Εκφοβιστικοί Χρησμοί

Συνέχεια από το Ιστορικό μυθιστορηματάκι Δημάρατος

"Εάν δεν πεισθούν με τον χρησμό τον πρώτο, θα τους δώσουμε και δεύτερο, που θα λέει ότι:

« Ο ΠΑΝΘΕΠΟΠΤΗΣ ΔΙΑΣ,

ΞΥΛΙΝΟ ΔΙΝΕΙ ΤΕΙΧΟΣ

ΣΤΟΝ ΘΑΛΑΣΣΟΓΕΝΝΗΜΕΝΟ ΤΟΝ ΛΑΟ

ΚΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ

ΠΟΥ ΑΠΟΡΘΗΤΟ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ

ΚΑΙ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΤΟΥ ΘΑ ΣΩΣΕΙ ΜΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΤΗΝ ΣΤΡΑΤΙΑ ΤΟΥ ΙΠΠΙΚΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΕΖΩΝ

ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ ΑΠ’ ΤΗΝ ΑΣΙΑ,

ΜΗΝ ΧΑΣΟΜΕΡΑΣ,

ΜΟΝΑΧΑ ΓΥΡΙΣΕ ΤΗΝ ΠΛΑΤΗ,

ΚΙ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΟΥ (ΑΠΑΓΚΙΣΤΡΩΣΟΥ) ΑΠ’ ΤΟΝ ΕΧΘΡΟ,

ΘΑ ΕΡΘΕΙ Η ΜΕΡΑ ΟΠΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΕ ΠΡΟΣΩΠΟ

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΘΑ ΒΡΕΘΕΙΣ.

ΘΕΙΚΗ ΜΟΥ ΣΑΛΑΜΙΝΑ,

ΕΣΥ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΘΑ ΦΕΡΕΙΣ »*

Φυσικά, κανένα τείχος δεν θα μπορέσει να αντισταθεί στην μεγαλύτερη στρατιά της γης...."

"Αυτός ο Ξέρξης τα προνόησε όλα,"

σκέφτηκε ο Δημάρατος,

"μάλλον αδύνατον ο Θεμιστοκλής να μπορέσει να κάνει κάτι. Ας ελπίσουμε στον Λεωνίδα, στην Σπάρτη."

Ο Ξέρξης συνέχισε:

"Αλλά και για τον επικίνδυνο βασιλιά της Σπάρτης, τον Λεωνίδα, φροντίσαμε να σκοτωθεί. Οι Σπαρτιάτες θα πάρουν τον εξής χρησμό:

Ακούστε τη μοίρα σας, κάτοικοι της πλατιάς έκτασης της Σπάρτης,

είτε η ένδοξη, τιμημένη πόλη σας θα λεηλατηθεί από τους γιους του Περσέα

ή, αν δεν γίνει αυτό, ολόκληρη η γη του Λακεδαίμονα

θα θρηνήσει το θάνατο ενός βασιλιά του οίκου του Ηρακλή.

Η δύναμη των λιονταριών ή των ταύρων δε θα τον συγκρατήσει,

αν έρθει εναντίον του, γιατί έχει τη δύναμη του Δία.

Και λέγω ότι δε θα σταματήσει, ώσπου να καταστρέψει το ένα απ’ τα δυο."**

"Μα η Σπάρτη έχει δυο βασιλιάδες, τον Λεωτυχίδα και τον Λεωνίδα"

σκέφτηκε ο Δημάρατος.

Ο Ονομάκριτος διαβάζοντας την σκέψη του είπε:

"Ο χρησμός μιλάει για την δύναμη και όχι την τύχη των λιονταριών. Τον Λεωνίδα θα βγάλουμε απ την μέση...Βλέπεις, αν και κάποιος προειδοποίησε τους Έλληνες για την εκστρατεία μας, δεν θα υπάρξει κανένα εμπόδιο."

Και όμως. Ο Θεμιστοκλής επαγρυπνεί.Στο συμβούλιο των Αθηναίων, ο Θεμιστοκλής αργότερα χρησιμοποιώντας επιχειρήματα είπε ότι τα ξύλινα τείχη ήταν ο στόλος τους και ότι αν ο θεός προφήτευε κακό για την Ελλάδα, δεν θα χρησιμοποιούσε ποτέ την λέξη "θεϊκή", αλλά την λέξη "ολέθρια" (σχετλίη). Οι απεσταλμένοι βρήκαν τον Τίμωνα του Ανδροβούλου, έναν από τους σημαίνοντες των Δελφών και εκείνος μεσολάβησε στο ιερατείο και την Πυθία Αριστονίκη, που πείστηκε να δώσει τον δεύτερο χρησμό, με τη θεϊκιά Σαλαμίνα. Ο χρησμός περιείχε τα στοιχεία που ήθελε ο Θεμιστοκλής. Είχε ουσιαστικά ζητήσει ο ίδιος από την αντιπροσωπεία να γίνει αυτό. Το ξύλινο τείχος, δηλαδή τα πλοία, και τη θεϊκιά Σαλαμίνα, που μόνο τότε θα ήταν θεϊκιά για τους Έλληνες, αν προμήνυε ελληνική νίκη, αν τα παλικάρια που θα χάνονταν δεν θα ήταν οι Έλληνες, αλλά οι εχθροί τους.Η Πυθία δεν τόλμησε να διαψεύσει αλλά ούτε να επιβεβαιώσει την ερμηνεία αυτή.…Ήταν μια από τις πρώτες περιπτώσεις που η θρησκεία και το ιερατείο τίθενται, έστω και παρά τη θέληση τους, στην υπηρεσία της πολιτικής και του ελληνικού έθνους.

*ΒΙΒΛΙΟ 7 (ΠΟΛΥΜΝΙΑ)

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 140

3

«ΤΟΥ ΔΙΑ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΟΥ ΕΞΙΛΑΣΤΗΡΙΑ ΒΟΥΛΗ

ΑΔΥΝΑΤΕΙ Η ΠΑΛΛΑΔΑ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ

ΜΕ ΠΟΛΛΑ ΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΠΥΚΝΟΥΣ ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΟΥΣ

ΠΑΡΑΚΑΛΩΝΤΑΣ ΤΟΝ.

ΕΓΩ ΟΜΩΣ (Ο ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ)

ΑΥΤΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ

ΑΦΟΥ ΚΑΤΑΦΕΡΑ ΤΟΝ ΔΙΑΜΑΝΤΕΝΙΟ ΔΙΑ ΝΑ ΠΛΗΣΙΑΣΩ:

ΟΣΑ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΚΑΤΩ

ΑΠΟ ΤΟ ΙΕΡΟ ΤΟΥ ΚΕΚΡΟΠΑ ΒΟΥΝΟ

ΚΑΙ ΤΙΣ ΘΕΙΚΕΣ ΤΟΥ ΚΙΘΑΙΡΩΝΑ ΤΙΣ ΚΟΙΛΑΔΕΣ

ΟΛΑ ΘΑ ΧΑΘΟΥΝ

(ΟΜΩΣ) Ο ΠΑΝΘΕΠΟΠΤΗΣ ΔΙΑΣ,

ΞΥΛΙΝΟ ΔΙΝΕΙ ΤΕΙΧΟΣ

ΣΤΟΝ ΘΑΛΑΣΣΟΓΕΝΝΗΜΕΝΟ ΤΟΝ ΛΑΟ

ΚΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ

ΠΟΥ ΑΠΟΡΘΗΤΟ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ

ΚΑΙ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΤΟΥ ΘΑ ΣΩΣΕΙ»

**Ηρόδοτος Ζ 220

ὑμῖν δ᾽, ὦ Σπάρτης οἰκήτορες εὐρυχόροιο,
ἢ μέγα ἄστυ ἐρικυδὲς ὑπ᾽ ἀνδράσι Περσεΐδῃσι
πέρθεται, ἢ τὸ μὲν οὐχί, ἀφ᾽ Ἡρακλέους δὲ γενέθλης
πενθήσει βασιλῆ φθίμενον Λακεδαίμονος οὖρος.
οὐ γὰρ τὸν ταύρων σχήσει μένος οὐδὲ λεόντων
ἀντιβίην· Ζηνὸς γὰρ ἔχει μένος· οὐδέ ἑ φημί
σχήσεσθαι, πρὶν τῶνδ᾽ ἕτερον διὰ πάντα δάσηται.

Νίκος Σάμιος

Συνεχίζεται... εδώ