Ο Αντώνης Οικονόμου υπήρξε ένας μεγάλος Ελληνας ήρωας που λίγοι γνωρίζουν, όπως λίγοι γνωρίζουν την σταύρωση του Λεωνίδα, ότι υπάρχει ο τάφος του και αμέτρητα άλλα παραδείγγματα. Ευτυχώς η Ελλάδα γέννησε τέτοιες γιγαντιαίες μορφές ηρώων, αλλά δυστυχώς και τεράστιους προδότες που έκαναν τους πατριώτες για διαφορετικό λόγο και συμφέρον.* Ο Αντώνης Οικονόμου όπως και ο Λεωνίδας προδόθηκαν απο Ελληνες. Ο Οικονόμου μάλιστα, έπεσε από χέρι ελληνικό, «πατριωτικό»...δολοφονήθηκε σαν σήμερα το 1821.
Ο Αντώνης Οικονόμου ήταν πλοίαρχος και αγωνιστής του 1821. Λίγο πριν το ξέσπασμα της επανάστασης το ιστιοφόρο του ναυάγησε στο Γιβραλτάρ και αναγκάστηκε να καταφύγει στην Κωνσταντινούπολη για να ναυπηγήσει καινούριο. Εκεί μυήθηκε στην Φιλική Εταιρεία απο τον Παπαφλέσσα και αμέσως αφιερώθηκε στον ιερό σκοπό της απελευθέρωσης της πατρίδας του παρατώντας τα όποια εμπορικά σχέδια είχε. Στην Ύδρα όμως οι πρόκριτοι δεν ήταν διατεθειμένοι να διακινδυνεύσουν να χάσουν απο τους Τούρκους τα προνόμια τους με αποτέλεσμα να μην ξεσηκώνονται. Τότε ο Οικονόμου αφού χρηματοδοτήθηκε απο τους Φιλικούς της Πελοποννήσου κατέλαβε στις 30 Μαρτίου του 1821 το λιμάνι και κατέλυσε την εξουσία των προκρίτων. Ο διοικητής του νησιού, Νικόλαος Κοκοβίλας, εκδιώχθηκε και εγκαθιδρύθηκε λαϊκή εξουσία υπο τον Οικονόμου. Στις 16 Απριλίου του 1821 κήρυξε την επανάσταση και το νησί της Ύδρας. Οι πρόκριτοι όμως, οι οποίοι είχαν παραγκωνιστεί από τον Οικονόμου, οργάνωσαν συνωμοσία εναντίον του, η οποία εκδηλώθηκε στις 22 Μαΐου του 1821. Οι υποστηρικτές του, κατά κύριο λόγο ναύτες, είχαν μπαρκάρει με τα πλοία με αποτέλεσμα ο Οικονόμου να βρεθεί απροστάτευτος. Αφού συνελήφθη, του απαγγέλθηκαν κατηγορίες. Οι συγγενείς του όμως κατάφεραν να τον φυγαδεύσουν στην Πελοπόννησο και συγκεκριμένα στο Κρανίδι, όπου όμως τον συνέλαβαν και τον φυλάκισαν στην Μονή Αγίου Γεωργίου. Δραπέτευσε πάλι και κατευθύνθηκε προς το Άργος για να παρουσιαστεί στην εθνοσυνέλευση που γινόταν εκεί, γεγονός που ανησύχησε τους προκρίτους της Ύδρας, οι οποίοι και έστειλαν στρατιωτικό σώμα να τον σκοτώσει. Ο Κολοκοτρώνης γνωρίζοντας τα σχέδια των προκρίτων έστειλε τον οπλαρχηγό Τσωκρή με 200 παλικάρια να τον προστατεύσουν. Ο Τσωκρής όμως δεν κατάφερε να τον προλάβει πριν τον δολοφονήσουν οι μισθοφόροι των προκρίτων της Ύδρας στις 16 Δεκεμβρίου του 1821. Αλλά και ο Παναγιώτης Καρατζάς ήταν από τους πρωτεργάτες της εξέγερσης της Πάτρας κατά την επανάσταση του 1821. Γεννήθηκε στην Πάτρα και το πραγματικό του όνομα ήταν Αναστασόπουλος. Από παιδί έδειξε την ανδρεία του και περιφρόνηση κατά των Τούρκων και συχνά τσακώνονταν με τους συνομήλικους Τούρκους. Κυνηγημένος καταφεύγει στα Επτάνησα, που βρισκόταν υπό Αγγλική διοίκηση και συγκεκριμένα στην Ζάκυνθο, όπου κατατάσσεται στον Αγγλικό στρατό στο 3ο τάγμα Ελλήνων λεγεωνάριων. Το 1809 επιστρέφει στην Πάτρα και ασχολείται με το επάγγελμα του τσαγκάρη, αλλά συνεχίζει να έρχεται σε σύγκρουση με τους Τούρκους. Στις 16 Μαρτίου 1821 αρχίζει να ξεσηκώνει τους Πατρινούς κατά των Τούρκων τους οποίους τους αναγκάζει να εγκαταλείψουν την πόλη και να κλειστούν στο κάστρο και στις 21 Μαρτίου σηκώνει το λάβαρο της επανάστασης. Πήρε μέρος σε πολλές μάχες και είχε γίνει αρκετά δημοφιλής στον λαό και αυτό προκάλεσε τον φθόνο των κοτσαμπάσηδων. Κατά την πολιορκία της Πάτρας απο τον Κολοκοτρώνη, ρίχνεται πρώτος στις μάχες. Δολοφονήθηκε, καθαρά από φθόνο, μέσα στην μονή Ομπλού, από τους Aχαιούς κοτσαμπάσηδες αδελφούς Κουμαναίους, που δεν σεβάστηκαν ούτε τον ιερό χώρο. Τάφηκε εκεί και ο τάφος του υπάρχει ακόμα και σήμερα στον χώρο της μονής. Οι δολοφονίες των Οικονόμου και Καρατζά ήταν ένα ξεκάθαρο δείγμα απροθυμίας της Ελληνικής ελίτ των προυχόντων να μοιραστούν την εξουσία με ανθρώπους που προέρχονταν από τον λαό. Η μνήμη τους άργησε πολύ να δικαιωθεί ιστορικά και να αποκατασταθεί. Το συντηρητικό πολιτικό σύστημα που επικράτησε μετά την επανάσταση Αντιβασιλεία, Όθων κατά το οποίο μάλιστα πολλοί της αριστοκρατικής ολιγαρχίας αναδείχθηκαν σε υψηλά αξιώματα, δεν επέτρεψε τη δικαίωσή τους. Οι Οικονόμου και Καρατζάς έπεσαν από χέρι ελληνικό, «πατριωτικό».
*Ποτέ κανείς δεν αμφισβήτησε τον πατριωτισμό του «εθνικού» κατεστημένου (προεστοί, Φαναριώτες, εκκλησία) που από τα προνόμια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας πέρασαν χωρίς κόπο, με αίμα δανεικό, του επαναστατημένου λαού, στα προνόμια των Βαυαρών, των Άγγλων, των Γάλλων και των Ρώσων.
Πηγή: Αρθρο του ΠΕΤΡΟΥ ΜΠΑΣΤΕΑ στα ΝΕΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου