Η Ελληνική Δημοκρατία και η Θεοκρατία

Καθημερινά προβάλλονται οι έντονοι προβληματισμοί πολιτικών αναλυτών, θεολόγων και κοινωνιολόγων, οι οποίοι φτάνουν στο σημείο να υποστηρίζουν ότι αντικοινωνικά φαινόμενα, όπως η αύξηση της εγκληματικότητας και όχι μόνο, δεν είναι παρά απόρροια της έλλειψης πολιτικού φρονηματισμού, η απομάκρυνση από τον Θεό.
Θεοκρατία
Η «θρησκευτική ελίτ», εμφανίστηκε ισχυροποιώντας τα θρησκευτικά τάγματα, ιδρύοντας σχολεία, αλλά και ιδρύματα και οικονομικές επιχειρήσεις, που εδραίωσαν και στήριξαν το πολιτικό σύστημα. Αποτέλεσμα, πλέον, αυτής της δραστηριότητας ήταν να αρχίσουν να εμφανίζονται τα πολιτικά κόμματα, -εκτός βέβαια από τις ΑΦΑΝΕΙΣ δραστηριότητες τους-τα οποία στηρίζονταν σε θεοκρατικά ιδεώδη.
Με τον όρο Θεοκρατία αναφερόμαστε σε ένα σύστημα πολιτικής διακυβέρνησης, στο οποίο η εξουσία ασκείται από θρησκευτικούς λειτουργούς, ως ερμηνευτές της θέλησης του Θεού. Κατά τη θεωρία του πολιτεύματος αυτού, η οργάνωση και λειτουργία τού κράτους απορρέει άμεσα από τον Θεό και καθορίζεται από τον θείο νόμο ο οποίος προσδιορίζει και το περιεχόμενο της πολιτειακής νομοθεσίας. Καταργείται έτσι κάθε διάκριση ή αυτοτέλεια της πολιτικής από την ιερατική εξουσία, η οποία εκπροσωπεί το Θεό, και είναι υπεύθυνη μονάχα απέναντι του και όχι απέναντι των ανθρώπων. Σε περίπτωση διάκρισης και αυτοτέλειας της πολιτικής από την ιερατική εξουσία δεν υπάρχει η έννοια της θεοκρατίας, έστω και σε περιπτώσεις περιστασιακής εκτροπής. Η Θεοκρατία εγκαθιδρύθηκε στον λαό του Ισραήλ, και ο όρος καθιερώθηκε σκοπίμως από τον Ιώσηπο (ανάγλυφο επάνω δεξιά). Σε σχέση με το ιουδαϊκό έθνος, έγραψε: «Η κυβέρνηση μας μπορεί να ονομαστεί Θεοκρατία, καθώς αποδίδει την εξουσία και τη δύναμη στον Θεό».
Μορφή θεοκρατίας με μεγάλη εξάπλωση υπήρξε ο "καισαροπαπισμός", που συγκέντρωνε τη θρησκευτική και πολιτική εξουσία σ` ένα μονάρχη, "καταγόμενο" κατευθείαν από το Θεό. Η μορφή αυτή συναντάται στην παπική ηγεμονία, στην Κινεζική Αυτοκρατορία, στην τσαρική Ρωσική Αυτοκρατορία, στην Ιαπωνική Αυτοκρατορία, αλλά και στην σύγχρονη Ελλάδα (άγιος φως Ιερουσαλήμ, Ελληνικό Σύνταγμα, μη διαχωρισμός Κράτους/ Εκκλησίας)
Η δημοκρατία καταλύεται κάθε φορά που σε μία χώρα δρουν δυο παράλληλες εξουσίες, η θρησκευτική με την πολιτική αρχή. Η θεοκρατία είναι εχθρός της δημοκρατίας και αποτελεί την σοβαρότερη απειλή της διεθνώς. Στην θεοκρατία δικαιώνεται η ισχύς της θρησκείας χωρίς όμως να βιώνεται η αλήθεια του Θεού. Στην δημοκρατία ισχύει το δίκαιο του ανθρώπου και πραγματώνεται η αλήθεια της ελευθερίας του (ανθρώπινα δικαιώματα). Η διαφορά θεοκρατίας - δημοκρατίας είναι αγεφύρωτη, γι' αυτό παραμένουν ασύμβατες μεταξύ τους. Το κοσμοϊστορικό δίλημμα κάθε θρησκείας ιδίως σήμερα στην παγκοσμιοποιημένη εποχή μας είναι ανάμεσα στην δημοκρατία και στην θεοκρατία, δηλαδή "ελευθερία ή ανελευθερία" του ανθρώπου.
Ελληνική Δημοκρατία
Βασικές αρχές του δημοκρατικού πολιτεύματος της αρχαίας Ελλάδας ήταν η ισονομία, η αξιοκρατία, η ελευθερία λόγου. Και πάνω από όλα σε εκείνο το δημοκρατικό πολίτευμα έμπαινε το κοινό καλό. Γνήσιο δημοκρατικό πολίτευμα είναι εκείνο που βάζει πάνω από το ατομικό το κοινό καλό και συγχρόνως δίνει τη δυνατότητα στο άτομο να αναπτυχθεί και να ευημερήσει. Όλοι οι πολίτες ήταν ίσοι απέναντι στους νόμους. Όλοι είχαν τα ίδια δικαιώματα, αλλά και όλοι είχαν την ύψιστη υποχρέωση να τιμούν και να σέβονται τους νόμους. Ο Νόμος είναι η διασφάλιση του κοινού συμφέροντος. Οι νόμοι είναι δίκαιοι και για αυτό οι πολίτες τηρούν αυτούς τους νόμους, όχι από το φόβο της ποινής, αλλά από σεβασμό και απέναντι σε αυτούς που κάθε φορά βρίσκονται στην εξουσία και απέναντι στους νόμους, τόσο τους γραπτούς όσο και τους άγραφους, και κυρίως, όπως λέει ο Θουκυδίδης(Επιτάφιος), απέναντι σε εκείνους τους νόμους που έχουν θεσπιστεί για την προστασία των αδικημένων. Πρώτος υπηρέτης των νόμων οφείλει να είναι ο κυβερνήτης της πόλης.
Τελικά, οι Έλληνες
χαρίσαμε στην ανθρωπότητα αριστουργήματα του έντεχνου λόγου.
Πρώτοι συλλάβαμε τις έννοιες της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Προσφέραμε την γλώσσα μας, με την οποία διεδόθη ο χριστιανισμός, και τώρα διαπρέπει η Θεοκρατία…διότι ξεχάσαμε να δώσουμε πρωτάγματα, προτεραιότητες στην Ελληνική φιλοσοφία.
Πηγές: Θεοκρατία ή δημοκρατία; Συγγραφέας: Μπέγζος, Μάριος Π.,
http://el.orthodoxwiki.org/Θεοκρατία, http://www.livepedia.gr/index.php/Θεοκρατία