ΤΗΣ ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ

 

Mariano Rossi, ζωγράφος της Αναγέννησης,/ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΥ ζωγραφική στην οροφή της  Villa Borghese με θέμα την Ανάληψη του Ρωμύλου,  στον ουρανό και στον πατέρα του.

Η Ρώμη  

θεμελιώθηκε πάνω στον Παλατίνο Λόφο

Τα δύο αδέλφια διαφώνησαν για το πού ακριβώς έπρεπε να χτιστεί η πόλη. Επικαλέστηκαν τότε τους οιωνούς, ο μεν Ρωμύλος πάνω στον  

Παλατίνο Λόφο, ο δε Ρώμος στον Ρεμώριο, που είναι η βορειοδυτική άκρη του Αβεντίνου Λόφου. 

 Όταν η σελήνη σβήνει με το πρώτο φως της αυγής προβάλλει το πιο τέλειο προμήνυμα : ο αετός του Δία(Ο αετός  παριστάνοταν πάνω στις Ρωμαϊκές σημαίες με τα φτερά ανοιχτά, κρατώντας στα νύχια του τον κεραυνό)

εμφανίζεται από τα αριστερά. Είναι το σημάδι της «Ολυμπιακής» βασιλικότητας χαρακτηριστικό που εκφράζεται καθαρά στους νέους ήρωες ιδρυτές. Ενώ ο δίσκος του ήλιου αναδύεται προβάλουν με την σειρά δώδεκα γύπες. Ο Ρωμύλος τους βλέπει πρώτος και στέφεται βασιλιάς αρχιερέας και αρχηγός της νέας φυλής.

Στον Ρωμύλο παρουσιάστηκαν 12 γύπες ενώ στον Ρώμο 6. Η Ρώμη λοιπόν θεμελιώθηκε πάνω στον Παλατίνο Λόφο. Όταν χτιζόταν η πόλη, το 754 π.χ.χ., μάλωσαν και πάλι τα δύο αδέλφια και ο Ρωμύλος σκότωσε τον Ρώμο κι έμεινε μοναδικός βασιλιάς. Αυτό συνέβη στις 21 Απριλίου του 753 π.χ.χ.

Η ΑΝΑΛΗΨΗ

Αφού βασίλεψε 38 χρόνια (ο Ρωμύλος), σε ηλικία 54 χρονών ενώ βρισκόταν στο Πεδίο του Άρεως επιθεωρώντας τον στρατό του, μέσα σε θύελλα, τον άρπαξε στον ουρανό ο πατέρας του, ο Άρης.

 

Ήταν 5 Ιουλίου του 717 π.χ.χ. και μάρτυρας ολόκληρο το στράτευμα!

Μετά την εξαφάνισή του, λατρεύτηκε ως πολεμική θεότητα με το όνομα Κυρίνος (Quirinus).
Ο Ρωμινάλιος ερινεός, κατά την παράδοση, μεταφέρθηκε από τον οιωνοσκόπο Άττο Νάβιο, όταν ήταν βασιλιάς ο Ταρκύνιος ο πρεσβύτερος, στην εκκλησία της Ρωμαϊκής Αγοράς και τον ταύτιζαν με την περίφημη συκιά Ficus Navia. Ο Ταρκύνιος, αφού νίκησε σε μάχη τους Σαβίνους, αποφάσισε να αλλάξει τη διάταξη του ιππικού που είχε ορίσει ο Ρωμύλος και να προσθέσει καινούργιες μονάδες με το δικό του όνομα. Αλλά ο Άττος Νάβιος του είπε ότι, για να γίνει κάτι τέτοιο, θα έπρεπε πρώτα να πάρουν την έγκριση των θεών. Ο Ταρκύνιος ειρωνικά τον προκάλεσε 

«Αν μπορείς, μάντεψε αν αυτό που τώρα σκέπτομαι, είναι δυνατό να πραγματοποιηθεί»

Ο Άττος μελέτησε τους οιωνούς και απάντησε ότι μπορεί να γίνει. Τότε ο Ταρκύνιος του είπε:

 «Η σκέψη μου είναι να κόψεις την πέτρα όπου γίνεται η οιωνοσκοπία με το ξυράφι». 

Άμ’ έπος, άμ’ έργον, ο Άττος το έκανε. Εκεί ακριβώς στήσανε άγαλμα του Άττου κι έβαλαν και την πέτρα απ’ όπου φύτρωσε μια συκιά.
Το Λύκαιο υπήρχε στην κλασική εποχή, ενώ η σκηνή του Ρωμύλου υπήρχε ως βωμός στο Καπιτώλιο μέχρι την εποχή του Αυγούστου. Η οιωνοσκοπική ράβδος του φυλασσόταν ως ιερότατο κειμήλιο από την κουρία των Σαλίων. Επίσης, η παράδοση λέει ότι ο Ρωμύλος διαίρεσε τους Ρωμαίους σε τρεις φυλές, τους Ραμνήνσιους, τους Τιτιήνσιους και τους Λούκερες, ίδρυσε τη Σύγκλητο και την Κουριάτιδα Εκκλησία, οργάνωσε το στρατό σε λεγεώνες και εισήγαγε τους πρώτους νόμους της Ρώμης, καθιέρωσε την οιωνοσκοπία και τη λατρεία του Διός Στάτορος και Φερετρίου.

SPQR: Senātus Populusque Rōmānus. Στα λατινικά, Senātus είναι ένα ουσιαστικό που σημαίνει "Σύγκλητος". Το Populusque αποτελείται απο το ουσιαστικό Populus, που σημαίνει "άνθρωποι", και την κατάληξη -que, ένα εγκλιτικό μόριο που σημαίνει "και", οπότε στην ουσία η λέξη Populusque μεταφράζεται ως "και ο λαός" ("και οι άνθρωποι"). Η τελευταία λέξη, Rōmānus ("Ρωμαϊκός") είναι ένα επίθετο, το οποίο οταν προστεθεί τροποποιεί την προηγούμενη πρόταση (Senātus Populusque) στο νόημα, και την κάνει να σημαίνει "Η Ρωμαϊκή Σύγκλητος και ο Λαός".

Έτσι, η πρόταση μεταφράζεται κυριολεκτικά ώς "Η Ρωμαϊκή Σύγκλητος και ο Λαός", ή πιο ελεύθερα ως 

Η Σύγκλητος και ο Λαός της Ρώμης" +το σύμβολο του Διός,  ο αετός με τον κεραυνό.