Σήμερα, 21 Φεβρουαρίου, κλείνουν 32 χρόνια από τη μέρα που έκλεισε τα μάτια του ένας σπουδαίος δάσκαλος και φιλόσοφος του σύγχρονου ελληνισμού, ο καθηγητής Ιωάννης Θεοδωρακόπουλος. Μία από τις μεγάλες μορφές του Πανεπιστημίου Αθηνών με ενεργή παρουσία από το 1939 έως το 1968.
Τη μέρα αυτή θυμάται κανείς τον άνθρωπο. Και τον άνθρωπο Θεοδωρακόπουλο εμείς δεν τον γνωρίσαμε από κοντά. Γνωρίσαμε μόνο ένα μαθητή του. Που στάθηκε για μας ο καλύτερος δάσκαλος. Το Δημήτρη Λιαντίνη.Περισσότερα...
Ο Ιωάνης Θεοδωρακόπουλος διδάσκει στο Πανεπιστήμιο.
Διακρίνεται ο καθηγητής φιλοσοφίας (1939-1967) και ακαδημαϊκός (1960) Ιωάννης Θεοδωρακόπουλος (Βασσαράς Λακωνίας, 1900 - Αθήνα, 1981) πίσω από έδρανο, σε χαρακτηριστική στάση κατά την διάρκεια μαθήματος στο Πανεπιστήμιο. Ο Ιωάννης Θεοδωρακόπουλος ίδρυσε το 1974 στην Μαγούλα της Σπάρτης την "Ελευθέρα Σχολή Φιλοσοφίας ο Πλήθων".
Ο φιλόσοφος ο Ιωάννης Θεοδωρακόπουλος γαλούχησε και εκπαίδευσε πλήθος νέων ελλήνων, μυώντας τους στα μεγάλα φιλοσοφικά προβλήματα μέσα κυρίως από μία συστηματική οπτική - οπτική που σπανίζει σήμερα, εποχή όπου κυριαρχεί η Ιστορία της Φιλοσοφίας - και άφησε έργο που έχει διαχρονική αξία, χάρη στις διορατικές και βαθιές, ως προς την σύλληψη τους, αναλύσεις που περιέχει. Το συγγραφικό έργο του Ι.Ν.Θεοδωρακόπουλου μπορεί να χωριστεί σε γενικές γραμμές σε δύο μεγάλες περιόδους, ανάμεσα στις οποίες παρεμβάλλεται ένα διάστημα σιωπής και προβληματισμού. Στην πρώτη από το 1927 έως το 1941 την αρχή του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, παρουσίασε 8 βασικά φιλοσοφικά έργα, 2 μικρότερες μελέτες και 43 άρθρα. Ανάμεσα σε αυτά τα έργα ξεχωρίζουν οι δύο γερμανικές διατριβές του για το Πλάτωνα και τον Πλωτίνο, καθώς και η κλασική Εισαγωγή στον Πλάτωνα. Κατόπιν την περίοδο από το 1945-7 τα έργα του και τα κείμενα του μαρτυρούν την αγωνία του φιλοσόφου για την πορεία του Ελληνισμού, καθώς περνούσε από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και βίωνε την άσχημη δοκιμασία του Εμφυλίου. Η δεύτερη πάντως και σημαντικότερη περίοδος είναι από το 1947 έως το θάνατό του το 1981. Η περίοδος αυτή αρχίζει με το μελέτημα «Ευρώπη και Σοσιαλισμός» και το Σύστημα Φιλοσοφικής Ηθικής, όπως και την έκδοση του πλατωνικού Φαίδρου με εισαγωγή, αρχαίο κείμενο, μετάφραση και σχόλια (1948). Το 1967 ο Ι. Θεοδωρακόπουλος απομακρύνθηκε βίαια από το Πανεπιστήμιο, αλλά ήδη είχαν εκδοθεί 8 τόμοι Πανεπιστημιακών Παραδόσεων, ο Φάουστ του Γκαίτε με αισθητική και φιλοσοφική ερμηνεία, καθώς και ο τόμος Πλάτων-Πλωτίνος-Ωριγένης. Από το 1960 και για 20 ολόκληρα χρόνια δημοσιεύτηκαν ακόμη σημαντικότατα φιλοσοφικά του κείμενα. Στην δεύτερη αυτή περίοδο και ιδίως από το 1960 και ύστερα, παρουσιάστηκε η μεγαλύτερη παραγωγή έργων του, αφού δημοσιεύτηκαν 25 τόμοι βιβλίων και 160 επιστημονικά άρθρα, ομιλίες κ.α. Από το 1971 συμμετέχει επίσης τακτικά στο περιοδικό Φιλοσοφία της Ακαδημίας Αθηνών, του οποίου ο ίδιος εισηγήθηκε την έκδοση. Άλλο κλασικό έργο του θεωρείται η τετράτομη Εισαγωγή στη Φιλοσοφία, αλλά σημαντικότατη υπήρξε και η δράση του με την ίδρυση της «Ελευθέρας Σχολής Φιλοσοφίας ο Πλήθων» στην Μαγούλα της Σπάρτης στα πόδια του Μυστρά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου