Ο Νόμπελ και η Ελλάδα...

Ο Φιλέλλην Νόμπελ διαλαλούσε το θαυμασμό του για τον Ελληνικό πολιτισμό στα πέρατα του κόσμου όπου ταξίδευε το πλοίο του «Σωκράτης», , και Ελληνοποιώντας την εφεύρεσή του με την πανίσχυρη λέξη «Δυναμίτης». Ειρήσθω εν παρόδω ότι η Δυναμίτης του Νόμπελ χρησιμοποιήθηκε και στη διάνοιξη του Ισθμού της Κορίνθου.

Ο Αλφέδρος Νόμπελ, γεννήθηκε στην Στοκχόλμη την 21η Οκτωβρίου 1833. Δε φοίτησε ποτέ σε σχολείο, ούτε σε σχολή.

Σε ηλικία 4 ετών, ο πατέρας του έφυγε για την Ρωσία, όπου ίδρυσε ένα εργοστάσιο χημείας. Εγκαταστάθηκαν όλοι στην Πετρούπολη το 1841, όπου ο Αλφέδρος με τα αδέρφια του είχαν εξαιρετικούς δασκάλους.
To 1850 o Αλφέδρος ταξίδεψε στην Αμερική, μα δεν κάθισε πολύ και επέστρεψε στην Πετρούπολη, όπου εργάστηκε στο εργοστάσιο του πατέρα του. Ο πατέρας του είχε όπως είχαμε πει πιο πάνω εργοστάσιο χημείας και είχε επινοήσει την νιτρογλυκερίνη, τις υποβρύχιες βόμβες και ένα είδος ποταμόπλοιου. Τ' αδέλφια του, είχαν βρει ένα σύστημα συνεχούς καθαρισμού πετρελαίου, το οποίο εφάρμοσαν.
Ο Νόμπελ αν και ασθενικός αφοσιώθηκε στην σπουδή των εκρηκτικών υλών και η χημεία του τράβηξε την προσοχή. Επινόησε νέες μεθόδους παρασκευής της νιτρογλυκερίνης και προσπαθώντας να την κάνει ακίνδυνη, βρήκε την δυναμίτιδα (1875) και την ακόμα πιο ζελατινοδυναμίτιδα(1875). Μετά κατασκεύασε την άκαπνη πυρίτιδα και βελτίωσε τον τρόπο παρασκευής τεχνητού μεταξιού από κολωδιοβάμβακα. Για όλα αυτά ο Νόμπελ πήρε πολλά διπλώματα. Επίσης τα κέρδη από τις εφευρέσεις του, ήταν τεράστια και η περιουσία του πήρε κολοσσιαίες διαστάσεις.
Όμως ο Νόμπελ είχε γίνει κλειστός και μελαγχολικός. Ο Νόμπελ ήταν ειρηνιστής και πίστευε ότι η απειλή της καταστροφής από τα ισχυρά όπλα, που οι εφευρέσεις του επέτρεπαν να δημιουργηθούν, θα έκανε τον κόσμο να μην επιχειρεί τον πόλεμο και να χρησιμοποιεί τα εκρηκτικά μόνο για ειρηνικούς σκοπούς. Την τεράστια περιουσία του, τη διέθεσε για ειρηνικούς σκοπούς. Ο Νόμπελ δεν ήταν μόνο εφευρέτης, αλλά είχε και λογοτεχνική φλέβα. Παρά την μεγάλη του επιθυμία δεν πρόκοψε στον λογοτεχνικό τομέα. πέθανε το 1896, και σε ηλικία 63 ετών. Έφυγε από την ζωή αφήνοντας πίσω του την τεράστια περιουσία του αλλά και με την τραγική συναίσθηση πως άφηνε πίσω του την τρομερότερη απειλή για το ανθρώπινο γένος ( τη δυναμίτιδα).
Αξίζει να αναφέρουμε κάποια στοιχεία από την διαθήκη του: Αφού αποξένωσε όλους τους συγγενής του, διέθεσε την περιουσία του σε μετρητά για βραβεία, τα οποία θα μοιράζονταν σε αυτούς που μέσα στην προηγούμενη χρονιά θα έχουν προσφέρει την μεγαλύτερη ενέργεια στην ανθρωπότητα. Το ποσό διαιρείται σε πέντε ίσα μέρη που απονέμονται ως εξής:
1) σ' εκείνον που θα πραγματοποιήσει τη σπουδαιότερη ανακάλυψη / εφεύρεση στον τομέα της Φυσικής
2) σε εκείνον που θα επιτύχει ανακάλυψη ή βελτίωση στον τομέα της Χημείας
3)σε εκείνον που θα πραγματοποιήσει τη σπουδαιότερη ανακάλυψη στον τομέα της Φυσιολογίας ή Ιατρικής
4)σε εκείνον που στον τομέα της λογοτεχνίας θα δημιουργήσει το πιο έξοχο έργο με ιδεαλιστικές τάσεις
5)Στο πρόσωπο που θα πραγματοποιήσει περισσότερη ή την καλύτερη εργασία προς όφελος της συναδέλφωσης ανάμεσα στα έθνη για την κατάργηση ή τον περιορισμό στρατιωτικών δυνάμεων, που υπάρχουν σήμερα, καθώς και για την σύγκληση και την προώθηση του έργου των Συνεδρίων Ειρήνης

Πηγές:

http://www.focusmag.gr/articles/view-article.rx?oid=189627, http://www.apodimos.com/arthra/06/Aug/ALFRED_NOBEL_ENAS_ELLHNAS_SYGKENTRONEI_TO_ANEKDOTO_ERGO_TOY_ALFRED_NOBEL/index.htm