Για μια νεφέλη μιας πεταλούδας τίναγμα

  Μεγάλος πόνος είχε πέσει στην Ελλάδα.

Την ώρα που ο Αίας απεφάσισε να αυτοκτονήσει, εμπιστεύθηκε τον γιο του, τον Ευρυσάκη στον αδελφό του, τον Τεύκρο.
Ο Τεύκρος, γιος του βασιλιά της Σαλαμίνας Τελαμώνα και αδελφός του Αίαντα, έλαβε μέρος στον τρωικό πόλεμο, όπου διακρίθηκε ως τοξότης. Όταν επέστρεψε στη Σαλαμίνα, ο πατέρας του δεν τον δέχτηκε, γιατί έκρινε ότι δε συμπαραστάθηκε αρκετά στον αδελφό του Αίαντα, που αυτοκτόνησε, επειδή οι Αχαιοί δεν έδωσαν σ' αυτόν ως αριστείο τα όπλα του Αχιλλέα.

Εικόνα: Αμφορέας του καλλιτέχνη Εξηκία σε ερυθρόμορφη τεχνική 5ος αιώνας π.χ.χ. Στην εμπρόσθια όψη εικονίζονται δύο ήρωες. Ο Αχιλέας και ο Αίαντας

«δώρον άδωρον» Ο Αίας και ένα λουλούδι.

 

ΑΘΗΝΑ
Παντού και πάντα, του Λαέρτη γιε, το μάτι μου
σε παίρνει να βγαίνεις κυνηγός για να προλάβεις
την πλεκτάνη κάθε εχθρού. Όπως και τώρα
από ώρα σε κοιτώ στις ναυτικές σκηνές
του Αίαντα να γυροφέρνεις, πέρα
στην άλλη άκρη της παράταξης, ψάχνοντας ίχνη,
φρέσκα πατήματα μετρώντας, να καταλάβεις
είναι μέσα αυτός ή έξω.
Και νά που σαν λακωνικό λαγωνικό μυρίζοντας,
σε φέρνει ο δρόμος στο σωστό· ΣΟΦΟΚΛΗΣ Αἴας

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΙΑΝΤΑ

Ο Βλαδίμηρος Α΄ ο Μέγας/ γιατί και με ποιό σκοπό η γη των Ρως έγινε χριστιανική.

 

Πως, γιατί και με ποιό σκοπό η γη των Ρως έγινε χριστιανική.

 Ο Βλαδίμηρος Α΄ ο Μέγας

υποχρέωσε όλους με άγρια βία τους υπηκόους του να γίνουν χριστιανοί και να βαπτιστούν στον ποταμό Δνείπερο από βυζαντινούς ιεραποστόλους.

υποχρέωσε όλους τους υπηκόους του να γίνουν χριστιανοί και να βαπτιστούν στον ποταμό Δνείπερο από βυζαντινούς ιεραποστόλους.
Πηγή: https://www.sansimera.gr/biographies/876

© SanSimera.gr

υποχρέωσε όλους τους υπηκόους του να γίνουν χριστιανοί και να βαπτιστούν στον ποταμό Δνείπερο από βυζαντινούς ιεραποστόλους.
Πηγή: https://www.sansimera.gr/biographies/876

© SanSimera.gr

 

υποχρέωσε όλους τους υπηκόους του να γίνουν χριστιανοί και να βαπτιστούν στον ποταμό Δνείπερο από βυζαντινούς ιεραποστόλους.
Πηγή: https://www.sansimera.gr/biographies/876

© SanSimera.gr

 Περισσότερο από μια χιλιετία έχει περάσει από εκείνη

Η «Θουκυδίδεια Παγίδα» ως «Παγίδα του Θουκυδίδη».

 Ο Θουκυδίδης ως ο απόλυτος εκφραστής και εισηγητής της realpolitik μάς διδάσκει να βλέπουμε

κατάματα την πραγματικότητα των διεθνών σχέσεων χωρίς τις ιδεοληψίες του παρελθόντος. Όσοι παρασυρμένοι από το φόβο οδηγηθούν στην Θουκυδίδειο Παγίδα δε σημαίνει κατ’ ανάγκην ότι θα είναι και οι νικητές του πολέμου. Η Θουκυδίδεια Παγίδα ερμηνεύει τη δομική αιτία του πολέμου και δεν προαναγγέλει και τον νικητή. 

 

Η «Θουκυδίδεια Παγίδα»

«Ήταν η ολοένα αυξανόμενη δύναμη της Αθήνας που προκάλεσε φόβο στη Σπάρτη… και κατά συνέπεια τη σύρραξη ανάμεσα στις δύο πόλεις αναπότρεπτα»

Ο Θουκυδίδης αναλύοντας τα αίτια του Πελ/κού Πολέμου (421-404) διαπίστωσε πως το βασικό αίτιο της σύγκρουσης ήταν ο φόβος που κυριάρχησε στην Σπάρτη (ηγέτιδα ως τότε δύναμη) για τυχόν άνοδο της δύναμης – επιρροής της Αθήνας σε επίπεδα μη ελεγχόμενα στο μέλλον. Αυτή η επισήμανση του Θουκυδίδη αποτυπώθηκε με τη σχετική θεωρία ενός αμερικανού καθηγητή ως «Παγίδα του Θουκυδίδη».

Το εθνόσημο της Ουκρανίας (Tryzub)

 Το εθνόσημο της Ουκρανίας (Tryzub= τρία δόντια)

  έχει τα ίδια χρώματα με τη σημαία της Ουκρανίας: γαλάζιος θυρεός με κίτρινη τρίαινα, λένε ότι ήταν σύμβολο των αρχαίων σλαβικών φύλων που τελικά υποτάχθηκαν στους Ρως ή αλλιώς 

Ίκκος ο Ταραντίνος

Ἴκκος δὲ ὁ Νικολαΐδα Ταραντῖνος τόν τε Ὀλυμπικὸν

1. 

Ευρύκλεια , Πηνελόπη και Οδυσσέας

 

Οδύσσεια, ραψωδία χ, μτφρ. Καζαντζάκη-Κακριδή

Τότε ο Οδυσσέας ο πολυμήχανος γυμνώθη απ΄ τα κουρέλια
χ 2και στο κατώφλι απάνω πήδηξε, κρατώντας το δοξάρι
χ 3και το γεμάτο σαϊτολόγο του, και τις γοργές σαγίτες
χ 4αυτοί, μπροστά στα πόδια του, άδειασε, και στους μνηστήρες είπε:
χ 5
«Πια τέλος πήρε αυτό το αλύπητο δοκίμι μας, και τώρα
χ 6διαλέγω άλλο σημάδι, που άνθρωπος κανείς δε βρήκε ακόμα,
χ 7να ιδώ αν πετύχω κι αν ο Απόλλωνας μου δώσει αυτή τη δόξα.»

 

Ο αναγνωρισμός του Οδυσσέα από την Ευρύκλεια.

Η Ευρύκλεια είναι η πρώτη που αναγνώρισε τον Οδυσσέα

Η κόρη του Ομήρου. Αυτά λοιπόν για την ώρα.

Κι ωστόσο υπάρχουν οι ραψωδίες του Ομήρου. 

Φωτογραφία>Sir Lawrence Alma-Tadema, Διαβάζοντας Όμηρο, 1885.