεδίαζε να ανακηρυχθεί βασιλιάς ή αυτοκράτορας σε ολόκληρη την Αφρική. Από την αρχαιότητα, το όνομα Λιβύη χρησιμοποιούνταν από τους Έλληνες για ολόκληρη τη Βόρεια Αφρική εκτός της Αιγύπτου και ο Καντάφι το γνώριζε.  «Όταν έρθει η κατάλληλη ώρα όλοι οι αρχηγοί των φυλών θα έρθουν για να συναντήσουν και να ανακηρύξουν τον Καντάφι βασιλιά ή αυτοκράτορα», επισημαινόταν στο έγγραφο αυτό, που φέρει ημερομηνία 15ης Ιουλίου και αναφερόταν σε μια στρατηγική οκτώ σημείων για την κινητοποίηση των φυλών της Λιβύης. Το σχέδιο, ωστόσο, εγκαταλείφθηκε όταν βρέθηκε από τον ανταποκριτή της βρετανικής εφημερίδας στο εγκαταλελειμμένο γραφείο του Λίβυου πρωθυπουργού στην Τρίπολη.

 Ο βίαιος και αιματοβαμμένος θάνατος του Μουαμάρ Καντάφι το 2011 πυροδότησε ένα διεθνές κυνήγι θησαυρού για τα πλούτη του. Όμως μια νέα μελέτη των Ηνωμένων Εθνών αποκαλύπτει πως τα εκατομμύριά του ήταν διασκορπισμένα σε όλη την Αφρική χωρίς καν να είναι κρυμμένα. Στην ογκώδη αναφορά των ειδικών προς το Συμβούλιο Ασφαλείας, αναφέρεται πως τα κεφάλαια του Καντάφι, που είναι δεσμευμένα με απόφαση του ΟΗΕ, διακινούνται ελεύθερα σε όλη την ήπειρο.

 Για χρόνια, φήμες ήθελαν δισεκατομμύρια δολάρια σε ρευστό, διαμάντια τουλάχιστον 6 εκατομμυρίων καρατίων και ένας άγνωστος αριθμός ράβδων χρυσού ήταν κρυμμένα στην Νότια Αφρική. Περίπου 20 δισεκατομμύρια δολάρια εκτιμάτο πως ήταν σε τέσσερις διαφορετικές τράπεζες, ενώ τα υπόλοιπα ήταν κρυμμένα σε αποθήκες και οχυρά στην Πρετόρια και το Γιοχάνεσμπουργκ. 

Oι καλοί, οι κακοί και οι άσχημοι

Η Λιβύη και το μεγάλο παιγνίδι στη βόρειο Αφρική και τον αραβικό κόσμο.

Το 1997, ο Ισχυρός άνδρας της Λιβύης, Μουαμάρ Καντάφι, ήταν ήδη ένας από τους μεγάλους «κακούς» του πλανήτη για τη Δύση. Άρθρα και ειδήσεις, αληθινά ή όχι, κατευθυνόμενα ή μη, έβγαιναν κατά εκατοντάδες, με το παιγνίδι των πετρελαίων και των γεωπολιτικών στο φόρτε τους, πριν κι αυτό ξεπεραστεί με την αμερικάνικη «κήρυξη πολέμου στον Άξονα του Κακού», που, φυσικά, τον συμπεριελάμβανε. Του είχαν, άλλωστε, πολλά μαζεμένα. Και κανένα από αυτά δεν είχε να κάνει με τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτό το κόλπο επιβολής της Αμερικάνικης Αυτοκρατορίας θα ακολουθούσε χρόνια αργότερα.

Το 1997 ήταν η χρονιά που διάλεξε να επισκεφθεί τη Λιβύη, να σταθεί δίπλα στον συγγραφέα του Πράσινου Βιβλίου γελαστός, να τον αγκαλιάσει και να τον διπλοφιλήσει ο Νέλσων Μαντέλα. Ο νέος πρόεδρος της Νοτίου Αφρικής, σύμβολο του αντιαποικιοκρατικού αγώνα και του αγώνα κατά του απαρτχάιντ, φρέσκος κάτοχος του Νόμπελ Ειρήνης, ήταν εκεί, στην πλουσιότερη αφρικανική χώρα, για να στείλει ένα πολύ ισχυρό μήνυμα. «Αυτοί που λένε ότι δεν θα έπρεπε να είμαι εδώ, με τον αδελφό μου ηγέτη της Λιβύης, είναι ανήθικοι. Και δεν πρόκειται να γίνω κι εγώ ανήθικος για χάρη τους». Ο Μαντέλα ήταν δεμένος με κοινούς αγώνες με τον Μουαμάρ Καντάφι – η σχέση τους ήταν τόσο βαθιά, που ονόμασε με το όνομα του Λίβυου ηγέτη ένα από τα εγγόνια του.

Ο Μαντέλα ήξερε ότι, αν δεν υπήρχε η Λιβύη, το Απαρτχάιντ θα ήταν ολόρθιο στα πόδια του ακόμη. Όσο η Δύση στήριζε με κάθε τρόπο το ρατσιστικό καθεστώς, η Λιβύη, υπό τον Καντάφι, εξόπλιζε και ενίσχυε με κάθε τρόπο το κίνημα ενάντια στο Απαρτχάιντ. Όπως έκανε και για τόσα άλλα απελευθερωτικά κινήματα. Ειδικά οι προσπάθειές του για τη δημιουργία μας παναραβικής ομοσπονδίας με μέλη τα αραβικά κράτη της Βόρειας Αφρικής, όπως και η σχέση του με το Παλαιστινιακό απελευθερωτικό κίνημα, όμως, ήταν κάρφος στο μάτι των ΗΠΑ, αφού απειλούσαν άμεσα το Ισραήλ. Και δεν τελείωνε εκεί ο διεθνής του ρόλος. Με την πλάτη των πετρελαίων, είναι χρηματοδότης της Κούβας, της Φράξιας Κόκκινος Στρατός, του Ιρλανδικού Ρεπουμπλικάνικου Στρατού (IRA), των Ερυθρών Ταξιαρχιών, κι ότι άλλου κόκκινου και ένοπλου διαθέτει η Ευρώπη. Ήταν μια άλλη εποχή, μια άλλη Αφρική και μια άλλη Ευρώπη, άλλωστε.

Η πρώτη κρατική, ανοικτή δολοφονική επίθεση κατά του Καντάφι, από τις ΗΠΑ, γίνεται το 1986. Επί Ρόναλντ Ρήγκαν. Τότε πρωτοκατασκευάζεται και το παραμύθι περί πυρηνικών μιάς χώρας- καθώς η Λιβύη κατέχει τότε μέρος του Τσαντ, το οποίο έχει ουράνιο (και όσο το κατέχει ο Καντάφι, δεν το εκμεταλλεύονται άλλοι). Των δυνάμεων της Λιβύης στο Τσαντ ηγείται ο αξιωματικός του Λιβυκού στρατού, Χαλίφα Χαφτάρ – η αποτυχία του Χαφτάρ, που συνελήφθη εκεί, θα φέρει και τη ρήξη στις σχέσεις των δύο ανδρών.

Αμερικάνικα μαχητικά πλήττουν λιβυκούς στόχους, λιβυκό έδαφος, μεταξύ των οποίων και την κατοικία του Καντάφι. Ο ίδιος μόλις έχει προλάβει να φύγει, με τα περισσότερα μέλη της οικογενείας του, μετά από ειδοποίηση του σοσιαλιστή Ιταλού πρωθυπουργού, Μπετίνο Κράξι. Στους βομβαρδισμούς, μεταξύ των εξήντα νεκρών, είναι και ένα βρέφος, η υιοθετημένη κόρη του Καντάφι, Χάνα. Κι εδώ αξίζει να αναφερθεί ότι, τότε, τόσο η Γαλλία όσο και η Ιταλία (και πάλι) απαγορεύουν στις ΗΠΑ να χρησιμοποιήσουν τον εναέριό τους χώρο για να πλήξουν τη Λιβύη, με αποτέλεσμα να χρειαστούν να διανύσουν χιλιάδες μίλια παραπάνω τα αμερικάνικα μαχητικά, που ανεφοδιάζονται ξανά και ξανά στον αέρα.

Ο Νέλσων Μαντέλα, επισκεπτόμενος ως πρόεδρος στη Λιβύη, θα θυμηθεί το περιστατικό, και επιτεθεί ευθέως κατά των ΗΠΑ: «κανένα κράτος στον κόσμο δε δικαιούται να θεωρεί πως είναι ο χωροφύλακας του πλανήτη, κανένα κράτος δε δικαιούται να λέει στα άλλα κράτη τι να κάνουν. Με ποιά αλαζονεία τολμούν να μας πουν ποιοί οφείλουν να είναι οι φίλοι μας, αυτοί που ήταν οι εχθροί μας; τολμούν να μου πουν ότι δεν πρέπει να έρχομαι να δω τον αδελφό μου, τον Καντάφι, ότι πρέπει να είμαι αχάριστος και να ξεχνάω ποιός ήταν ο αληθινός μας φίλος όταν τον χρειαστήκαμε».

 Βίντεο: Η συζήτηση φτάνει στο ζήτημα του αγώνα ενάντια στο Απαρτχάιντ στη Νότια Αφρική και ένα think tank δημοσιογραφίας ρωτάει το Μαντέλα γιατί έχει σαν συμμάχους στον αγώνα για τα ανθρώπινα δικαιώματα ανθρώπους σαν το Γιασέρ Αραφάτ, το Μουαμάρ Καντάφι..

Ένα από τα λάθη που κάνουν κάποιοι από τους πολιτικούς αναλυτές είναι ότι οι δικοί τους εχθροί πρέπει να λογίζονται και δικοί μας εχθροί.

Εκεί πέφτει το πρώτο χειροκρότημα. Και συνεχίζει:

Ο Γιασέρ Αραφάτ, ο Συνταγματάρχης Καντάφι και ο Φιντέλ Κάστρο υποστηρίζουν τον αγώνα μας “με τα μπούνια” (to the hilt). Δεν υπάρχει λόγος για τον οποίο θα έπρεπε να διστάζουμε να χαιρετίζουμε την αφοσίωσή τους στον αγώνα για τα ανθρώπινα δικαιώματα, όπως τους ζητάται στη Νότιο Αφρική. Δεν υποστηρίζουν (τον αγώνα) μόνο στα λόγια. Διαθέτουν πόρους για τη νίκη του αγώνα. Αυτή είναι η τοποθέτησή μου.

Οι ΗΠΑ δεν το βάζανε κάτω όμως. Όταν ο Μπιλ Κλίντον επισκέφθηκε τη Νότιο Αφρική, το 1998, είχε νωρίτερα ζητήσει από το Νοτιοαφρικανό ηγέτη να «ξεκόψει» από τον Καντάφι. Κατά την επίσημη ομιλία του, ο φιλόξενος Νέλσων Μαντέλα, τόνισε ότι «είχε καλέσει και τον αδελφό του, Καντάφι, να επισκεφτεί τη Νότιο Αφρική, γιατί μόνον αυτός μας στήριξε στη πιο σκοτεινή ώρα της Ιστορίας μας […] κι όποιος νοτιοαφρικανός ζητάει τα ρέστα για αυτό, να πάει να πνιγεί». Προφανώς το περί νοτιοαφρικανού ήταν επιβεβλημένο για να περάσει έμμεσα, αλλά καθαρά, το μύνημα.

Το 2013 η Νότιος Αφρική συμφώνησε να επιστρέψει λιβυκά κεφάλαια ύψους 780 εκατομμυρίων δολαρίων στη νέα κυβέρνηση, συμμορφούμενη με τις οδηγίες του ΟΗΕ. Όμως ποτέ δεν έγινε αναφορά στα φημολογούμενα ποσά, στα διαμάντια και τον χρυσό. Η ερευνητική επιτροπή υποστηρίζει πλέον πως κατά πάσα πιθανότητα πολλά περισσότερα χρήματα από ό,τι είχε υπολογιστεί, είχαν διακινηθεί από τα οικονομικά ιδρύματα της Νοτίου Αφρικής. Μόλις το 2016 ήρθαν στο φως της δημοσιότητας πληροφορίες για μεταφορά 8 δισεκατομμυρίων δολαρίων από την Standard Bank of South Africa προς ένα λογαριασμό στην Κένυα. Oι τράπεζες σχολίασαν όμως ότι δεν έχουν καμία καταγραφή τέτοιας συναλλαγής ενώ προσέθεσαν πως κανείς εκ μέρους του ΟΗΕ δεν επικοινώνησε ποτέ μαζί τους. 

Κατά τις φήμες, η κίνηση έγινε με εντολή του πρώην τραπεζίτη του Καντάφι και πρώην επικεφαλής του Libya Africa Investment Portfolio, Μπασίρ Σαλέχ αλ Σαρκάουι. Το επενδυτικό ταμείο είναι θυγατρικό της Λιβυκής Επενδυτικής Αρχής, που εκτιμάται ότι χρηματοδοτεί την οικογένεια του Καντάφι. Ακόμη πιστεύεται ότι υπάρχουν αρκετές αποθήκες ρευστού σε διάφορα σημεία της Δυτικής Αφρικής, που όλες συνδέονται με πρόσωπο που δεν κατονομάζεται. Οι ερευνητές κατέθεσαν πως ενημερώθηκαν από έξι πηγές ότι αυτή η σκιώδης φιγούρα προσπαθούσε να επιστρέψει τα χρήματα πίσω στη Λιβύη. Μάλιστα από έναν από αυτούς έμαθαν ότι υπάρχουν 560 εκατομμύρια δολάρια σε χαρτονομίσματα των 100, κρυμμένα σε σιδερένια σεντούκια κάπου στην Ουαγκαντούγκου, την πρωτεύουσα της Μπουρκίνα Φάσο. Μάλιστα, αυτά τα χρήματα περιμένουν να μεταφερθούν πίσω στην Τρίπολη από μια ντόπια εταιρεία την Societé Transport Convoi International, που κατά τη συμφωνία θα πάρει προμήθεια 10%-35%. Η κυβέρνηση της Μπουρκίνα Φάσο είπε πως δεν υπάρχει τέτοια εταιρεία, όμως η ταχυδρομική της διεύθυνση είναι σωστή.

Στην γειτονική Άκκρα, την πρωτεύουσα της Γκάνα, φημολογείται ότι υπάρχει άλλη μια τέτοια αποθήκη. Τα κιβώτια, που φέρονται να έχουν τους θρυλικούς θησαυρούς του Καντάφι, έχουν πάνω τους το λογότυπο μιας ανθρωπιστικής οργάνωσης, της Διεθνούς Επιτροπής για την Προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Τόσο η αστυνομία της Γκάνα όσο και τα κεντρικά γραφεία της οργάνωσης στη Γαλλία, δεν απάντησαν στις ερωτήσεις των ερευνητών. Ήδη από τον Φεβρουάριο του 2016 τα χρήματα έφυγαν από εκεί για κάποια άλλη χώρα. 

Η έρευνα αποκάλυψε επίσης ομάδες ανταρτών που θέλουν να χρησιμοποιήσουν το ρευστό αυτό για να αγοράσουν όπλα, κάτι που οδηγεί τους ερευνητές στο συμπέρασμα ότι οι πιστοί του Καντάφι έχουν εύκολη πρόσβαση στα χρήματα. Το κυνήγι αυτού του θησαυρού πάντως έχει τραβήξει το ενδιαφέρον ομάδων που παρουσιάζονται ως εκπρόσωποι του νέου δημοκρατικού καθεστώτος και άλλων που θέλουν να πετύχουν την πιο μεγάλη ληστεία στον κόσμο. 

Πάντως η έρευνα του ΟΗΕ έρχεται ύστερα από την αποκάλυψη των Panama Papers

, που έδειξαν ότι η Libya Africa Investment Portfolio είχε επενδύσει σε πετρέλαιο άλλων αφρικανικών κρατών με σκοπό να διακινεί χρήμα. Επίσης, είχε μετοχές σε μια εταιρεία-βιτρίνα, την Vision Oil Services Limited, που διοικούνταν από την παναμέζικη νομική εταιρεία Mossak Fonseca. Η εταιρεία είχε ιδρυθεί το 2007 και ήταν ανενεργή μέχρι τον Μάρτιο του 2011, οπότε και έπεσε το καθεστώς του Καντάφι. Έκτοτε ο πρώην τραπεζίτης του δικτάτορα έχει θεαθεί στον Νίγηρα, την Νότια Αφρική και την Σουαζιλάνδη, όπου λέει πως ο θησαυρός είναι ένας μύθος. 

 Το 1977 ο Καντάφι ονόμασε τη Λιβύη «Μεγάλη Τζαμαχιρίγια». Σύμφωνα με την τρίτη παγκόσμια θεωρία του, αυτή ήταν η απάντηση στη χρεοκοπία του καπιταλισμού και του κομμουνισμού. Η Τζαμαχιρίγια, ή Κράτος των Μαζών, ήταν κατά τον Καντάφι «η πιο προηγμένη μορφή διακυβέρνησης στην ιστορία του ανθρώπου».

 

Η ιστορία, που αποκαλύφθηκε από την εφημερίδα Le Parisien, μοιάζει απίστευτη.

Για άγνωστους λόγους, το 2019 η τότε κυβέρνηση της Λιβύης ζήτησε να της σταλούν πολλά εκατομμύρια ευρώ σε χαρτονομίσματα των 100 και 200, από την Κεντρική Τράπεζα της Γερμανίας. Τα χρήματα αυτά κατατέθηκαν σε μια τράπεζα στη Βεγγάζη, στην ανατολική Λιβύη.

Στις αρχές του 2017 όμως, εν μέσω του εμφυλίου, ο Εθνικός Λιβυκός Στρατός του στρατάρχη Χαλίφα Χάφταρ, έβαλε χέρι στον θησαυρό: ήταν συνολικά 160 εκατομμύρια ευρώ και 1-2 εκατομμύρια δολάρια.

Το μισό του ποσού σε ευρώ ήταν καλά διατηρημένο, όμως τα υπόλοιπα χαρτονομίσματα, τα οποία είχαν μείνει για μεγάλο διάστημα μέσα στο νερό, ήταν μισοκατεστραμμένα, σύμφωνα με μια πηγή προσκείμενη στην έρευνα.

Ο λεγόμενος Εθνικός Λιβυκός Στρατός δαπάνησε τα 80 εκατομμύρια που ήταν σε καλή κατάσταση για να αγοράσει όπλα και άλλο υλικό. Τα υπόλοιπα ήταν σε κακή κατάσταση: είχαν καθαριστεί με απορρυπαντικό, δεν μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν, ωστόσο δεν έπαυαν να είναι αληθινά χαρτονομίσματα.

Το καλοκαίρι του 2018 η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ενημερώνεται ότι ορισμένα από τα χαρτονομίσματα αυτά επέστρεψαν στην Ευρώπη. Σε ποσοστό 90% τα διακινούσε η τουρκική κοινότητα και πιο συγκεκριμένα, η τουρκική μαφία, σύμφωνα με μια αστυνομική πηγή.

 Τα πρώτα εντοπίστηκαν στην κατοχή εργαζομένων από χώρες του Μαγρέμπ, οι οποίοι ήθελαν να τα ανταλλάξουν με καινούρια. Τους είχαν πληρώσει με αυτά Τούρκοι υπεργολάβοι.

Πάρα πολλά τέτοια χαρτονομίσματα αρχίζουν να κυκλοφορούν στην ευρωπαϊκή αγορά. Σημαίνει συναγερμός, ο ΟΗΕ ξεκινά έρευνα και η ΕΚΤ ζητάει στις αρχές του 2020 να μην γίνονται πλέον δεκτά αυτά τα τραπεζογραμμάτια, των οποίων έχει καταγράψει του σειριακούς αριθμούς.

Περίπου εκείνη την εποχή, Γάλλοι αστυνομικοί ανακαλύπτουν ένα παρακλάδι της υπόθεσης στη Λιμόζ, στην κεντρική Γαλλία: ένα ζευγάρι που εργάζεται σε αγορές και ανεφοδιάζεται από την Τουρκία. Αγόραζαν τα χαρτονομίσματα στο 50-75% της ονομαστικής αξίας τους, ανάλογα με την κατάστασή τους και είτε τα έριχναν στην αγορά, είτε τα ξαναπουλούσαν στο Βέλγιο.

Στις αρχές του 2020 ο άνδρας συνελήφθη από τη βελγική αστυνομία, έχοντας στην κατοχή του 15.000 ευρώ σε τέτοια χαρτονομίσματα. Τότε όμως η ΕΚΤ δεν είχε εκδώσει ακόμη την οδηγία της και έτσι δεν ερευνήθηκε περισσότερο το θέμα.

Συνολικά το ζευγάρι, που διώκεται για ξέπλυμα βρόμικου χρήματος, φέρεται να έριξε στην αγορά 40.000 ευρώ.

Οι αρχές εκτιμούν ότι τα χαρτονομίσματα αυτά θα συνεχίσουν να εμφανίζονται παντού στον κόσμο επί χρόνια. Πιστεύουν επίσης ότι πολλά εκατομμύρια από αυτόν τον θησαυρό βρίσκονται ακόμη στην Τουρκία. 

 Διαβάστε επίσης:

Βρέθηκε στη Νότια Αφρική … Ο θησαυρός του Καντάφι

 ...Αλλά>ο μεγαλύτερος θησαυρός σε μετρητά στον κόσμο είναι αποθηκευμένος σε παλέτες σε επτά πολύ καλά φυλαγμένες αποθήκες και καταφύγια σε μυστικούς τόπους μεταξύ του Γιοχάνεσμπουργκ και της Πρετόριας. * Το πλιάτσικο σε δολάρια ΗΠΑ μεταφέρθηκε στη Νότια Αφρική με τουλάχιστον 62 πτήσεις μεταξύ Τρίπολης και της Νότιας Αφρικής. Το ιπτάμενο προσωπικό αποτελούταν κυρίως από πρώην μέλη των ειδικών δυνάμεων της εποχής του απαρτχάιντ. Τα μέλη του πληρώματος έχουν καταθέσει ένορκες καταθέσεις για να αποσαφηνίσουν το ρόλο τους, προκειμένου να αποφύγουν την ποινική δίωξη.

* Τα χρήματα, το χρυσό και τα διαμάντια μεταφέρθηκαν στη Νότιο Αφρική. Μεγάλο μέρος αυτού του χρήματος διατηρείται εκεί και το υπόλοιπο έχει μεταφερθεί στις γειτονικές χώρες της Νότιας Αφρικής. Το μεγαλύτερο μέρος των περιουσιακών στοιχείων εξήλθε από τη Λιβύη μετά την εμπλοκή του Ζούμα (Zuma) στη διαδικασία της Αφρικανικής Ένωσης να πείσει τον Πρόεδρο της Λιβύης Καντάφι να παραιτηθεί μετά την εξέγερση της Αραβικής Άνοιξης για να τον αναγκάσει να αποχωρήσει. Περισσότερα ΕΔΩ