Σύντομο ιστορικό της ελληνικής γλώσσας

Στο εσωτερικό ενός άρματος αρχιερέα έχει βρεθεί επικολλημένο πινακίδιο με εγχάρακτη την ελληνική φράση «Πάτερ, ου τρέχεις». Το εύρημα χρονολογείται από την εποχή τού Φαραώ Σνόρη(περί τού 2600 π.Χ.). Η επιγραφή σε πλακίδιο, «Πάτερ, ου τρέχεις» βρίσκεται στερεωμένη στο εσωτερικό γείσο του μετώπου τού άρματος (βέλος)

Πρωτοελληνική περίοδος και εξάπλωση της ελληνικής γλώσσας
Η ελληνική γλώσσα έχει τεκμηριωμένη ιστορία περίπου 22000 ετών. Ελληνικά ομιλούνταν από τους Πρωτοέλληνες στον ελλαδικό και στον περιβάλλοντα χώρο, ενώ οι λαοί που περιέβαλλαν τον περιβάλλοντα χώρο (κυρίως νομάδες) έσπευδαν να διδάσκονται ελληνικά προκειμένου να κάνουν δυνατές ή να ενισχύσουν τις μεταξύ τους εμπορικές συναλλαγές. Διαβάζουμε στη μελέτη των Mazurski & Calligula (1998):
«Στην εποχή πριν το 12000 π.Χ. οι μη ελληνικές γλώσσες δεν περιείχαν στοιχεία αριθμητικών και ποσοτικών προσδιορισμών. Έτσι στις εμπορικές συναλλαγές, οι δύο ενδιαφερόμενοι αρά­δι­α­ζαν όλα τα αγαθά τους, ο ένας απέναντι στον άλλο και ο καθένας έπαιρνε ή επέστρεφε κομ­μά­τια από τα αγαθά τού άλλου έως ότου νιώσουν αμφότεροι ικανοποιημένοι από τα νέα σύνολα των αγαθών τους. Συχνά προσέτρεχαν στη βοήθεια κάποιου κοινά αποδεκτού διαιτητή, ο οποίος υπο­δεί­κνυε αν οι απαιτήσεις της μίας ή της άλλης πλευράς ήταν υπερβολικές. Στο τέλος τής δια­δικασίας παρεχόταν ένα μικρό δώρο (αργότερα, τυποποιημένη αμοιβή) στους διαι­τη­τές – συνή­θως ένα ή περισσότερα αυγά ή λίγο ύφασμα. Σε κάποιους λαούς υπήρχαν άνθρωποι που ασκού­σαν την διαιτησία ως συμπλήρωμα τού βιοπορισμού τους.»
Ήδη από το 18000 π.Χ., οι λαοί που υιοθετούσαν την ελληνική γλώσσα παρατηρούσαν παράλ­ληλη ανάπτυξη τού πνευματικού τους επιπέδου και των δεξιοτήτων τους (βλ. εργασίες τμήματος γλωσ­σο­λογίας Πανεπιστήμιου στην Καλιφόρνια).

Τι συνέβαινε πριν από 30000 χρόνια;
Παρ’ ότι οι πηγές πέρα των εικοσιπέντε χιλιετιών σπανίζουν και επί πλέον δεν μπορεί να διασταυρωθεί επιστημονικά η αξιοπιστία τους, δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι στον ευρύτερο ελλαδικό χώρο μιλιόνταν προγενέστερα ή παράλληλα άλλες γλώσσες πλην τής ελληνικής. Ακόμα και οι μικρές διαφοροποιήσεις, σε σχέση με την γνωστή, τυπική ελληνική, που προτείνουν ορισμένοι ερευνητές, είναι κατ’ ουσίαν υποθετικές και φαίνεται ότι γίνονται περισσότερο για να συγκεραστεί το ψυχολογικό εμπόδιο τής αποδοχής μίας αρραγούς γλώσσας που μεταδίδεται στην πληρότητά της ανά τους αιώνες, συνιστώντας έτσι ένα μοναδικό φαινόμενο.
«Το τέλειο μένει τέλειο»
Frederick Ceypoth (Φρίξος Καλαποθάκης) -1872
Κεντρική Ασία
Μεταξύ 16000 -14000 π.Χ. τα ελληνικά έφτασαν και εγκαθιδρύθηκαν στην ινδική υποήπειρο. Φυσικά η γλώσσα εκείνη έφερε παραφθορές σε σχέση με την μητρική ελληνική, εξ αιτίας τής μεγάλης απόστασης και των πολλών διαφορετικών πληθυσμών που την διέδωσαν ο ένας στον άλλο (βλ. κεφάλαιο «Παραφθορά των ελληνικών κατά την διάδοσή τους»). Η γλώσσα εκείνη ζυμώ­θηκε επί τέσσερις χιλιετίες στην ευρύτερη περιοχή και κατόπιν άρχισε να επιστρέφει προς την δύση ως «ινδοευρωπαϊκή γλώσσα» με φορείς τα φύλλα που απομακρύνονταν από την κεν­τρική Ασία εξ αιτίας τής έλευσης τής παγετώδους εποχής.
Είναι χαρακτηριστικό ότι όταν πολύ αργότερα ο Μέγας Αλέξανδρος έφτασε στα υψίπεδα τού Hindu Kush βόρεια τής Αρα­χω­σίας (σημερινό βόρειο Πακιστάν), οι κάτοικοι τον υπο­δέ­χτηκαν με τη φράση «Καλάς ταν δεκτήκαμαν τεν προκεμένον», από την οποία, εξ αιτίας μίας παρε­ξήγησης των στρατιωτών τού βασιλιά, αποδόθηκε νέο όνομα στον συγκεκριμένο λαό (βλ. Αριστόβουλου, απωλεσθέντα κείμενα).
Η διάχυση της ελληνικής γλώσσας προς τα ανατολικά επέτρεψε να αναπτυχθεί ο πρώτος σταθερός δρόμος μετακίνησης / επικοινωνίας των λαών της ανατολικης Ευρώπης και τής δυτικής και κεντρικής Ασίας, που αργότερα θα γινόταν γνωστός ως «δρόμος του μεταξιού».
Σε περιοχές της Γης που ήταν προσιτές μέσω της ναυσιπλοϊας, η ελληνική γλώσσα διαδόθηκε από πολύ νωρίς, στις περισσότερες περιπτώσεις συναντώντας τους λαούς στα πρώιμα πολιτισμικά τους στάδια. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με τις αθρόες αποικίες που ίδρυαν οι Πρωτοέλληνες σε όλα τα παράλια της υφηλίου, οδηγεί τον σύγχρονο μελετητή στο αμήχανο συμπέρασμα ότι τα ελληνικά βρίσκονταν «πάντα» εκεί. Έτσι, για παράδειγμα, η ελληνική γλώσσα διαδόθηκε και εγκαθιδρύθηκε στην Ιαπωνική νήσο, στο τόξο της Ινδονησίας, σε ολό­κληρο το αρχιπέλαγος τής Ωκεανίας έως την Πολυνησία, στην υποσαχάρια Αφρική και βέβαια στην μεγάλη δυτική ήπειρο που στην σύγχρονη εποχή ονομάστηκε Αμερική.
Πηγή :http://ellinikiklossa.googlepages.com/%CF%83%CF%8D%CE%BD%CF%84%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%82%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82%CE%B3%CE%BB%CF%8E%CF%83%CF%83%CE%B1%CF%82