Η δικαστική αναχαίτιση της κατάχωσης του αρχαιολογικού ευρήματος του Βωμού των 12 Θεών και του Ελέους, που αποκαλύφθηκε κατά τα έργα ανακαίνισης των γραμμών του ΗΣΑΠ στη γραμμή Μοναστηράκι - Θησείο, σκιαγραφήθηκε από τον τύπο σαν «κίνηση Δωδεκαθεϊστών εναντίον ΗΣΑΠ». Η «είδηση» αυτή διαστρεβλώνει αφενός την ουσία της προσφυγής ενεργών πολιτών στη Δικαιοσύνη, που είχε ως συνέπεια την μέχρι στιγμής δικαίωσή τους, και αφετέρου προσβάλλει βάναυσα τους συλληφθέντες και αθωωθέντες πολίτες. Τόσο αυτοί που κινήθηκαν νομικά, όσο και οι συλληφθέντες που αθωώθηκαν, ενήργησαν με πρωταρχικό κίνητρο την προστασία και την ανάδειξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς μπροστά σε εύρημα τέτοιας μεγάλης αρχαιολογικής αξίας και όχι σαν «μειοψηφία με θρησκευτικές ιδιαιτερότητες», όπως τους παρουσιάζει η ειδησεογραφία, παραβιάζοντας, μάλιστα, και προσωπικό δεδομένο -παρότι η συγκεκριμένη κατηγοριοποίηση έτσι ή αλλιώς δεν ισχύει εν προκειμένω.
Είναι συνεπώς αναγκαίο να διευκρινιστούν τα εξής:
Με την έκδοση της Υπουργικής απόφασης που, επικυρώνοντας τη γνώμη του Κ.Α.Σ., επέτρεψε την κατάχωση του Βωμού των 12 Θεών, ξεκίνησαν ταυτόχρονα αφενός οι εργασίες κατάχωσης και αφετέρου η αίτηση λήψης ασφαλιστικών μέτρων ατόμων και φορέα της κοινωνίας των πολιτών. Μόνο που οι αρμόδιοι για την εκτέλεση των έργων κοινοπραξία και φορείς, που περίμεναν μήνες και μήνες να δουν το έργο των γραμμών να ολοκληρώνεται (έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί το 2009), αποφάσισαν ότι δεν μπορεί να περιμένει ούτε μια μέρα ακόμα, έως ότου εκδικαστεί η αίτηση των πολιτών που επικαλούνταν ότι η κατάχωση θα προσβάλλει ανεπιστρεπτί θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματά τους.
Αυτό οδήγησε μεγάλο αριθμό πολιτών, απ’ όλη την Ελλάδα, στο Μοναστηράκι, να διαμαρτυρηθούν για τη θεσμική αυτή βία, ζητώντας εμφατικά από τη Διοίκηση, τον ΗΣΑΠ, τους αρχαιολόγους και τους εργάτες που απασχολούνταν στο έργο να σεβαστούν το Σύνταγμα της χώρας και να περιμένουν μερικές ώρες -μέχρι δηλαδή να αποφανθεί η Δικαιοσύνη για το τι μέλλει γενέσθαι.
Μεταξύ τους, 6 νέοι άνθρωποι, από 18 έως 40 ετών, που στις 14/4/2011 γίναν φίλοι και μοιράστηκαν, εκτός από το πάθος τους για τα κοινά, τα κρατητήρια του ΑΤ Ακροπόλεως, τις χειροπέδες, το ποινικό ακροατήριο.
Τα πράγματα εκτυλίχθηκαν ως εξής:
Στις 3 το μεσημέρι της 14ης Απρίλίου, που έκλεισε ο Αρχαιολογικός χώρος, το πλήθος διαπίστωσε ότι οι εργασίες επισπεύδονταν κι ότι σε λίγο ο βωμός δεν θα ήταν πλέον ορατός, οπότε η αίτηση επείγουσας δικαστικής προστασίας θα καθίστατο «άνευ αντικειμένου». Τότε αποφάσισαν -προσβεβλημένοι από αυτό που βίωναν ως θεσμική βία- να πηδήξουν τα κάγκελα και να προστατέψουν οι ίδιοι το μνημείο από την ξαφνική «βιασύνη», κυκλώνοντάς το σε καθιστική διαμαρτυρία, φωνάζοντας συνθήματα.
Στις 3.30 συλλήφθηκαν από τα ΜΑΤκαι -παρόλο που η κυκλοφορία των συρμών είχε πολύ πριν εισέλθουν στο χώρο σταματήσει- κατηγορήθηκαν για «παρακώλυση συγκοινωνιών», πλημμέλημα που επιβάλλει στο δράστη του μέχρι 5 χρόνια φυλάκισης.
Στις 15/4 δικάστηκαν από το αρμόδιο Αυτόφωρο Πλημμελειοδικείο των Αθηνών και αθωώθηκαν πανηγυρικά.
Σχεδόν ταυτόχρονα, έγινε δεκτή η αίτηση για προσωρινή διαταγή κατά του αναδόχου του έργου, του ΗΣΑΠ και των Υπ. Πολιτισμού και Οικονομικών, στα πλαίσια Αίτησης για λήψη ασφαλιστικού μέτρου που είχε συζητηθεί το πρωί, από άλλο Δικαστήριο, η οποία επέτασσε να διατηρηθεί το μνημείο στην κατάσταση που βρισκόταν στις 12/4, απαγορεύοντας οποιανδήποτε περαιτέρω εργασία έως τη συζήτηση της Αίτησης, στις αρχές Αυγούστου του 2011.
Η ΜΚΟ ανέλαβε την υπεράσπιση των συλληφθέντων και η Δικηγόρος κ. Ηλέκτρα Κούτρα, παραστάθηκε στη σχετική Δίκη ενώπιον του αυτοφώρου. Νωρίτερα την ίδια μέρα η Ελληνική Δράση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα - «Πλειάδες» είχε καταθέσει δια της κ. Κούτρα πρόσθετη παρέμβαση και είχε παρασταθεί ως διάδικος στη συζήτηση των ασφαλιστικών μέτρων, που οδήγησε σε δικαστική διαταγή περί μη κατάχωσης του μνημείου, ενώ την προηγούμενη μέρα κατέθεσε σχετική αίτηση λήψης ασφαλιστικών μέτρων στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Ήδη από τις 4/3, έχει καταθέσει μηνυτήρια αναφορά κατά παντός υπευθύνου για την πράξη της κακουργηματικής φθοράς αρχαίου μνημείου σε σχέση με τα ευρήματα στο σημείο, ούσα ο πρώτος φορέας – συλλογικότητα πολιτών που ασχολήθηκε ακτιβιστικά – νομικά με το θέμα. Στις 22/3, είχε παρασταθεί και ενώπιον του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, ενώ έχει διατυπώσει εγγράφως αναφορές - αιτήματα για λήψη αντιγράφων του σχετικού φακέλου, ώστε να ενημερωθούν οι πολίτες για το τι ακριβώς βρέθηκε στη διάρκεια της ανακαίνισης των γραμμών, αν τηρήθηκε η νομιμότητα και ποιοι ήταν οι λόγοι που επέβαλλαν την κατάχωση.
Τα αιτήματα αυτά παραμένουν ακόμα και σήμερα, μετά από όλα αυτά, αναπάντητα από τις αρμόδιες υπηρεσίες.
Όσον αφορά την σύλληψη και ταλαιπωρία των 6 νέων που εντελώς αυθαίρετα αλλά και λανθασμένα παρουσιάζονται απ’ τα ΜΜΕ ως μέλη της συγκεκριμένης θρησκευτικής ομάδας, πρόκειται για απόπειρα ποινικοποίησης της διαμαρτυρίας των πολιτών, αλλά και περί απόπειρας αποθάρρυνσής τους από την προσφυγή στο φυσικό Δικαστή, με την επικρεμάμενη απειλή ποινικής ταλαιπωρίας και άσκησης κολοσσιαίων αγωγών αποζημίωσης από τους φορείς και εταιρίες που επιμελούνται το έργο. Η αθώωσή τους, αλλά και η προσωρινή διαταγή περί μη κατάχωσης του μνημείου, αποτελούν ένα ξεκάθαρο μήνυμα ότι η «αισθητική» της απαξίωσης των αιτημάτων και δικαιωμάτων της κοινωνίας των πολιτών έχει όλο και λιγότερο χώρο ύπαρξης στις κοινωνίες που θέλουν να αυτοαποκαλούνται Δίκαιες.
Αυτούς τους ευαισθητοποιημένους πολίτες που οραματίζονται ότι μπορούν να γευθούν τα δικαιώματά τους, να πετύχουν κάποια κοινωνική αλλαγή προς το ανθρωπινότερο, αυτούς που σηκώνονται από τον καναπέ τους για να το κάνουν, τους παρουσίασαν δυστυχώς σαν μέλη παράξενων οργανώσεων –και σε κάθε περίπτωση, σαν ομάδα μη αντιπροσωπευτική της κοινωνίας των πολιτών.
Δεδομένου, δε, ότι η Ελληνική Δράση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα ήταν ο πρώτος και ο συνεπέστερος στη διαρκή δυναμική παρουσία του μέχρι σήμερα φορέας της Κοινωνίας των Πολιτών που ενεργοποιήθηκε ακτιβιστικά σε σχέση με το θέμα, προσκαλούμε τα μέσα που διαχειρίστηκαν με τον τρόπο αυτόν την είδηση είτε να επιβεβαιώσουν ότι μας θεωρούν πολυθεϊστική οργάνωση είτε να άρουν την παραπληροφόρηση, με σχετικό δημοσίευμα που θα καλύψει το θέμα στις πραγματικές του διαστάσεις.
Πηγη...
Είναι συνεπώς αναγκαίο να διευκρινιστούν τα εξής:
Με την έκδοση της Υπουργικής απόφασης που, επικυρώνοντας τη γνώμη του Κ.Α.Σ., επέτρεψε την κατάχωση του Βωμού των 12 Θεών, ξεκίνησαν ταυτόχρονα αφενός οι εργασίες κατάχωσης και αφετέρου η αίτηση λήψης ασφαλιστικών μέτρων ατόμων και φορέα της κοινωνίας των πολιτών. Μόνο που οι αρμόδιοι για την εκτέλεση των έργων κοινοπραξία και φορείς, που περίμεναν μήνες και μήνες να δουν το έργο των γραμμών να ολοκληρώνεται (έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί το 2009), αποφάσισαν ότι δεν μπορεί να περιμένει ούτε μια μέρα ακόμα, έως ότου εκδικαστεί η αίτηση των πολιτών που επικαλούνταν ότι η κατάχωση θα προσβάλλει ανεπιστρεπτί θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματά τους.
Αυτό οδήγησε μεγάλο αριθμό πολιτών, απ’ όλη την Ελλάδα, στο Μοναστηράκι, να διαμαρτυρηθούν για τη θεσμική αυτή βία, ζητώντας εμφατικά από τη Διοίκηση, τον ΗΣΑΠ, τους αρχαιολόγους και τους εργάτες που απασχολούνταν στο έργο να σεβαστούν το Σύνταγμα της χώρας και να περιμένουν μερικές ώρες -μέχρι δηλαδή να αποφανθεί η Δικαιοσύνη για το τι μέλλει γενέσθαι.
Μεταξύ τους, 6 νέοι άνθρωποι, από 18 έως 40 ετών, που στις 14/4/2011 γίναν φίλοι και μοιράστηκαν, εκτός από το πάθος τους για τα κοινά, τα κρατητήρια του ΑΤ Ακροπόλεως, τις χειροπέδες, το ποινικό ακροατήριο.
Τα πράγματα εκτυλίχθηκαν ως εξής:
Στις 3 το μεσημέρι της 14ης Απρίλίου, που έκλεισε ο Αρχαιολογικός χώρος, το πλήθος διαπίστωσε ότι οι εργασίες επισπεύδονταν κι ότι σε λίγο ο βωμός δεν θα ήταν πλέον ορατός, οπότε η αίτηση επείγουσας δικαστικής προστασίας θα καθίστατο «άνευ αντικειμένου». Τότε αποφάσισαν -προσβεβλημένοι από αυτό που βίωναν ως θεσμική βία- να πηδήξουν τα κάγκελα και να προστατέψουν οι ίδιοι το μνημείο από την ξαφνική «βιασύνη», κυκλώνοντάς το σε καθιστική διαμαρτυρία, φωνάζοντας συνθήματα.
Στις 3.30 συλλήφθηκαν από τα ΜΑΤκαι -παρόλο που η κυκλοφορία των συρμών είχε πολύ πριν εισέλθουν στο χώρο σταματήσει- κατηγορήθηκαν για «παρακώλυση συγκοινωνιών», πλημμέλημα που επιβάλλει στο δράστη του μέχρι 5 χρόνια φυλάκισης.
Στις 15/4 δικάστηκαν από το αρμόδιο Αυτόφωρο Πλημμελειοδικείο των Αθηνών και αθωώθηκαν πανηγυρικά.
Σχεδόν ταυτόχρονα, έγινε δεκτή η αίτηση για προσωρινή διαταγή κατά του αναδόχου του έργου, του ΗΣΑΠ και των Υπ. Πολιτισμού και Οικονομικών, στα πλαίσια Αίτησης για λήψη ασφαλιστικού μέτρου που είχε συζητηθεί το πρωί, από άλλο Δικαστήριο, η οποία επέτασσε να διατηρηθεί το μνημείο στην κατάσταση που βρισκόταν στις 12/4, απαγορεύοντας οποιανδήποτε περαιτέρω εργασία έως τη συζήτηση της Αίτησης, στις αρχές Αυγούστου του 2011.
Η ΜΚΟ ανέλαβε την υπεράσπιση των συλληφθέντων και η Δικηγόρος κ. Ηλέκτρα Κούτρα, παραστάθηκε στη σχετική Δίκη ενώπιον του αυτοφώρου. Νωρίτερα την ίδια μέρα η Ελληνική Δράση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα - «Πλειάδες» είχε καταθέσει δια της κ. Κούτρα πρόσθετη παρέμβαση και είχε παρασταθεί ως διάδικος στη συζήτηση των ασφαλιστικών μέτρων, που οδήγησε σε δικαστική διαταγή περί μη κατάχωσης του μνημείου, ενώ την προηγούμενη μέρα κατέθεσε σχετική αίτηση λήψης ασφαλιστικών μέτρων στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Ήδη από τις 4/3, έχει καταθέσει μηνυτήρια αναφορά κατά παντός υπευθύνου για την πράξη της κακουργηματικής φθοράς αρχαίου μνημείου σε σχέση με τα ευρήματα στο σημείο, ούσα ο πρώτος φορέας – συλλογικότητα πολιτών που ασχολήθηκε ακτιβιστικά – νομικά με το θέμα. Στις 22/3, είχε παρασταθεί και ενώπιον του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, ενώ έχει διατυπώσει εγγράφως αναφορές - αιτήματα για λήψη αντιγράφων του σχετικού φακέλου, ώστε να ενημερωθούν οι πολίτες για το τι ακριβώς βρέθηκε στη διάρκεια της ανακαίνισης των γραμμών, αν τηρήθηκε η νομιμότητα και ποιοι ήταν οι λόγοι που επέβαλλαν την κατάχωση.
Τα αιτήματα αυτά παραμένουν ακόμα και σήμερα, μετά από όλα αυτά, αναπάντητα από τις αρμόδιες υπηρεσίες.
Όσον αφορά την σύλληψη και ταλαιπωρία των 6 νέων που εντελώς αυθαίρετα αλλά και λανθασμένα παρουσιάζονται απ’ τα ΜΜΕ ως μέλη της συγκεκριμένης θρησκευτικής ομάδας, πρόκειται για απόπειρα ποινικοποίησης της διαμαρτυρίας των πολιτών, αλλά και περί απόπειρας αποθάρρυνσής τους από την προσφυγή στο φυσικό Δικαστή, με την επικρεμάμενη απειλή ποινικής ταλαιπωρίας και άσκησης κολοσσιαίων αγωγών αποζημίωσης από τους φορείς και εταιρίες που επιμελούνται το έργο. Η αθώωσή τους, αλλά και η προσωρινή διαταγή περί μη κατάχωσης του μνημείου, αποτελούν ένα ξεκάθαρο μήνυμα ότι η «αισθητική» της απαξίωσης των αιτημάτων και δικαιωμάτων της κοινωνίας των πολιτών έχει όλο και λιγότερο χώρο ύπαρξης στις κοινωνίες που θέλουν να αυτοαποκαλούνται Δίκαιες.
Αυτούς τους ευαισθητοποιημένους πολίτες που οραματίζονται ότι μπορούν να γευθούν τα δικαιώματά τους, να πετύχουν κάποια κοινωνική αλλαγή προς το ανθρωπινότερο, αυτούς που σηκώνονται από τον καναπέ τους για να το κάνουν, τους παρουσίασαν δυστυχώς σαν μέλη παράξενων οργανώσεων –και σε κάθε περίπτωση, σαν ομάδα μη αντιπροσωπευτική της κοινωνίας των πολιτών.
Δεδομένου, δε, ότι η Ελληνική Δράση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα ήταν ο πρώτος και ο συνεπέστερος στη διαρκή δυναμική παρουσία του μέχρι σήμερα φορέας της Κοινωνίας των Πολιτών που ενεργοποιήθηκε ακτιβιστικά σε σχέση με το θέμα, προσκαλούμε τα μέσα που διαχειρίστηκαν με τον τρόπο αυτόν την είδηση είτε να επιβεβαιώσουν ότι μας θεωρούν πολυθεϊστική οργάνωση είτε να άρουν την παραπληροφόρηση, με σχετικό δημοσίευμα που θα καλύψει το θέμα στις πραγματικές του διαστάσεις.
Πηγη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου