Στο πανεπιστήμιο του Μünster, Γερμανία, παπυρολόγοι μελετούν γράμμα-γράμμα όλα τα κείμενα του Ιώσηπου βάσει των οποίων ο καθηγητής Yigael Yadin(1) της αρχαιολογίας του Τελ Αβίβ έκανε ανασκαφές στην Μασάντα το 1963-1965 και έφερε στο φως της δημοσιότητος τα σημαντικότερα ευρήματα του κράτους Ισραήλ.
Οι Ρωμαίοι περιέβαλαν το οχυρό μ' ένα παχύ πέτρινο τείχος και με οχτώ στρατόπεδα τα οποία είχαν πέτρινα τείχη. Τελικά, κατασκεύασαν μια χωμάτινη ράμπα ως την κορυφή. Ήταν ένα ανθρωποποίητο επικλινές μήκους 197 μέτρων και ύψους 55 μέτρων. Πάνω σ' αυτό κατασκεύασαν έναν πύργο στον οποίο τοποθέτησαν πολιορκητικό κριό για να διαρρήξουν το τείχος της Μασάντας.
Μέχρι σήμερα φαίνεται το εμφανές περίγραμμα των ρωμαϊκών στρατοπέδων, τα πολιορκητικά τείχη γύρω από το οχυρό και η τεράστια ράμπα.
Το 73 μ.Χ., το εβραϊκό οχυρό Μασάντα καταλαμβάνεται από τους Ρωμαίους, ύστερα από πολιορκία μόνο λίγων μηνών.*
Ο Ιωσήφ μπεν Ματθίας, ή Ιώσηπος (Josephus Flavius 37 ως μετά το 100 μ.Χ.), γεννήθηκε λίγο μετά το θάνατο του Χριστού, τον πρώτο χρόνο της βασιλείας του Ρωμαίου αυτοκράτορα Καλιγούλα. Γι’ αυτόν διαθέτουμε πολλές πληροφορίες, αφού φρόντισε ο ίδιος να γράψει την αυτοβιογραφία του. Ο πατέρας του Ιώσηπου ανήκε σε ιερατική οικογένεια. Η μητέρα του, ήταν απόγονος του Ασμοναίου αρχιερέα Ιωνάθαν. Μετά από πολλούς αγώνες οι Μακκαβαίοι / Ασμοναίοι κατόρθωσαν να δώσουν στους Ιουδαίους την ανεξαρτησία τους. Η οικογένειά του Ιώσηπου κυβέρνησε την Ιουδαία μέχρι την εποχή που κατακτήθηκε από τους Ρωμαίους. Ωστόσο όλα αυτά τα χρόνια ο εξελληνισμός των Ιουδαίων συνεχίστηκε. Γι' αυτό εξακολουθούσαν και οι διαμάχες ανάμεσα στους εξελληνισμένους Ιουδαίους και τους «ευσεβείς». Οι πρώτοι έφταναν, όπως είδαμε, στο σημείο να απορρίπτουν τις πατρογονικές τους παραδόσεις. Αντίθετα οι δεύτεροι πίστευαν ότι έπρεπε να μένουν πιστοί αποκλειστικά στη δική τους παράδοση και αρνούνταν οτιδήποτε ξένο. Εφάρμοζαν αυστηρά όχι μόνο το Νόμο αλλά και τις ερμηνείες των Γραμματέων. Ο απλός λαός βρισκόταν σε σύγχυση και δεν ήξερε πια ποιον να εμπιστευτεί. Με το πέρασμα των χρόνων η σύγχυση ολοένα και μεγάλωνε. Ο Ιώσηπος υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας καθώς και μοναδικός μάρτυρας της πτώσεως του φρουρίου στην Μασάντα.
Ο Ιώσηπος γράφει τι έκαναν: «Όλοι θανάτωσαν τις οικογένειές τους... κατόπιν, αφού διάλεξαν με κλήρο δέκα άντρες ως εκτελεστές των υπολοίπων, ο καθένας ξάπλωσε δίπλα στη γυναίκα του και στα παιδιά του, άπλωσε τα χέρια του γύρω τους και άφησε ακάλυπτο το λαρύγγι του για εκείνους που έπρεπε να φέρουν σε πέρας αυτόν τον οδυνηρό διορισμό. Οι τελευταίοι τους έσφαξαν όλους χωρίς δισταγμό και στη συνέχεια ακολούθησαν την ίδια διαδικασία σφάζοντας ο ένας τον άλλον… μόνο μια ηλικιωμένη γυναίκα μαζί με κάποια άλλη… διέφυγαν… Τα θύματα, στα οποία περιλαμβάνονταν γυναίκες και παιδιά, ανήλθαν στα εννιακόσια εξήντα άτομα».
Ιώσηπος, "Ο Ιουδαϊκός Πόλεμος"
-->
Στη Μασάντα, οι αρχαιολόγοι βρήκαν εκατοντάδες νομίσματα με εβραϊκές επιγραφές, λόγου χάρη «Για την ελευθερία της Σιών» και «Ιερουσαλήμ η Αγία». Ο Δρ Γιγκαέλ Γιαντίν στο βιβλίο του Μασάντα γράφει: «Οι σίκλοι που περιλαμβάνονται στα ευρήματά μας εκπροσωπούν όλα τα χρόνια της εξέγερσης, από τον πρώτο χρόνο ως τον πολύ σπάνιο πέμπτο, ο οποίος ήταν ο τελευταίος χρόνος κατά τον οποίο κόπηκαν σίκλοι και αντιστοιχεί με το 70 μ.Χ. όταν καταστράφηκε ο Ναός της Ιερουσαλήμ».
(1)
-->
Σχετικό θέμα:
Οι ισραηλινοί αρχαιολόγοι ελάχιστες φορές διαφοροποιήθηκαν από τα δεδομένα της βιβλικής αρχαιολογίας. Αν επί αιώνες κάποιοι ανασκαφείς έχουν εξερευνήσει τη συγκεκριμένη περιοχή για ανεύρεση στοιχείων που επιβεβαιώνουν τη Βίβλο, γιατί οι σύγχρονοι διάδοχοί τους θα πρέπει να διαφοροποιηθούν έστω και στο ελάχιστο; Εξάλλου σε ό,τι αφορά αυτή την επιβεβαίωση και οι πολιτικοί έχουν παίξει σημαντικό ρόλο... Οι ενδείξεις; Ουκ ολίγες. Ο πιο διάσημος αρχαιολόγος του Ισραήλ, ο Γιγκαέλ Γιαντίν, ήταν επικεφαλής μιας στρατιωτικής ομάδας στη διάρκεια του πολέμου το 1948 εναντίον των Αράβων. Ο στρατηγός Μοσέ Νταγιάν υπήρξε ήρωας του Πολέμου των Εξι Ημερών και είχε παθιαστεί με τη νεότερη ιστορία της πατρίδας του. Μια από τις πρώτες του ενέργειες μετά τη στρατιωτική νίκη του το 1967 ήταν η εφαρμογή ενός προγράμματος αρχαιολογικών ανασκαφών στην Ιερουσαλήμ και στη Χεβρώνα, περιοχές όπου πρόσφατα επανήλθαν οι Αραβες. Επικεφαλής της Υπηρεσίας Αρχαιοτήτων του Ισραήλ ήταν το 2000 ο Αμίρ Ντρορί, στρατηγός εν αποστρατεία, με θητεία στην εκστρατεία των ισραηλινών στρατευμάτων στην εισβολή κατά του Λιβάνου το 1982.
Διαβάστε περισσότερα...
(K.Deschner)
Νίκος Σάμιος
Masada
Στην Μασάντα οι στρατιώτες του Ισραήλ πάνε μέχρι σήμερα και δίνουν τον όρκο τους ( Η Μασάντα δεν θα πέση ποτέ πιά...)
Και στις Θερμοπύλες;....Ήρωες για κατούρημα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου