Η σημασία της μάχης των Θερμοπυλών

Με την εκστρατεία του Ξέρξη κατά της Ελλάδος ο οποίος συγκεντρώνει τον μεγαλύτερο στρατό της ανθρωπότητας μέχρι σήμερα, βρίσκεται σε θανάσιμο κίνδυνο η ελευθερία της Ελλάδος αλλά και η ελευθερία ολόκληρου του κόσμου όπως μας τον κληροδότησαν μερικοί ελάχιστοι κορυφαίοι αρχαίοι Έλληνες οι οποίοι με δύναμη ψυχής, αυτοθυσία, και με φιλοπατρία κατάφεραν το ακατόρθωτο.

Πριν από την εκστρατεία του Ξέρξη οι Έλληνες έχουν προβάδισμα πληροφοριών!

Σπάρτη, πριν την εκστρατεία του Ξέρξη.

Η Γοργώ, σύζυγος του Λεωνίδα, περιώνυμος δια την πνευματικήν της ευστροφία, είναι η μοναδική που αναγνωρίζει ότι ο Δημάρατος, ο εξόριστος βασιλιάς της Σπάρτης στην Περσία γνωρίζει τις μελέτες της εκστρατείας του Πέρση κατά της Ελλάδος και αποστέλλει κρυπτογράφημα στην Σπάρτη (δελτίον δίπτυχον) με υπό κηρόν γλυφή γράμματα και συμβούλευσε τους Σπαρτιάτες να ξήσουν το κερί και να διαβάσουν τις πληροφορίες.

Όσοι ασχολήθηκαν με την τέχνη του πολέμου μπορούν να καταλάβουν ότι πριν από την ηρωική θυσία του Λεωνίδα, η γυναίκα του είχε επέμβει δυναμικά στην ιστορία του Ελληνικού Έθνους.

Οι θερμές πύλες της αθανασίας (Η μάχη των Θερμοπυλών )

Παρά το γεγονός ότι οι Θερμοπύλες είναι κυρίως γνωστές λόγω της μάχης του 480 π.Χ., τα ίχνη τους εντοπίζονται αιώνες πριν. Η αμφικτιονία των Θερμοπυλών υπήρξε η αρχαιότερη και ήδη από τον 8ο αιώνα είχε ως κέντρο της την πόλη Ανθήλη.
Οι ιαματικές πηγές των Θερμοπυλών ήταν αφιερωμένες στον Ηρακλή και μάλιστα στην περιοχή υπήρχαν ιερό και βωμός αφιερωμένα στον ήρωα.

Στην μάχη του 489 π.Χ., ο ελληνικός στρατός που σε αριθμούς ήταν ένα μικρό κλάσμα σε σχέση με τον υπέρογκο περσικό, κατόρθωσε να αναχαιτίσει την προέλαση του περσικού εκστρατευτικού σώματος για έξι ημέρες, αλλά πριν σκοτωθεί μέχρι και ο τελευταίος αμυνόμενος γίνεται κάτι απίστευτο....

..................................

Ο Στόχος του ηρωικού Λεωνίδα επιτεύχθηκε: Η πατρίδα νίκησε τον πόλεμο, κι ας έχασε μια μάχη, ας έχασε άνδρες ηρωικούς.

Έτσι παρέμεινε η ανεξαρτησία των Ελλήνων και συνέχισε να ανθίζει ο ελληνικός πολιτισμός.

Ο Σιμωνίδης, ο λυρικός ποιητής έγραψε:

Για κείνους που πέθαναν στις Θερμοπύλες, ένδοξη η τύχη, ωραίος ο θάνατος, βωμός ο τάφος, μνήμη παντοτινή αντί για θρήνος, κι η μοίρα τους αντικείμενο εγκωμίων. Σάβανο σαν κι αυτό μήτε η σαπίλα μήτε ο χρόνος ο πανδαμάτορας θα αμαυρώσει των γενναίων ανδρών. Και το μνήμα την καλή φήμη της Ελλάδας διάλεξε για ένοικό του. Μάρτυρας είναι ο Λεωνίδας, ο βασιλιάς της Σπάρτης, που μέγα στολίδι άφησε πίσω του την αρετή και δόξα αιώνια.

Απόσπασμα από προσεχή δημοσίευση για τους αναγνώστες μας.

Ν. Σάμιος

...Καί μια πληροφορία για τον φίλο μου, τον Πλάτωνα Πισατίδη…

Στην Σπάρτη σε σηµείο της Aφεταΐδος οδού, βρισκόταν το ιερό τουMάρωνος και του Aλφειού, ηρώων που διακρίθηκαν περισσότερο από όλους, εκτός του Λεωνίδα, στη µάχη των Θερµοπυλών.