Δεξιά: Δέκα δευτερόλεπτα μετά την ανάφλεξη, μια θερμοπυρηνική πύριν
η φλόγα έχει ολοκληρώσει σχεδόν την αποτέφρωση ενός λευκού νάνου άσπρου νάνου σε μια πρόσφατη προσομοίωση. Προχωρώντας από το βαθύ εσωτερικό του άστρου προς τα εξωτερικά μέρη, η πυρηνική αλυσιδωτή αντίδραση έχει μετασχηματίσει τον άνθρακα και το οξυγόνο (μωβ, ερυθρό χρώμα), στο πυρίτιο (πορτοκαλί) και το σίδηρο (κίτρινο χρώμα). Οι προηγούμενες προσομοιώσεις, που ήταν ανίκανες να ακολουθήσουν τις ταραχώδεις κινήσεις, δεν θα μπορούσαν να εξηγήσουν γιατί τα αστέρια εξερράγησαν αντί να πεθάνουν ήσυχα.
Στις 11 Νοεμβρίου 1572, ο δανός αστρονόμος και ευγενής Tycho Brahe είδε ένα νέο αστέρι στον αστερισμό της Κασσιόπειας, να λάμπει τόσο φωτεινά όσο και ο Δίας. Από πολλές απόψεις, ήταν η γέννηση της σύγχρονης αστρονομίας — μια φωτεινή διάψευση της μέχρι τότε πεποίθησης ότι ο ουρανός ήταν σταθερός και αμετάβλητος. Τέτοια ‘νέα άστρα’ δεν έχουν πάψει να μας εκπλήσσουν. Περίπου 400 χρόνια αργότερα οι αστρονόμοι συνειδητοποίησαν ότι αυτά επισκιάζουν για πολύ μικρό χρονικό διάστημα τα δισεκατομμύρια των συνηθισμένων άστρων και πρέπει επομένως να είναι θεαματικές εκρήξεις. Το 1934 ο Fritz Zwicky του Τεχνολογικού Ιδρύματος της Καλιφόρνιας έπλασε το όνομα "σουπερνόβα" για αυτά τα ‘νέα άστρα’. Οι υπερκαινοφανείς ή σουπερνόβες είναι μακράν τα πιο δραματικά γεγονότα που είναι γνωστά στην επιστήμη, και διαδραματίζουν έναν ειδικό ρόλο στο σύμπαν και στη δουλειά των αστρονόμων: σπέρνουν το διάστημα με βαριά στοιχεία, ρυθμίζοντας έτσι τον σχηματισμό των γαλαξιών καθώς και την εξέλιξη τους, ενώ ακόμη χρησιμεύουν και ως οι δείκτες της κοσμικής διαστολής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου