«Στην Ελλάδα! Στην Ελλάδα! Αντίο όλοι! Η ώρα του φευγιού είναι!
Γιατί επιτέλους, μετά απ’ το αίμα του μαρτυρικού αυτού λαού
το ευτελές το αίμα των δημίων του αναβλύζει!
Στην Ελλάδα στους φίλους μου! Εκδίκηση! Ελευθερία!
Τουρμπάνι στο κεφάλι μου! Στο χέρι μου η σπάθα!
Εμπρός! Νάτο το άλογο, που κάποιος το σελώνει!
(Βίκτωρ Ουγκώ: «Ενθουσιασμός»)
«Η χώρα των θεών και των ηρώων η χώρα
Φλέγεται απ’ τη φωτιά ενός αγώνα ωραίου,
Σπάει τα δεσμά και πάει και τραγουδάει τώρα,
Τυρταίο και Βύρωνα και θούρια του Φεραίου».
(Πούσκιν: «Σηκώσου ω Ελλάδα!» μετ. Στρ. Πασχάλης)
Τους είπαν τυχωδιώκτες, πράκτορες ξένων δυνάμεων, ανέργους στρατιωτικούς που πούλαγαν την τέχνη τους για δυο δεκάρες. Άλλοι τους κλείδωσαν στα σεντούκια των εθνικών εορτών, λάτρεις απλούς μιας αρχαιότητας που αφυπνίστηκε από αιώνων ύπνο. Οι βασιλιάδες τους κυνήγησαν ή τους ξαπόστειλαν μια ώρα αρχύτερα απ’ τις χώρες τους να τους ξεφορτωθούν. Ήταν οι Φιλέλληνες, το πρώτο κίνημα αλληλεγγύης στη νεώτερη Ιστορία, που η ανάσα τους ακούστηκε στις τέσσερις μεριές του ορίζοντα.
Κάθε 19 Απριλίου, εορτάζουμε τη μνήμη τους. Έλληνα, μην τους ξεχνάς.
Σχετικό θέμα: Η χαμένη μάχη του νεοελληνικού Διαφωτισμού (1828-1870)
Η αναζήτηση των χαρακτηριστικών, που θα συνέθεταν μία σύγχρονη Ελληνική εθνική υπόσταση και φυσιογνωμία είχε ήδη αρχίσει να εκδηλώνεται λίγο μετά τα μέσα του 18ου αιώνα. Προοδευτικά και μέχρι την έκρηξη της Επανάστασης η αναζήτηση αυτή πήρε τη μορφή ευθείας σύγκρουσης ανάμεσα στις πνευματικές δυνάμεις του Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου