Ο Δαίδαλος είναι ήρωας της ελληνικής πρωτοϊστορίας, περίφημος
τεχνίτης και αρχιτέκτονας, στον οποίο αποδίδονται πλείστα από τα
αρχέγονα έργα της αρχιτεκτονικής και γλυπτικής. Μάλιστα το όνομά του
προέρχεται από το αρχαιοελληνικό ρήμα δαιδάλω, που σημαίνει «εργάζομαι ευφυώς, με δεξιοτεχνία». Κατά μία εκδοχή ήταν γιος του Ευπάλαμου ή Παλαμάονα, ενός επιδέξιου και πολύτεχνου άνδρα, ενώ μητέρα του ήταν η Αλκίππη ή Φρασιμήδη ή Ιφηνόη. Ο Δαίδαλος ανήκε στο γένος των Ερεχθειδών και ήταν δισέγγονος του Ερεχθέα, ενώ από την πλευρά της μητέρας του είλκε την καταγωγή του από την Κεκροπίδα φυλή, των απογόνων του ιδρυτή της Αθήνας Κέκροπα.
Άλλες εκδοχές αναφέρουν ως πατέρα του τον Μητίωνα και μητέρα του την
Ευφηνόη (Ιφηνόη) ή πατέρα τον Ευπάλαμο και μητέρα τη Μητιάδουσα. Τέλος
μια εκδοχή θέλει τον Δαίδαλο να κατάγεται από τον θεό Ήφαιστο και εκείνος να του έχει κληροδοτήσει την απαράμιλλη δεξιοτεχνία.