Ελληνοπερσικός διάλογος με αφετηρία τον Μαραθώνα, 2500 χρόνια μετά
Μιλώντας για ελληνοπερσικές σχέσεις συνήθως, αυτό που τονίζεται είναι οι ελληνοπερσικοί πόλεμοι του 490 – 479 π.Χ. και το πώς η αποσόβηση της Περσίας από το ελληνικό έδαφος αποτέλεσε αποφασιστικό παράγοντα για την ανάπτυξη της δημοκρατίας* και, μέσα στα πλαίσιά της, του ευρωπαϊκού πνεύματος. Οι πόλεμοι έχουν πάει κατά την ιστορική συνείδηση διαστάσεις της πρωιμότερης ίσως «σύγκρουσης πολιτισμών» της Ανατολής και της Δύσης, οι οποίες στερεοτυπικά σχετίζονται με μια σειρά αντιθέτων: την παράδοση και την πρόοδο, τη συμμετρία και την αρμονία, τη στασιμότητα και τη δυναμικότητα, τη δεσποτεία και την ελευθερία… Μέσα σε αυτά τα πλαίσια, και ο Μαραθώνιος δρόμος, κληρονομιά αρχαιοελληνική προς τη σύγχρονη ανθρωπότητα, προβάλλεται ως σύμβολο του αγώνα προς την ελευθερία.
Κατά πόσο όμως η αντιμετώπιση αυτή είναι πλήρης;
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο από την πηγή....
* Βέβαια το ότι γίνεται λόγος για την ανάπτυξη της δημοκρατίας σε αυτή χρονική περίοδο (490 – 479 π.Χ.) δεν είναι τυχαίο, είναι η μορφή του πολιτεύματος «που τους βολεύει»... εάν όντως υπέχει θάρρος και αμεροληψία απέναντι στην ιστορική αλήθεια περί δημοκρατίας, αυτή θα πρέπει να αναζητηθεί σχεδόν 2000 χρόνια προηγμένως, στο Βουλευτήριο της Πολιόχνης.
Το Βουλευτήριο της Πολιόχνης Η αρχαιότερη «Βουλή» στην Ευρώπη και στον κόσμο,
εκτός του ότι προηγείαι σχεδόν 2000 χρόνια από τα αντίστοιχα της κλασικής εποχής, αντιπροσωπεύει την αρχαιότερη μαρτυρία στην Ευρώπη και στον κόσμο, μιας κατασκευής κατάλληλης για να φιλοξενήσει άτομα που είχαν κληθεί να συζητήσουν τα προβλήματα του συνόλου και να καθορίσουν τους κοινούς πολιτιστικούς και θρησκευτικούς κανόνες. Κατ' αυτό τον τρόπο μπορεί να θεωρηθεί ο πρόδρομος της Βουλής (καί της δημοκρατίας) της εποχής μας αν και αυτή στην πάροδο του χρόνου "εγίγνετό τε λόγω μεν δημοκρατία, έργω δε υπό του πρώτου ανδρός αρχή", δηλαδή μόνο "ενός ανδρός αρχή".
Νίκος Σάμιος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου