Οὐρανὲ παγγενέτωρ, κόσμου μέρος αἰὲν ἀτειρές, πρεσβυγένεѳλ’, ἀρχὴ πάντων πάντων τε τελευτή, κόσμε πατήρ, σφαιρηδὸν ἑλισσόμενος περὶ γαῖαν, οἶκε ѳεῶν μακάρων, ῥόμβου δίναισιν ὁδεύων, οὐράνιος χѳόνιός τε φύλαξ πάντων περιβληѳείς, ἐν στέρνοισιν ἔχων φύσεως ἄτλητον ἀνάγκην, κυανόχρως, ἀδάμαστε, παναίολε, αἰολόμορφε, πανδερκές, Κρονότεκνε, μάκαρ, πανυπέρτατε δαῖμον, κλῦѳ’ ἐπάγων ζωὴν ὁσίαν μύστηι νεοφάντηι. . (ΟΥΡΑΝΟΥ ΥΜΝΟΣ ΟΡΦΕΩΣ)
Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2009
Ενας „ξεχασμένος“ Όλυμπος
Στα βόρεια της Τουρκίας εκτείνονται παράλληλα με την παραλία οι Ποντιακές Άλπεις ή οροσειρά του Πόντου, που αρχίζει από τα σύνορα της Ρωσίας και καταλήγει στα στενά του Βοσπόρου. Δυτικά τα βουνά είναι απόκρημνα και σχηματίζουν απότομες ακτές και ακρωτήρια. Εδώ είναι και τα βουνά , Ολυμπος Ίδη και Ταύρος
Kοντά στην Αντάλια (Αττάλεια), ως το Ντέμρε, όπως λέγονται σήμερα τα Μύρα της Λυκίας, σε μια απόσταση 130 χιλιομέτρων, ο Ταύρος και ο Ολυμπος κατεβαίνουν πευκόφυτοι ως τη θάλασσα σχηματίζοντας μικρούς όρμους.
Η Αττάλεια (Αντάλια) ιδρύθηκε από τον Ατταλο Β', τον 2ο αιώνα π.Χ. , εξ ου και το όνομα της. Υπάρχουν ακόμη αρκετά αρχαία στην περιοχή, που αποκαλούνται με το όνομά τους, και όχι με κάποιο Τουρκικό. Δυστυχώς σε πολλούς τουριστικούς οδηγούς η «ελληνική γλώσσα» των μνημείων και των επιγραφών αναφέρεται ως «γλώσσα της Λυκίας»...
Μέχρι στιγμής τεράστιο ενδιαφέρον για όλους τους φορείς συγκεντρώνει κυρίως μία παλιά εκκλησία του Αγ. Νικολάου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου