Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Ο ΣΑΜΙΟΣ
Αἰὲν ἀριστεύειν καὶ ὑπείροχον ἔμμεναι ἄλλων, μηδὲ γένος πατέρων αἰσχυνέμεν
«Στις ακρογιαλιές του Ομήρου υπήρχε μια μακαριότητα, ένα μεγαλείο, που έφτασαν ως τις ημέρες μας άθιχτα. Η πατούσα μας, που ανασκαλεύει την ίδιαν άμμο, το νιώθει. Περπατάμε χιλιάδες χρόνια, ο άνεμος ολοένα λυγίζει τις καλαμιές κι ολοένα εμείς υψώνουμε το πρόσωπο. Καταπού; Ως πότε; Ποιοί κυβερνάνε;» Ο Μικρός Ναυτίλος, Οδυσσέας Ελύτης.
«Σαλπάρω ήρεμος για τον άλλο κόσμο. Αυτό που αφήνω πίσω μου, σίγουρα δεν είναι πια η Ελλάδα μου. Αυτός είναι άλλος τόπος με ανθρώπους άλλης φυλής που δεν με αφορούν. Τι θέλω εγώ ανάμεσά τους;»
Άρθρο 120. 4. Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟ των Ελλήνων
«Αρνούμαι να εγγίσω μέχρι και του οβολού τα δημόσια χρήματα, ενώ ευρισκόμεθα εις το μέσον ερειπίων και ανθρώπων βυθισμένων εις εσχάτην πενίαν». Καποδίστριας
«Δεν θα έλεγα αυτά τα λόγια, αν δεν φρόντιζα υπερβολικά για όλη την Ελλάδα εν γένει, γιατί και εγώ είμαι Έλληνας από παλαιά και δε βαστά η ψυχή μου να βλέπω την Ελλάδα υποδουλωμένη αντί ελευθέρας» O Αλέξανδρος Α', ο επικαλούμενος «Φιλέλληνας», ήταν βασιλιάς της Μακεδονίας, πριν από τον Μ. Αλέξανδρο, πριν από τον Φίλιππο."Η Ελλάδα ποτέ δεν θα δεχθεί ονομασία που θα έχει σαν συνθετικό ή παράγωγο τη λέξη Μακεδονία". Συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών 1992
Στη νήσο Απία της Πολυνησίας,(η Πελοπόννησος πρίν τόν Πέλοπα ονομαζόταν Απία από τόν πρώτο Θεοβασιλέα της Άπιν,μάθετε δε ότι καί σήμερα τήν αχλαδιά στήν Πελοπόννησο τήν λένε απιδιά.)
Οὐρανὲ παγγενέτωρ, κόσμου μέρος αἰὲν ἀτειρές, πρεσβυγένεѳλ’, ἀρχὴ πάντων πάντων τε τελευτή, κόσμε πατήρ, σφαιρηδὸν ἑλισσόμενος περὶ γαῖαν, οἶκε ѳεῶν μακάρων, ῥόμβου δίναισιν ὁδεύων, οὐράνιος χѳόνιός τε φύλαξ πάντων περιβληѳείς, ἐν στέρνοισιν ἔχων φύσεως ἄτλητον ἀνάγκην, κυανόχρως, ἀδάμαστε, παναίολε, αἰολόμορφε, πανδερκές, Κρονότεκνε, μάκαρ, πανυπέρτατε δαῖμον, κλῦѳ’ ἐπάγων ζωὴν ὁσίαν μύστηι νεοφάντηι. . (ΟΥΡΑΝΟΥ ΥΜΝΟΣ ΟΡΦΕΩΣ)
ΕΤΕΡΟΣ ΕΓΩ
ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Ο ΣΑΜΙΟΣ
Όμηρος
Αἰὲν ἀριστεύειν καὶ ὑπείροχον ἔμμεναι ἄλλων, μηδὲ γένος πατέρων αἰσχυνέμεν
Ποιοί κυβερνάνε;
«Στις ακρογιαλιές του Ομήρου υπήρχε μια μακαριότητα, ένα μεγαλείο, που έφτασαν ως τις ημέρες μας άθιχτα. Η πατούσα μας, που ανασκαλεύει την ίδιαν άμμο, το νιώθει. Περπατάμε χιλιάδες χρόνια, ο άνεμος ολοένα λυγίζει τις καλαμιές κι ολοένα εμείς υψώνουμε το πρόσωπο. Καταπού; Ως πότε; Ποιοί κυβερνάνε;» Ο Μικρός Ναυτίλος, Οδυσσέας Ελύτης.
Το επικήδειο σημείωμα του Γεώργιου-Αλέξανδρου Μαγκάκη
«Σαλπάρω ήρεμος για τον άλλο κόσμο. Αυτό που αφήνω πίσω μου, σίγουρα δεν είναι πια η Ελλάδα μου. Αυτός είναι άλλος τόπος με ανθρώπους άλλης φυλής που δεν με αφορούν. Τι θέλω εγώ ανάμεσά τους;»
Η Ελληνική γλώσσα
Ὅταν κάποτε φύγω ἀπὸ τοῦτο τὸ φῶςθὰ ἑλιχθῶ πρὸς τὰ πάνω ὅπως ἕναρυακάκι ποὺ μουρμουρίζει.Κι ἂν τυχὸν κάπου ἀνάμεσαστοὺς γαλάζιους διαδρόμουςσυναντήσω ἀγγέλους, θὰ τοὺςμιλήσω ἑλληνικά, ἐπειδὴδὲν ξέρουνε γλῶσσες. Μιλᾶνεμεταξὺ τους μὲ μουσική.
(Νικηφόρος Βρεττάκος)
(Νικηφόρος Βρεττάκος)
ΔΕΝ ΠΡΟΣΚΥΝΩ
ΤΟ ΑΡΘΡΟ 120 Παρ.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
Άρθρο 120. 4. Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟ των Ελλήνων
Οικονομική κρίση
«Αρνούμαι να εγγίσω μέχρι και του οβολού τα δημόσια χρήματα, ενώ ευρισκόμεθα εις το μέσον ερειπίων και ανθρώπων βυθισμένων εις εσχάτην πενίαν». Καποδίστριας
Εσύ τι είσαι;
«Δεν θα έλεγα αυτά τα λόγια, αν δεν φρόντιζα υπερβολικά για όλη την Ελλάδα εν γένει, γιατί και εγώ είμαι Έλληνας από παλαιά και δε βαστά η ψυχή μου να βλέπω την Ελλάδα υποδουλωμένη αντί ελευθέρας» O Αλέξανδρος Α', ο επικαλούμενος «Φιλέλληνας», ήταν βασιλιάς της Μακεδονίας, πριν από τον Μ. Αλέξανδρο, πριν από τον Φίλιππο."Η Ελλάδα ποτέ δεν θα δεχθεί ονομασία που θα έχει σαν συνθετικό ή παράγωγο τη λέξη Μακεδονία". Συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών 1992
ΘΕΟΓΟΝΙΑ (ΗΣΙΟΔΟΣ)
ΜΟΥΣΑΩΝ ΕΛΙΚΩΝΙΑΔΩΝ ΑΡΧΩΜΕΘ' ΑΕΙΔΕΙΝ, ΑΙ Θ' ΕΛΙΚΩΝΟΣ ΕΧΟΥΣΙΝ ΟΡΟΣ ΜΕΓΑ ΤΕ ΖΑΘΕΟΝ ΤΕ ΚΑΙ ΤΕ ΠΕΡΙ ΚΡΗΝΗΝ ΙΟΕΙΔΕΑ ΠΟΣΣ' ΑΠΑΛΟΙΣΙΝ ΟΡΧΕΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΒΩΜΟΝ ΕΡΙΣΘΕΝΕΟΣ ΚΡΟΝΙΩΝΟΣ.
ΚΑΙ ΤΕ ΛΟΕΣΣΑΜΕΝΑΙ ΤΕΡΕΝΑ ΧΡΟΑ ΠΕΡΜΗΣΣΟΙΟ "Η ΙΠΠΟΥ ΚΡΗΝΗΣ "Η ΟΛΜΕΙΟΥ ΖΑΘΕΟΙΟ ΑΚΡΟΤΑΤΩ ΕΛΙΚΩΝΙ ΧΟΡΟΥΣ ΕΝΕΠΟΙΗΣΑΝΤΟ ΚΑΛΟΥΣ, ΙΜΕΡΟΕΝΤΑΣ ΕΠΕΡΡΩΣΑΝΤΟ ΔΕ ΠΟΣΣΙΝ.
ΕΝΘΕΝ ΑΠΟΡΝΥΜΕΝΑΙ,ΚΕΚΑΛΥΜΜΕΝΑΙ ΗΕΡΙ ΠΟΛΛΗ, ΕΝΝΥΧΙΑΙ ΣΤΕΙΧΟΝ ΠΕΡΙΚΑΛΛΕΑ ΟΣΣΑΝ ΙΕΙΣΑΙ, ΥΜΝΕΥΣΑΙ ΔΙΑ Τ' ΑΙΓΙΟΧΟΝ ΚΑΙ ΠΟΤΝΙΑΝ ΗΡΗΝ ΑΡΓΕΙΗΝ, ΧΡΥΣΕΟΙΣΙ ΠΕΔΙΛΟΙΣ ΕΜΒΕΒΑΥΙΑΝ, ΚΟΥΡΗΝ Τ' ΑΙΓΙΟΧΟΙΟ ΔΙΟΣ ΓΛΑΥΚΩΠΙΝ ΑΘΗΝΗΝ ΦΟΙΒΟΝ Τ' ΑΠΟΛΛΩΝΑ ΚΑΙ ΑΡΤΕΜΙΝ ΙΟΧΕΑΙΡΑΝ ΗΔΕ ΠΟΣΕΙΔΑΩΝΑ ΓΑΙΗΟΧΟΝ, ΕΝΝΟΣΙΓΑΙΟΝ, ΚΑΙ ΘΕΜΙΝ ΑΙΔΟΙΗΝ ΕΛΙΚΟΒΛΕΦΑΡΟΝ Τ' ΑΦΡΟΔΙΤΗΝ ΗΒΗΝ ΤΕ ΧΡΥΣΟΣΤΕΦΑΝΟΝ ΚΑΛΗΝ ΤΕ ΔΙΩΝΗΝ ΛΗΤΩ Τ' ΙΑΠΕΤΟΝ ΤΕ ΙΔΕ ΚΡΟΝΟΝ ΑΓΚΥΛΟΜΗΤΗΝ ΗΩ Τ' ΗΕΛΙΟΝ ΤΕ ΜΕΓΑΝ ΛΑΜΠΡΑΝ ΤΕ ΣΕΛΗΝΗΝ ΓΑΙΑΝ Τ' ΩΚΕΑΝΟΝ ΤΕ ΜΕΓΑΝ ΚΑΙ ΝΥΚΤΑ ΜΕΛΑΙΝΑΝ ΑΛΛΩΝ Τ' ΑΘΑΝΑΤΩΝ ΙΕΡΟΝ ΓΕΝΟΣ ΑΙΕΝ ΕΟΝΤΩΝ.
ΑΙ ΝΥ ΠΟΘ' ΗΣΙΟΔΟΝ ΚΑΛΗΝ ΕΔΙΔΑΞΑΝ ΑΟΙΔΗΝ, ΑΡΝΑΣ ΠΟΙΜΑΙΝΟΝΘ' ΕΛΙΚΩΝΟΣ ΥΠΟ ΖΑΘΕΟΙΟ.
ΤΟΝΔΕ ΔΕ ΜΕ ΠΡΩΤΙΣΤΑ ΘΕΑΙ ΠΡΟΣ ΜΥΘΟΝ ΕΕΙΠΟΝ, ΜΟΥΣΑΙ ΟΛΥΜΠΙΑΔΕΣ, ΚΟΥΡΑΙ ΔΙΟΣ ΑΙΓΙΟΧΟΙΟ ΠΟΙΜΕΝΕΣ ΑΓΡΑΥΛΟΙ, ΚΑΚ' ΕΛΕΓΧΕΑ, ΓΑΣΤΕΡΕΣ ΟΙΟΝ, ΙΔΜΕΝ ΨΕΥΔΕΑ ΠΟΛΛΑ ΛΕΓΕΙΝ ΕΤΥΜΟΙΣΙΝ ΟΜΟΙΑ, ΙΔΜΕΝ Δ', ΕΥΤ' ΕΘΕΛΩΜΕΝ, ΑΛΗΘΕΑ ΓΗΡΥΣΑΣΘΑΙ.
ΩΣ ΕΦΑΣΑΝ ΚΟΥΡΑΙ ΜΕΓΑΛΟΥ ΔΙΟΣ ΑΡΤΙΕΠΕΙΑΙ ΚΑΙ ΜΟΙ ΣΚΗΠΤΡΟΝ ΕΔΟΝ ΔΑΦΝΗΣ ΕΡΙΘΗΛΕΟΣ ΟΖΟΝ ΔΡΕΨΑΣΑΙ ΘΗΗΤΟΝ ΕΝΕΠΝΕΥΣΑΝ ΔΕ Μ' ΑΟΙΔΗΝ ΘΕΣΠΙΝ, ΙΝΑ ΚΛΕΙΟΙΜΙ ΤΑ Τ' ΕΣΣΟΜΕΝΑ ΠΡΟ Τ' ΕΟΝΤΑΚΑΙ Μ' ΕΚΕΛΟΝΘ' ΥΜΝΕΙΝ ΜΑΚΑΡΩΝ ΓΕΝΟΣ ΑΙΕΝ ΕΟΝΤΩΝ, ΣΦΑΣ Δ' ΑΥΤΑΣ ΠΡΩΤΟΝ ΤΕ ΚΑΙ ΥΣΤΑΤΟΝ ΑΙΕΝ ΑΕΙΔΕΙΝ.
ΑΛΛΑ ΤΙ "Η ΜΟΙ ΤΑΥΤΑ ΠΕΡΙ ΔΡΥΝ "Η ΠΕΡΙ ΠΕΤΡΗΝ;
Ας αρχίσουμε το τραγούδι με τις Μούσες τις Ελικωνιάδες που κατέχουν τον Ελικώνα, το ιερό και μεγαλόπρεπο βουνό και χορεύουν με τ’απαλά τους πόδια, γυρ’ από την κρήνη με τους μενεξέδες και τον βωμό του μεγαλοδύναμου γυιού του Κρόνου, και σαν λούσουν τα τρυφερά κορμιά τους στον Περμησσό ή στην Ιπποκρήνη ή στον σεβαστό
Ολμειό, στην πιο ψηλή κορφή του Ελικώνα, στήνουν χορούς μαγευτικούς, βάζοντας δύναμη στα πόδια τους. Κι από κει ξεπηδούν μεσ’ τη νύχτα, τυλιγμένες σε πυκνή ομίχλη και πηγαίνουν υμνώντας με πανέμορφη φωνή τον Δία τον Αιγίοχο, την Αργεία την Ήρα τη σεβαστή, τη χρυσοπέδιλη, και την κόρη του Αιγίοχου Δία, τη γλαυκομάτα Αθηνά, τον Φοίβο Απόλλωνα και την τοξεύτρα Άρτεμη, τον αφέντη της γης, τον κοσμοσείστη Ποσειδώνα και τη σεμνή Θέμιδα, την παιχνιδοβλέφαρη Αφροδίτη και τη χρυσοστεφανωμένη Ήβη, την όμορφη Διώνη και τη Λητώ, τον Ιαπετό και τον δόλιο Κρόνο, την Ηώ και τον μέγα Ήλιο, τη λαμπρή Σελήνη και τη Γαία, τον Ωκεανό τον μέγα και τη μαύρη Νύχτα και την ιερή γενιά των αιώνιων άλλων αθανάτων. Αυτές δίδαξαν κάποτε στον Ησίοδο ένα όμορφο τραγούδι, καθώς έβοσκε τ’ αρνιά του κάτω απ’ τον ιερό Ελικώνα. Κι αυτά τα λόγια πρώτα μου αφηγήθηκαν οι Μούσες οι Ολύμπιες, οι κόρες του Δία του Αιγίοχου: «πως εμείς οι αγριοβοσκοί, οι ξεδιάντροποι, που είμαστε μόνο κοιλιές, ξέρουμε ψέμματα πολλά να λέμε που μοιάζουν με αλήθειες, αλλά ξέρουμε, αν το θέλουμε να λέμε και την αλήθεια». Έτσι μίλησαν οι κόρες του μεγάλου Δία με λόγια καθαρά και κόβοντας ένα κλαρί δάφνης, γεμάτο βλαστούς, μου τόδωσαν σκήπτρο. Και μου ενέπνευσαν τραγούδι θεσπέσιο για να τραγουδώ τα μελλούμενα και τα περασμένα και με πρόσταξαν να υμνώ την αιώνια γενιά των μακαρίων, πρώτα όμως ν’ αρχίζω και να τελειώνω το τραγούδι μου μ’ αυτές. Αλλά γιατί μιλάμε για πράγματα που δεν είναι Τόσο σημαντικά;
ΚΑΙ ΤΕ ΛΟΕΣΣΑΜΕΝΑΙ ΤΕΡΕΝΑ ΧΡΟΑ ΠΕΡΜΗΣΣΟΙΟ "Η ΙΠΠΟΥ ΚΡΗΝΗΣ "Η ΟΛΜΕΙΟΥ ΖΑΘΕΟΙΟ ΑΚΡΟΤΑΤΩ ΕΛΙΚΩΝΙ ΧΟΡΟΥΣ ΕΝΕΠΟΙΗΣΑΝΤΟ ΚΑΛΟΥΣ, ΙΜΕΡΟΕΝΤΑΣ ΕΠΕΡΡΩΣΑΝΤΟ ΔΕ ΠΟΣΣΙΝ.
ΕΝΘΕΝ ΑΠΟΡΝΥΜΕΝΑΙ,ΚΕΚΑΛΥΜΜΕΝΑΙ ΗΕΡΙ ΠΟΛΛΗ, ΕΝΝΥΧΙΑΙ ΣΤΕΙΧΟΝ ΠΕΡΙΚΑΛΛΕΑ ΟΣΣΑΝ ΙΕΙΣΑΙ, ΥΜΝΕΥΣΑΙ ΔΙΑ Τ' ΑΙΓΙΟΧΟΝ ΚΑΙ ΠΟΤΝΙΑΝ ΗΡΗΝ ΑΡΓΕΙΗΝ, ΧΡΥΣΕΟΙΣΙ ΠΕΔΙΛΟΙΣ ΕΜΒΕΒΑΥΙΑΝ, ΚΟΥΡΗΝ Τ' ΑΙΓΙΟΧΟΙΟ ΔΙΟΣ ΓΛΑΥΚΩΠΙΝ ΑΘΗΝΗΝ ΦΟΙΒΟΝ Τ' ΑΠΟΛΛΩΝΑ ΚΑΙ ΑΡΤΕΜΙΝ ΙΟΧΕΑΙΡΑΝ ΗΔΕ ΠΟΣΕΙΔΑΩΝΑ ΓΑΙΗΟΧΟΝ, ΕΝΝΟΣΙΓΑΙΟΝ, ΚΑΙ ΘΕΜΙΝ ΑΙΔΟΙΗΝ ΕΛΙΚΟΒΛΕΦΑΡΟΝ Τ' ΑΦΡΟΔΙΤΗΝ ΗΒΗΝ ΤΕ ΧΡΥΣΟΣΤΕΦΑΝΟΝ ΚΑΛΗΝ ΤΕ ΔΙΩΝΗΝ ΛΗΤΩ Τ' ΙΑΠΕΤΟΝ ΤΕ ΙΔΕ ΚΡΟΝΟΝ ΑΓΚΥΛΟΜΗΤΗΝ ΗΩ Τ' ΗΕΛΙΟΝ ΤΕ ΜΕΓΑΝ ΛΑΜΠΡΑΝ ΤΕ ΣΕΛΗΝΗΝ ΓΑΙΑΝ Τ' ΩΚΕΑΝΟΝ ΤΕ ΜΕΓΑΝ ΚΑΙ ΝΥΚΤΑ ΜΕΛΑΙΝΑΝ ΑΛΛΩΝ Τ' ΑΘΑΝΑΤΩΝ ΙΕΡΟΝ ΓΕΝΟΣ ΑΙΕΝ ΕΟΝΤΩΝ.
ΑΙ ΝΥ ΠΟΘ' ΗΣΙΟΔΟΝ ΚΑΛΗΝ ΕΔΙΔΑΞΑΝ ΑΟΙΔΗΝ, ΑΡΝΑΣ ΠΟΙΜΑΙΝΟΝΘ' ΕΛΙΚΩΝΟΣ ΥΠΟ ΖΑΘΕΟΙΟ.
ΤΟΝΔΕ ΔΕ ΜΕ ΠΡΩΤΙΣΤΑ ΘΕΑΙ ΠΡΟΣ ΜΥΘΟΝ ΕΕΙΠΟΝ, ΜΟΥΣΑΙ ΟΛΥΜΠΙΑΔΕΣ, ΚΟΥΡΑΙ ΔΙΟΣ ΑΙΓΙΟΧΟΙΟ ΠΟΙΜΕΝΕΣ ΑΓΡΑΥΛΟΙ, ΚΑΚ' ΕΛΕΓΧΕΑ, ΓΑΣΤΕΡΕΣ ΟΙΟΝ, ΙΔΜΕΝ ΨΕΥΔΕΑ ΠΟΛΛΑ ΛΕΓΕΙΝ ΕΤΥΜΟΙΣΙΝ ΟΜΟΙΑ, ΙΔΜΕΝ Δ', ΕΥΤ' ΕΘΕΛΩΜΕΝ, ΑΛΗΘΕΑ ΓΗΡΥΣΑΣΘΑΙ.
ΩΣ ΕΦΑΣΑΝ ΚΟΥΡΑΙ ΜΕΓΑΛΟΥ ΔΙΟΣ ΑΡΤΙΕΠΕΙΑΙ ΚΑΙ ΜΟΙ ΣΚΗΠΤΡΟΝ ΕΔΟΝ ΔΑΦΝΗΣ ΕΡΙΘΗΛΕΟΣ ΟΖΟΝ ΔΡΕΨΑΣΑΙ ΘΗΗΤΟΝ ΕΝΕΠΝΕΥΣΑΝ ΔΕ Μ' ΑΟΙΔΗΝ ΘΕΣΠΙΝ, ΙΝΑ ΚΛΕΙΟΙΜΙ ΤΑ Τ' ΕΣΣΟΜΕΝΑ ΠΡΟ Τ' ΕΟΝΤΑΚΑΙ Μ' ΕΚΕΛΟΝΘ' ΥΜΝΕΙΝ ΜΑΚΑΡΩΝ ΓΕΝΟΣ ΑΙΕΝ ΕΟΝΤΩΝ, ΣΦΑΣ Δ' ΑΥΤΑΣ ΠΡΩΤΟΝ ΤΕ ΚΑΙ ΥΣΤΑΤΟΝ ΑΙΕΝ ΑΕΙΔΕΙΝ.
ΑΛΛΑ ΤΙ "Η ΜΟΙ ΤΑΥΤΑ ΠΕΡΙ ΔΡΥΝ "Η ΠΕΡΙ ΠΕΤΡΗΝ;
Ας αρχίσουμε το τραγούδι με τις Μούσες τις Ελικωνιάδες που κατέχουν τον Ελικώνα, το ιερό και μεγαλόπρεπο βουνό και χορεύουν με τ’απαλά τους πόδια, γυρ’ από την κρήνη με τους μενεξέδες και τον βωμό του μεγαλοδύναμου γυιού του Κρόνου, και σαν λούσουν τα τρυφερά κορμιά τους στον Περμησσό ή στην Ιπποκρήνη ή στον σεβαστό
Ολμειό, στην πιο ψηλή κορφή του Ελικώνα, στήνουν χορούς μαγευτικούς, βάζοντας δύναμη στα πόδια τους. Κι από κει ξεπηδούν μεσ’ τη νύχτα, τυλιγμένες σε πυκνή ομίχλη και πηγαίνουν υμνώντας με πανέμορφη φωνή τον Δία τον Αιγίοχο, την Αργεία την Ήρα τη σεβαστή, τη χρυσοπέδιλη, και την κόρη του Αιγίοχου Δία, τη γλαυκομάτα Αθηνά, τον Φοίβο Απόλλωνα και την τοξεύτρα Άρτεμη, τον αφέντη της γης, τον κοσμοσείστη Ποσειδώνα και τη σεμνή Θέμιδα, την παιχνιδοβλέφαρη Αφροδίτη και τη χρυσοστεφανωμένη Ήβη, την όμορφη Διώνη και τη Λητώ, τον Ιαπετό και τον δόλιο Κρόνο, την Ηώ και τον μέγα Ήλιο, τη λαμπρή Σελήνη και τη Γαία, τον Ωκεανό τον μέγα και τη μαύρη Νύχτα και την ιερή γενιά των αιώνιων άλλων αθανάτων. Αυτές δίδαξαν κάποτε στον Ησίοδο ένα όμορφο τραγούδι, καθώς έβοσκε τ’ αρνιά του κάτω απ’ τον ιερό Ελικώνα. Κι αυτά τα λόγια πρώτα μου αφηγήθηκαν οι Μούσες οι Ολύμπιες, οι κόρες του Δία του Αιγίοχου: «πως εμείς οι αγριοβοσκοί, οι ξεδιάντροποι, που είμαστε μόνο κοιλιές, ξέρουμε ψέμματα πολλά να λέμε που μοιάζουν με αλήθειες, αλλά ξέρουμε, αν το θέλουμε να λέμε και την αλήθεια». Έτσι μίλησαν οι κόρες του μεγάλου Δία με λόγια καθαρά και κόβοντας ένα κλαρί δάφνης, γεμάτο βλαστούς, μου τόδωσαν σκήπτρο. Και μου ενέπνευσαν τραγούδι θεσπέσιο για να τραγουδώ τα μελλούμενα και τα περασμένα και με πρόσταξαν να υμνώ την αιώνια γενιά των μακαρίων, πρώτα όμως ν’ αρχίζω και να τελειώνω το τραγούδι μου μ’ αυτές. Αλλά γιατί μιλάμε για πράγματα που δεν είναι Τόσο σημαντικά;
Γαμήλια τελετή
Στη νήσο Απία της Πολυνησίας,(η Πελοπόννησος πρίν τόν Πέλοπα ονομαζόταν Απία από τόν πρώτο Θεοβασιλέα της Άπιν,μάθετε δε ότι καί σήμερα τήν αχλαδιά στήν Πελοπόννησο τήν λένε απιδιά.)
Αρχειοθήκη ιστολογίου
-
►
2023
(23)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
- ► Ιανουαρίου (2)
-
►
2022
(37)
- ► Δεκεμβρίου (3)
- ► Σεπτεμβρίου (3)
-
►
2021
(65)
- ► Δεκεμβρίου (3)
-
►
2019
(11)
- ► Δεκεμβρίου (5)
-
►
2016
(11)
- ► Φεβρουαρίου (1)
- ► Ιανουαρίου (9)
-
►
2015
(17)
- ► Δεκεμβρίου (2)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
- ► Φεβρουαρίου (3)
- ► Ιανουαρίου (2)
-
►
2014
(3)
- ► Φεβρουαρίου (1)
- ► Ιανουαρίου (1)
-
►
2013
(74)
- ► Δεκεμβρίου (4)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
- ► Φεβρουαρίου (15)
- ► Ιανουαρίου (7)
-
►
2012
(54)
- ► Φεβρουαρίου (5)
- ► Ιανουαρίου (49)
-
►
2011
(374)
- ► Δεκεμβρίου (45)
- ► Σεπτεμβρίου (37)
- ► Φεβρουαρίου (21)
- ► Ιανουαρίου (35)
-
▼
2010
(307)
- ► Δεκεμβρίου (26)
- ► Σεπτεμβρίου (44)
-
▼
Φεβρουαρίου
(14)
- Παίξτε χόκεϋ και πείτε μας το πώς εφευρέθηκε…
- Δημάρατος
- Παντού μας περίμενε η Ελλάδα
- Η ανάγκη των μύθων και η διαχείριση του θανάτου απ...
- Αριστόδημος
- Βιολογικοί πόλεμοι στην αρχαιότητα
- Κάποιο άγαλμα στο δρόμο...
- Αρχίλοχος, ο λυρικός ποιητής στην υπηρεσία του Άρη
- Ο λογος του Ελύτη στην απονομη του Νομπελ
- Ανθρώπινα δικαιώματα για την αιωνιότητα.
- Ο Ορειβάσιος ο γιατρός του αυτοκράτορα Ιουλιανού κ...
- Ιουλιανός ο Παραβάτης, "Αποστάτης", "Ειδωλιανός" α...
- Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ
- Διαχρονικές απεικονίσεις της Ευρώπης και του Διός-...
- ► Ιανουαρίου (35)
-
►
2009
(369)
- ► Δεκεμβρίου (38)
- ► Σεπτεμβρίου (69)
Δημοφιλείς αναρτήσεις
- Δάμων και Φιντίας- Φιλία .
- ΛΙΜΝΗ ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗΣ
- Οι πραγματικές φυλές της Αθήνας
- Χιλιάδες χρόνια ιστορίας της ελληνικής ενδυμασίας
- Αρχαία Ελληνική Ευχή Γενεθλίων...!
- Του κρέμασαν κουδούνια. Τιντινναμπούλουμ!
- Ήφαιστος ο ακούραστος εργαζόμενος Θεός
- Σιμονέττα Κατανέο Βεσπούτσι
- Και αυτό το είπε ο Φωκυλίδης ο Μιλήσιος
- Ο ρόλος των παιδιών και των μεταναστών στην σύγχρονη ελληνική κοινωνία.
Συνεργάτες
Ετικέτες
ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ
(15)
ΑΙΓΥΠΤΟΣ
(20)
ΑΪΝΟΥ
(1)
Ακρόπολη
(1)
ΑΜΕΡΙΚΗ
(1)
Αναλήψεις
(2)
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ
(1)
ΑΠΑΓΩΓΕΣ
(2)
ΑΡΜΕΝΙΑ
(15)
ΑΡΤΕΜΗΣ ΣΩΡΡΑΣ
(1)
Αρχαία ελληνική μουσική
(3)
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ
(167)
ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ
(1)
ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ
(2)
ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ
(2)
ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΕΣ
(6)
ΓΕΡΜΑΝΙΑ
(25)
ΓΡΑΦΗ
(1)
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
(4)
ΔΙΑΤΡΟΦΗ
(7)
ΔΙΚΕΣ
(3)
ΔΙΧΑΣΜΟΣ
(1)
ΔΝΤ
(1)
ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ
(2)
ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
(1)
ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ
(2)
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
(33)
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ
(4)
ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
(42)
ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ
(15)
ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ
(5)
Ελλήνων Αρχέτυπα
(3)
ΕΜΦΥΛΙΟΙ
(1)
ΕΠΑΝΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ
(1)
ΕΠΙΚ
(3)
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
(156)
Επικαιρότητα
(6)
ΕΠΙΣΤΗΜΗ
(44)
Επιστήμη
(8)
ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ
(2)
ΕΤΑΙΡΕΣ
(3)
Ευτράπελα
(7)
Ηλεία
(1)
ΗΠΑ
(4)
ΘΕΑΤΡΟ
(2)
ΙΑΤΡΙΚΗ
(9)
ΙΝΔΙΑ
(1)
Ιράν Περσία
(6)
ΙΣΠΑΝΙΑ
(1)
ΙΣΡΑΗΛ
(8)
ΙΣΤΟΡΙΑ
(58)
ΙΤΑΛΙΑ
(1)
ΙΧΩΡ
(18)
ΚΑΛΑΣ
(1)
ΚΑΡΑΘΕΟΔΩΡΗΣ
(1)
ΚΙΝΑ
(4)
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
(4)
ΚΟΥΡΔΟΙ
(2)
ΚΡΗΤΗ
(6)
ΚΥΠΡΟΣ
(2)
ΛΕΡΟΥΝΗΣ
(2)
ΛΙΒΥΗ
(6)
ΜΑΚΕΔΝΟΣ
(2)
ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
(20)
ΜΥΘΙΣΤΟΡΙΑ
(7)
ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ
(2)
ΝΑΟΙ
(1)
ΝΑΥΤΙΚΟ
(2)
ΝΟΜΟΙ
(1)
Οδυσσέας
(5)
Οδύσσεια
(2)
ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ
(3)
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
(36)
ΟΙΝΟΣ
(3)
ΟΜΗΡΟΣ
(5)
ΟΜΟΓΕΝΕΙΑ
(9)
Οπτικοακουστική ιστορική επιμόρφωση
(88)
ΠΑΙΔΕΙΑ
(20)
Παπυρολογία
(1)
ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
(9)
Πλήθων
(1)
ΠΟΙΗΣΗ
(12)
ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ
(1)
ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ
(1)
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
(14)
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
(64)
ΠΡΟΔΟΣΙΕΣ
(4)
ΠΡΟΜΗΘΕΙΑ
(1)
ΡΩΣΙΑ
(2)
ΣΚΑΝΔΑΛΑ
(6)
ΣΥΝΩΜΟΣΙΕΣ
(12)
ΣΥΡΙΑ
(1)
ΤΟΥΡΚΙΑ
(13)
ΤΥΠΟΣ
(6)
ΥΓΕΙΑ
(12)
ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ
(14)
END
(1)
1 σχόλιο:
Οι μύθοι σίγουρα κρύβουν την αλήθεια. Τώρα πως γίνεται και οι περισσότεροι Έλληνες δηλώνουν "ανατολίτες" θέλει ψυχιατρική μελέτη. Και δυστυχώς, χάνοντας την ταυτότητά μας και κοιτάζοντας περισσότερο προς την Ανατολή, καταντήσαμε η μόνη ΜΗ ευρωπαϊκή χώρα της Ευρώπης. Και κατ' επέκταση, η πιο βάρβαρη. Καλημέρα!
Δημοσίευση σχολίου