Διατροφή των Αρχαίων Ελλήνων

Διατροφή των Αρχαίων Ελλήνων

Η καλλιέργεια των σιτηρών σηματοδοτεί την μόνιμη εγκατάσταση των ανθρώπων και την ανάπτυξη της συλλογικότητας και του κοινοτικού βίου. Το πλεόνασμα της τροφής, που θα επιτευχθεί με την βοήθεια της τεχνολογίας, θα πυροδοτήσει τις εξελικτικές διαδικασίες που θα μεταμορφώσουν χωριά σε πόλεις και την ισότιμη συμβίωση σε ιεραρχημένη κοινωνία.
Η οικονομία της αρχαίας ελληνικής κοινωνίας ήταν ανέκαθεν μικτή, βασιζόταν δηλαδή στην καλλιέργεια των αγρών, στην κτηνοτροφία, στην αλιεία και στην μεταποίηση των προϊόντων τους. Bασικά εργαλεία του αγρότη, κτηνοτρόφου και αλιέα ήταν το δρεπάνι, το άροτρο, ο μύλος, η πρέσα και το αγκίστρι.
• Διαχειριζόμαστε το πολύτιμο και αδιαίρετο αγαθό, το νερό
Για να ζήσει ο άνθρωπος και να καρποφορήσει η γη χρειάζεται νερό. Οι φυσικές πηγές πόσιμου νερού – λίμνες, ποτάμια, πηγές – λειτούργησαν ως πόλοι έλξης για τις πρώτες μόνιμες εγκαταστάσεις. Το νερό, όμως, ως αδιαίρετο και άμορφο αγαθό, θέλει συλλογική διαχείριση. Η τεχνολογία που αναπτύχθηκε για τον σκοπό αυτό αφορά στην άρδευση, την μεταφορά του νερού, την συλλογή του σε περιέκτες και την διανομή.

Πηγή: Κέντρο Διάδοσης Επιστημών και Μουσείο Τεχνολογίας «ΝΟΗΣΙΣ» ηλεκτρονική διεύθυνση της θεματικής πύλης: http://www.noesis.edu.gr/aet.