Η δολοφονία του Φίλιππου Β’ της Μακεδονίας

Από τα αρχαία χρόνια, η δολοφονία ήταν ένα από τα πιο αποτελεσματικά θρησκευτικά, πολιτικά και στρατιωτικά μέσα. Σε εποχές που τα έθνη συσπειρώνονταν γύρω από τον ηγέτη τους και οι τύχες τους ήταν αλληλένδετες, η εξουδετέρωση ενός βασιλιά ή ενός στρατάρχη ήταν αρκετή για να κριθεί το αποτέλεσμα μιας αντιπαλότητας

Eρμηνεύοντας τα κίνητρα της δολοφονίας, ο λέκτορας του τμήματος κλασικών σπουδών του πανεπιστημίου του Σουόνσι Oυαλλίας, Daniel Ogden, στέκεται στην αντιπαράθεση μεταξύ των δύο συζύγων του μακεδόνα βασιλιά, της Φιλίννας και της Oλυμπιάδας, και διερωτάται αν η διαμάχη ανάμεσά τους ήταν ένας πόλεμος μαγισσών στην αυλή του Φιλίππου του B΄. Αλλά μήπως υπάρχει και μια τρίτη "μάγισσα";

Η επιστολή του Αλεξάνδρου στον Δαρείο

(Αρριανός, Ανάβασις, ΙΙ.14)

Οι πρόγονοί σας, αφού εξεστράτευσαν στη Μακεδονία και την υπόλοιπη Ελλάδα μας έβλαψαν, ενώ δεν είχαν αδικηθεί προηγουμένως· εγώ, επειδή αναδείχτηκα ηγεμών των Ελλήνων και επειδή θέλω να τιμωρηθούν οι Πέρσες, πέρασα στην Ασία, αφού εσείς κάνατε την αρχή. Διότι και τους Περίνθιους βοηθήσατε, που αδικούσαν τον πατέρα μου, και στη Θράκη, την οποία εξουσιάζαμε εμείς, έστειλε δύναμη ο ΄Ωχος· και όταν δολοφονήθηκε ο πατέρας μου από τους συνωμότες που εσείς υποκινήσατε, όπως οι ίδιοι με επιστολές προς όλους καυχηθήκατε κι όταν εσύ σκότωσες τον Αρσή με τη βοήθεια του Βαγώου και κατέλαβες την εξουσία παράνομα, παραβαίνοντας το νόμο των Περσών, αδικώντας τους Πέρσες και όταν έστειλες εχθρικά γράμματα για μένα στους ΄Ελληνες για να με πολεμήσουν και χρήματα στους Λακεδαιμονίους και σε κάποιους άλλους ΄Ελληνες, που δεν τα δέχτηκε καμιά άλλη πόλη, εκτός από τους Λακεδαιμονίους κι όταν οι απεσταλμένοι σου διέφθειραν τους φίλους μου και την ειρήνη, την οποία εδραίωσα στους ΄Ελληνες, προσπάθησαν να την χαλάσουν, εξεστράτευσα εναντίον σου, γιατί εσύ είχες κάνει την αρχή της έχθρας.

......

Σε αυτό το χωρίο του Αρριανού, πέραν ότι είναι ολοφάνερη η ελληνικότητα της Μακεδονίας (και την υπόλοιπη Ελλάδα), γίνεται ξεκάθαρος λόγος για συνωμοσία εκ μέρους των Περσών.

Ο Φίλιππος Β’

Ο Φίλιππος Β’ ήταν γιος του βασιλιά της Μακεδονίας Αμύντα Γ’ και της Ευρυδίκης, πριγκήπισσας των γειτονικών Λυγκηστών. Οι Λυγκηστές παλαιότερα υπαγόντουσαν στους Μολοσσούς για αυτό τους βρίσκουμε σε ιστορικές πηγές είτε σαν Μολοσσικά έθνη, είτε σαν Λυγκηστές Μακεδόνες. Στην ουσία είχαν αναμειχτεί σε ένα μικρό βαθμό με τους Ιλλυριούς. Ο βασιλικός τους οίκος ισχυριζόταν ότι είναι Βακχιάδες απόγονοι απο την Κόρινθο και παντρευόντουσαν συχνά με μέλη γειτονικών βασιλείων. Η Ευρυδίκη για παράδειγμα ήταν κόρη του Σίρρα ή Ίρρα - άλλοι τον θεωρούν Λυγκηστή και κατ' άλλους είναι Ιλλυριός- και μιας Λυγκηστίδας πριγκήπισσας. Ο Βρομερός, πατέρας του Αρραβαίου και γιος του μυθικού Αερόπου, ήταν ο ιδρυτής της λυγκηστικής δυναστείας. Κόρη του Αρραβαίου ήταν η Ευρυδίκη, η οποία «Φιλίππου μήτηρ ην» (Στραβων VII, 326) και επομένως γιαγιά του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Νίκος Σάμιος

Συνεχίζεται...