Αφιέρωμα στην Jacqueline de Romilly - Μέγαρο Μουσικής Αθηνώνσε συνεργασία με τη Γαλλική Πρεσβεία, το Γαλλικό Ινστιτούτο καιτο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών 25 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2012/18:00
Εκεί που νομίζαμε ότι τα ελληνικά είχαν πεθάνει, η Ζακλίν
ντε Ρομιγύ μας είπε ότι η κρίση των
ελληνικών, που είναι ταυτόχρονα και μια
κρίση των ανθρωπιστικών σπουδών, θα είναι
σύντομη και θα παρέλθει γρήγορα.
Οπως
και να ΄χει- και για να παραμείνουμε στην εκπληκτική ιστορία μιας εξελικτικής
πορείας
που μας οδηγεί από τον 15ο αιώνα π.Χ. μέχρι τον 21ο- το σίγουρο είναι
πως σαστίζει κανείς
μπροστά στη δύναμη με την οποία διαδόθηκε η ελληνική γλώσσα
μέσα από τόσες κρίσεις και
αναγεννήσεις» έγραφε.Σ’αυτό το βιβλίο η Ρομιγύ
υποστήριζε και κάτι άλλο πολύ σημαντικό:
ότι η ελληνική γλώσσα δεν αποτελεί
μόνο μέσο πρόσβασης στα ίδια τα κείμενα αλλά και το
ότι η ποιότητά της
διαμόρφωσε την ποιότητα των έργων.
Η απώλεια της Ζακλίν ντε Ρομιγύ μας προκαλεί
να αναρωτηθούμε πόσες ευθύνες έχουμε εμείς οι Ελληνες για τη γλώσσα μας
και πόσο αδιάφοροι στεκόμαστε
απέναντι σε αυτό που ονομάζουμε « ελληνικά».
Σίγουρα βρισκόμαστε στην εποχή των
παγετώνων και
αναρωτιόμαστε τι κάνουν όλοι αυτοί οι μανδαρίνοι που πλαισιώνουν
επιτροπές παιδαγωγικών
ινστιτούτων και άλλων πομπωδών σχημάτων.
Αν κρίνουμε από
τα περισσότερα σχολικά εγχειρίδια για τα οποία είναι υπεύθυνοι,
η κατάσταση
είναι απογοητευτική.
Από το ΒΗΜΑ 19/12/2010
Η Jacqueline de Romilly
Η Jacqueline de Romilly ήταν μια εξέχουσα ελληνίστρια της εποχής μας με διεθνή
αναγνώριση. Ανάλωσε τη ζωή της στη μελέτη της αρχαίας ελληνικής γραμματείας. Καρπός αυτής της αφοσίωσης είναι περισσότερα από είκοσι βιβλία για τα μεγάλα κλασικά κείμενα, το αρχαίο θέατρο και τους τραγικούς, τον Όμηρο και τους σοφιστές, τα προβλήματα της ελληνικής δημοκρατίας, τον ανθρωπισμό στην ελληνική σκέψη και την εξέλιξη του νόμου στα κλασικά κείμενα. Το κύριο όμως αντικείμενο των μελετών της παραμένει ο Θουκυδίδης, στον οποίον, εκτός από τη μετάφραση του έργου του, ήταν μια αδιάκοπη σειρά συγγραφής και διδασκαλίας. Υπήρξε ομότιμος καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης και επί σειρά ετών, δίδαξε στο College de France. Είναι μέλος της Academie des Inscriptions et Belles Lettres. Επιστέγασμα όλων, η εκλογή της, το 1989, στη Γαλλική Ακαδημία. Η αδιάκοπη προσφορά της στα ελληνικά γράμματα αναγνωρίστηκε με την εκλογή της στην Ακαδημία Αθηνών. Τιμήθηκε με το Βραβείο Ωνάση 1995 και, σε ειδική τελετή, ονομάστηκε δημότης Αθηναίων. Στις αρχές Σεπτεμβρίου του 1995 με Προεδρικό Διάταγμα η Jacqueline de Romilly πολιτογραφήθηκε Ελληνίδα. | ||
|
Οὐρανὲ παγγενέτωρ, κόσμου μέρος αἰὲν ἀτειρές, πρεσβυγένεѳλ’, ἀρχὴ πάντων πάντων τε τελευτή, κόσμε πατήρ, σφαιρηδὸν ἑλισσόμενος περὶ γαῖαν, οἶκε ѳεῶν μακάρων, ῥόμβου δίναισιν ὁδεύων, οὐράνιος χѳόνιός τε φύλαξ πάντων περιβληѳείς, ἐν στέρνοισιν ἔχων φύσεως ἄτλητον ἀνάγκην, κυανόχρως, ἀδάμαστε, παναίολε, αἰολόμορφε, πανδερκές, Κρονότεκνε, μάκαρ, πανυπέρτατε δαῖμον, κλῦѳ’ ἐπάγων ζωὴν ὁσίαν μύστηι νεοφάντηι. . (ΟΥΡΑΝΟΥ ΥΜΝΟΣ ΟΡΦΕΩΣ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου