Ο Λεωνίδας ο Θεμιστοκλής οι μάχες κατά των Περσών ...και το ΔΝΤ.

Ο Θεμιστοκλής και ...«λεφτά υπάρχουν»!

Ο περσικός κίνδυνος δεν ήταν μόνο στρατιωτικός, ήταν και οικονομικός (κάτι σαν το ΔΝΤ) γεγονός  που αντιλήφθηκε εγκαίρως ο  Θεμιστοκλής και  χρησιμοποίησε (είναι ή πρώτη φορά που γινόταν αυτό), τα μαζικά «μέσα ενημέρωσης» της εποχής, για να αναγκάσει τους Αθηναίους να συναισθανθούν τον περσικό κίνδυνο, (τότε όπως και τώρα δεν υπήρχαν χρήματα) δεν κάνει εξωτερικό δανεισμό αλλά γίνεται χρηματοδότης (χορηγός) ενός θεατρικού έργου πού έγραψε ο Φρύνιχος, του «Μιλήτου Άλωσις». Είναι μία προειδοποίηση προς τους Αθηναίους. Πρέπει να ξέρουν ποια θα είναι η τύχη τους αν βρεθούν απροετοίμαστοι, όταν οι Πέρσες θα φτάσουν στην Ελλάδα: Καταστροφή και υποδούλωση όπως συνέβη με τη Μίλητο το 494 π.Χ.

Εκείνη την εποχή στα ορυχεία*, που λειτουργούσαν ήδη από αιώνες, είχε ανακαλυφθεί μια νέα, πολύ πλούσια φλέβα. Τα έσοδα έφταναν τα 100 τάλαντα ή τις 600.000 δραχμές, όταν το ημερομίσθιο ενός μέσου Αθηναίου ήταν περίπου 1 δραχμή. Τα έσοδα θα μοιράζονταν στους Αθηναίους: Από 10 δραχμές περίπου στον καθένα!
  Στο λόγο του ο Θεμιστοκλής θα πρέπει να μίλησε για τον κοντινό κίνδυνο, την Αίγινα, το μακρινό, τους Πέρσες, τα οφέλη για τους θήτες, που θα αποκτούσαν αποφασιστική πολιτική δύναμη, για το λαμπρό μέλλον της θαλασσοκράτειρας Αθήνας, όπως το οραματιζόταν. Και ο λαός πείστηκε, τον ακολούθησε, ψήφισε το ναυτικό πρόγραμμα προσφέροντας τα χρήματα του Λαυρίου. Ήταν μια συγκινητική χειρονομία. Ό Θεμιστοκλής είχε κεντρίσει τον πατριωτισμό και την υπερηφάνεια όλων. Ο νέος στόλος ήταν στόλος κάθε Αθηναίου, γιατί κάθε Αθηναίος είχε προσφέρει χρήματα για τη ναυπήγηση του.
  Έτσι, χάρη στη μεγαλοφυΐα του Θεμιστοκλή και την αυταπάρνηση των Αθηναίων, που δέχτηκαν να θυσιάσουν το οικονομικό όφελος του παρόντος για το μέλλον που τους υποσχόταν, η Ελλάδα απέκτησε την τελευταία σχεδόν στιγμή το στόλο που θα την έσωζε. Αν ο λόγος του Θεμιστοκλή δεν είχε πείσει τους Αθηναίους, αν ο στόλος δεν είχε ναυπηγηθεί έγκαιρα, τότε δεν θα είχαν γίνει οι ναυμαχίες στο Αρτεμίσιο και τη Σαλαμίνα και κατά πάσα πιθανότητα η Ελλάδα θα είχε υποδουλωθεί στους Πέρσες. Η εξέλιξη της ελληνικής και της ευρωπαϊκής ιστορίας θα ήταν διαφορετική.

*Ο Θεμιστοκλής έπεισε τους Αθηναίους, με τους πόρους από το μεταλλείο ασημιού του Λαυρίου, να χρηματοδοτήσει τη δημιουργία μεγάλου εμπορικού και πολεμικού στόλου. Τα έσοδα από το μετάλλευμα δανείζονται σε πλούσιους Αθηναίους, οι οποίοι αντί τόκων υποχρεούνται να κατασκευάσουν από μια τριήρη!

Αξιοπρέπεια μέχρι θανάτου με στολίδι την αρετή και δόξα αιώνια

Η μάχη των Θερμοπυλών

Ο ελληνικός στρατός που σε αριθμούς ήταν ένα μικρό κλάσμα σε σχέση με τον υπέρογκο περσικό, κατόρθωσε να αναχαιτίσει την προέλαση του περσικού εκστρατευτικού σώματος για έξι ημέρες, αλλά πριν σκοτωθεί μέχρι και ο τελευταίος αμυνόμενος γίνεται κάτι απίστευτο, πρωτόγνωρο και ανεπανάληπτο στην Ιστορία!

Ο  Ξέρξης παρακολουθεί τα γεγονότα και επίσημοι πρέσβεις του πηγαίνουν στον Λεωνίδα και γίνεται ο εξής διάλογος:

-Ο Μέγας Βασιλεύς θαυμάζει την ανδρεία σου Λεωνίδα, και χαρίζει την ζωή σε εσένα και τους γενναίους σου!

-Αγνοείται ότι δεν παραδίδουμε τα όπλα;

-Κανείς δεν σου ζητάει τέτοιο πράγμα. Ο Ξέρξης σας αφίνει την τιμή των όπλων.

-Δεν παραδιδόμεθα έστω και πάνοπλοι.

-Δεν σας ζητάμε παρόμοιο πράγμα. Ο Ξέρξης σου προσφέρει σε σένα μόνο ω Λεωνίδα την κυριαρχίαν ολοκλήρου της Ελλάδος.

Δια μέσου των αιώνων, ανά την Ιστορίαν, ανά τον κόσμον ολόκληρο αντιλαλεί η φωνή του Λεωνίδα την απάντηση του οποίου κάθε ελεύθερος και πολιτισμένος άνθρωπος του πλανήτη, πολύ καλά γνωρίζει:

-Είπατε εις τον κύριον σας ότι προτιμώ να πεθάνω υπέρ της πατρίδος μου παρά να την υποδουλώσω!

Είναι αυτονόητο ότι ο Λεωνίδας ούτε στρατιωτικά αλλά ούτε οικονομικά δεν θα υποδούλωνε την Ελλάδα, προτίμησε να διαβεί με αξιοπρέπεια και ομορφιά προς στο θάνατο για μια ανώτερη αξία, την πατρίδα του, την πατρίδα μας.

Αλήθεια πόσοι προτιμούν να πεθάνουν σήμερα  υπέρ της πατρίδος μας παρά να την υποδουλώσουν;

Νίκος Σάμιος με πληροφορίες από

Πηγή 1

Πηγή 2