Οὐρανὲ παγγενέτωρ, κόσμου μέρος αἰὲν ἀτειρές, πρεσβυγένεѳλ’, ἀρχὴ πάντων πάντων τε τελευτή, κόσμε πατήρ, σφαιρηδὸν ἑλισσόμενος περὶ γαῖαν, οἶκε ѳεῶν μακάρων, ῥόμβου δίναισιν ὁδεύων, οὐράνιος χѳόνιός τε φύλαξ πάντων περιβληѳείς, ἐν στέρνοισιν ἔχων φύσεως ἄτλητον ἀνάγκην, κυανόχρως, ἀδάμαστε, παναίολε, αἰολόμορφε, πανδερκές, Κρονότεκνε, μάκαρ, πανυπέρτατε δαῖμον, κλῦѳ’ ἐπάγων ζωὴν ὁσίαν μύστηι νεοφάντηι. . (ΟΥΡΑΝΟΥ ΥΜΝΟΣ ΟΡΦΕΩΣ)
Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2009
Γερμανία - Πρεμιέρα για την ταινία «Η σκόνη του χρόνου» του Θ.
Την ερχόμενη Παρασκευή, 29 Οκτωβρίου, βγαίνει σε περίπου 15 γερμανικούς κινηματογράφους το τελευταίο δημιούργημα του σκηνοθέτη Θόδωρου Αγγελόπουλου, που φέρει τον τίτλο «Η σκόνη του χρόνου». Μάλιστα, όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα της ιστοσελίδας της Ντόιτσε Βέλε («ΝΒ»), η ταινία γυρίστηκε εν μέρει στο Βερολίνο και στην Κολωνία και συγχρηματοδοτήθηκε με 750.000 ευρώ από το Ίδρυμα Κινηματογράφου του κρατιδίου της Βόρειας Ρηνανίας - Βεστφαλίας.
Μιλώντας στην «ΝΒ» ο Θόδωρος Αγγελόπουλος τόσο για τον ελληνικό κινηματογράφο όσο και για την ταινία του ανέφερε πως πρόκειται για ένα σενάριο που αφορά στον έρωτα, τον οποίο παρουσιάζει μέσα από το ταξίδι στο χρόνο που στο πέρασμά του αλλάζει εκ θεμελίων το πολιτικό και κοινωνικό σκηνικό.
«Είναι το τέλος, πρόσθεσε, μιας εποχής ονείρου, μιας εποχής πίστης ότι μπορούσε να αλλάξει ο κόσμος. Κι αυτό είναι το τραύμα της γενιάς της δικιάς μου. Και η αναζήτηση -αλλά αναζητείται τυφλά- ενός άλλου ονείρου, αυτού που λέει ο Μαστρογιάνι στο ''Μετέωρο βήμα του πελαργού'', με ποιες λέξεις κλειδιά θα μπορέσουμε να ανοίξουμε την πόρτα στο καινούριο συλλογικό όνειρο».
Μεγάλοι ηθοποιοί όπως ο Γουίλιαμ Νταφόε, ο Μπρούνο Γκαντς, ο Μισέλ Πικολί, η Ιρέν Ζακόμπ και η Κριστιάνε Πάουλ, ζουν μέσα από τον έρωτα, την εξορία, την ξενιτιά, τις μεγάλες πολιτικές και κοινωνικές ανατροπές του δεύτερου μισού του περασμένου αιώνα. Παρά το εντυπωσιακό casting και το γνώριμο ποιητικό βλέμμα του σκηνοθέτη, όμως, η ταινία δεν κατάφερε να πείσει τους κριτικούς στη Γερμανία.
«Ο χρόνος είναι ο καλύτερος κριτής»
Είναι χαρακτηριστικό πως «Η σκόνη του χρόνου» πήρε μέρος στη φετινή Μπερλινάλε, όχι όμως στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ. Μάλιστα, όπως έγραψε η εφημερίδα «Αλγκεμάινε» της Φρανκφούρτης, «αυτό ήταν άδικο, όμως ο Θόδωρος Αγγελόπουλος έκανε κάποτε σινεμά την τραγωδία της ιστορίας και σήμερα κάνει ένα φωτογραφικό άλμπουμ με αναμνήσεις».
Όπως και να 'χει, όμως, ο Θόδωρος Αγγελόπουλος πιστεύει πως ο καλύτερος κριτής της αξίας της ταινίας είναι ο χρόνος. Και ο ίδιος, όπως επισημαίνεται στο δημοσίευμα, στάθηκε από τους τυχερούς που μέσα από το έργο τους και την επιμονή τους κατάφεραν να ξεπεράσουν τα σύνορα της χώρας τους και να μιλήσουν μια κινηματογραφική γλώσσα που είναι διεθνώς κατανοητή.
Ο Έλληνας σκηνοθέτης ρωτήθηκε και για την εμπειρία που αποκόμισε από τα γυρίσματα στη Γερμανία. «Είναι άλλη νοοτροπία, απάντησε, είναι άλλη αντιμετώπιση. Έχω, δεν έχω μάθει να δουλεύω με 60 και 80 ανθρώπους συνεργείο. Είναι δυσκίνητο πια το συνεργείο. Εγώ χρειάζομαι πιο μικρά συνεργεία, να είναι ευκίνητα. Και είναι και άλλη τάξη πραγμάτων. Συνηθισμένος από την Ελλάδα και την Ιταλία που έχω ξαναδουλέψει, αλλά και τη Γαλλία, με την οποία έχω πολύ πυκνή επαφή, εδώ αντιμετώπισα άλλη τάξη που εμένα λίγο με δυσκόλεψε».
Πάντως, ο Θόδωρος Αγγελόπουλος ετοιμάζει ήδη την επόμενη ταινία του, για την οποία δεν θέλησε να πει το παραμικρό. Όσο για τον ελληνικό κινηματογράφο, πιστεύει πως υπάρχουν κάποιες παρέες με μια ιδιαίτερη ματιά και μια δυναμική που δεν θα κόψουν εισιτήρια αλλά κάτι θα κάνουν. «Εύχομαι σ’ αυτήν την καινούργια γενιά να βγει έξω, να κυκλοφορήσει στον κόσμο. Να υπάρξει ένας ελληνικός κινηματογράφος ο οποίος να είναι αναγνωρίσιμος και να έχει επαφή και με τον κόσμο εκτός Ελλάδας».
Πηγή:ΑΠΕ - ΜΠΕ Site Πολιτισμού/ΝΕΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου