Στην ανάδυση του Κάλλους στο νησί της θεάς. Στην ενότητα με την Μητέρα ΕΛΛΑΣ.
Η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο και η ανδρεία θα τον προστατεύει
θ Οδύσσειας 362
ἡ δ’ ἄρα Κύπρον ἵκανε φιλομμειδὴς Ἀφροδίτη,
ἐς Πάφον, ἔνθα τέ οἱ τέμενος βωμός τε θυήεις.
ἔνθα δέ μιν Χάριτες λοῦσαν καὶ χρῖσαν ἐλαίῳ,
ἀμβρότῳ, οἷα θεοὺς ἐπενήνοθεν αἰὲν ἐόντας,
ἀμφὶ δὲ εἵματα ἕσσαν ἐπήρατα, θαῦμα ἰδέσθαι.
ἡ δ’ ἄρα Κύπρον ἵκανε φιλομμειδὴς Ἀφροδίτη,
ἐς Πάφον, ἔνθα τέ οἱ τέμενος βωμός τε θυήεις.
ἔνθα δέ μιν Χάριτες λοῦσαν καὶ χρῖσαν ἐλαίῳ,
ἀμβρότῳ, οἷα θεοὺς ἐπενήνοθεν αἰὲν ἐόντας,
ἀμφὶ δὲ εἵματα ἕσσαν ἐπήρατα, θαῦμα ἰδέσθαι.
Άραγε μπορεί η ομορφιά να σώσει τον κόσμo;
Μόνο όταν δεν είναι κλεμμένη! Στα Κύματα του Κοσμικού Ωκεανού η Αναδυομένη Ομορφιά εμφανίζεται πανέμορφη και λαμπερή από του Ουρανού τα Μονοπάτια του ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΈΛΛΗΝΕΣ τα Συνειδησιακά.Οι Δρόμοι της Αγάπης και οι Διάδρομοι της είναι ενωτικά Αφροδιτικοί και ερωτικά επαναστατικοί.Το Νησί της Αφροδίτης . Η πανέμορφη κόρη της Ελλάδος σε αναδυομένη αλλαγή κοσμικά ιστορικά ανατρεπτική.
Μαζί περπατήσαμε στο δάσος των μορφών. Στα δίχτυα της ηφαιστειακής πρωτογενούς λάβας
Σε αείζωον πυρ
Χαράξαμε τα σημεία της φανερωμένης κοσμικής αντίληψης
Της κοσμολογικής αειγενεσίας.
Ο Απόλλων μας φανέρωσε
Ο Ερμής μας ζήλεψε
Ο Ποσειδών μας απελευθέρωσε
Ο Οδυσσέας δάκρυσε ….. οι Φαίακες μας τραγούδησαν
Ο Δούρειος Ίππος στήθηκε στην Ιλιάδα των Ρόδων
Των κόκκινων πολεμιστών.
Σε ίχνη γήινης χρυσόσκονης εν είδει πελειάδων το Πνεύμα βημάτισε γύρω από τα τείχη των κλεφτών
Η Ενέργεια χόρεψε στην ύλη άσπρων πουλιών σε ερυθρό φόντο μινιμαλιστικών σκιών.
Ο Αρχέγονος ταξιδευτής στάθηκε στο μέσον της αντίθεσης, της πρόσθεσης, της σύνθεσης, της ανάθεσης, της περίθεσης, της κατάθεσης των όντων και των στοιχείων και αναμετρώντας το άπειρο είπε: Γένοιτο Φάνης Έρως Ωόν Ερωτοτροπόν!
Γιατί η αιωνιότητα είναι για τους ποιητές των μορφοποιητικών συχνοτήτων και κραδασμών εν τη δημιουργία του λόγου των.
Σε αείζωον πυρ
Χαράξαμε τα σημεία της φανερωμένης κοσμικής αντίληψης
Της κοσμολογικής αειγενεσίας.
Ο Απόλλων μας φανέρωσε
Ο Ερμής μας ζήλεψε
Ο Ποσειδών μας απελευθέρωσε
Ο Οδυσσέας δάκρυσε ….. οι Φαίακες μας τραγούδησαν
Ο Δούρειος Ίππος στήθηκε στην Ιλιάδα των Ρόδων
Των κόκκινων πολεμιστών.
Σε ίχνη γήινης χρυσόσκονης εν είδει πελειάδων το Πνεύμα βημάτισε γύρω από τα τείχη των κλεφτών
Η Ενέργεια χόρεψε στην ύλη άσπρων πουλιών σε ερυθρό φόντο μινιμαλιστικών σκιών.
Ο Αρχέγονος ταξιδευτής στάθηκε στο μέσον της αντίθεσης, της πρόσθεσης, της σύνθεσης, της ανάθεσης, της περίθεσης, της κατάθεσης των όντων και των στοιχείων και αναμετρώντας το άπειρο είπε: Γένοιτο Φάνης Έρως Ωόν Ερωτοτροπόν!
Γιατί η αιωνιότητα είναι για τους ποιητές των μορφοποιητικών συχνοτήτων και κραδασμών εν τη δημιουργία του λόγου των.
Σε δόνηση λευκής επιταγής!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου