Ενα απολίθωμα 47 εκατομμυρίων ετών

Ενα απολίθωμα 47 εκατομμυρίων ετών. που ονομάζεται "Ida" παρουσιάστηκε στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Νέας Υόρκης σε συνέντευξη Τύπου, όπου το εύρημα αποκαλύφθηκε. Επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Όσλο και το Ινστιτούτο Ερευνών Σεκενμπεργκ αποκάλυψαν το θηλυκό δείγμα, λέγοντας ότι είναι το πιο πολύπλοκο απολίθωμα που έχει βρεθεί ποτέ.
Επιστήμονες παρουσίασαν την Τρίτη το πολύ καλά διατηρημένο απολίθωμα ενός πρωτεύοντος θηλαστικού ηλικίας 47 εκατομμυρίων ετών, πιθανού κοντινού συγγενή και προγόνου των πιθήκων και των ανθρώπων.
Πρόκειται για το πιο ολοκληρωμένο απολίθωμα θηλαστικού που έχει βρεθεί ποτέ, από το οποίο λείπει μόνο μέρος του ενός ποδιού κάτω από το γόνατο, και θα μπορούσε να παρέχει ανεκτίμητες πληροφορίες για τα αρχικά στάδια εξέλιξης των θηλαστικών, αναφέρουν οι επιστήμονες.
Ο Νορβηγός παλαιοντολόγος Γιόρν Χόρουμ, επικεφαλής της ομάδας που μελέτησε το απολίθωμα τα τελευταία δύο χρόνια, εξήγησε ότι μπορεί μεν να μοιάζει με πρόγονος του ανθρώπου, ωστόσο κατά πάσα πιθανότητα πρόκειται για μακρινό συγγενή. «Δεν έχουμε να κάνουμε με την προ-προ-προ-γιαγιά μας, αλλά με την προ-προ-προ-θεία μας», εξήγησε ο Γιενς Φράντζεν, του Ινστιτούτου Ερευνών Σένκενμπεργκ της Φρανκφούρτης, στη σχετική εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο Αμερικανικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Νέας Υόρκης. Η επιστημονική ονομασία του είναι Darwinius Μasillae, η ανεπίσημη Ίντα, και για τους ειδικούς αποτελεί το "το όγδοο θαύμα του κόσμου", καθώς είναι το πιο ολοκληρωμένο απολίθωμα που έχει βρεθεί ποτέ.Ο σκηνοθέτης Ντέιβιντ Ατένμπορο, ο οποίος πρόκειται να παρουσιάσει σχετικό ντοκιμαντέρ στο BBC, τόνισε ότι "αυτό το μικρό ον θα μας δείξει τη σχέση μας με τα υπόλοιπα θηλαστικά", προσθέτοντας ότι αυτό το απολίθωμα θα ενθουσίαζε το Δαρβίνο, ο οποίος πριν από 150 χρόνια διατύπωσε τη θεωρία της εξέλιξης, συνδέοντας τον άνθρωπο με το υπόλοιπο ζωικό βασίλειο. Στο ντοκιμαντέρ Ατένμπορο η Ίντα παίρνει, ψηφιακά, σάρκα και οστά...
Η καταγωγή του απολιθώματος μελετήθηκε, υπό άκρα μυστικότητα, για δύο χρόνια από ομάδα κορυφαίων παλαιοντολόγων, με επικεφαλής τον Νορβηγό καθηγητή Γιορν Χούρουμ, διευθυντή του Μουσείου Εθνικής Ιστορίας στη Νορβηγία.Την Τρίτη παρουσιάστηκε στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Νέας Υόρκης, ενώ συμπληρώνονταν διακόσια χρόνια από τη γέννηση του Δαρβίνου.Το απολίθωμα ανακαλύφθηκε στα τέλη της δεκαετίας του ‘80 στο Όρυγμα Μέσελ, έναν αρχαίο κρατήρα λίμνης κοντά στη Φρανκφούρτη. Από εκεί και πέρα η Ίντα άλλαξε διάφορα χέρια για να καταλήξει στον καθηγητή Χούρουμ, ο οποίος δαπάνησε ένα εκατομμύριο δολάρια για να την αγοράσει, καθώς με την πρώτη ματιά κατάλαβε ότι είναι "το πιο όμορφο απολίθωμα του κόσμου". Τόνισε επίσης ότι το απολίθωμα είναι ό,τι πιο κοντινό μπορεί να βρεθεί σε άμεσο πρόγονο του ανθρώπου, χαρακτηρίζοντας την ανακάλυψη ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα.
Ο σκελετός της Ίντα είναι κατά 95% ολοκληρωμένος και πολύ καλά διατηρημένος. Μάλιστα, οι επιστήμονες μπόρεσαν να εντοπίσουν ίχνη από τη γούνα και υπολείμματα του τελευταίου γεύματός της.Η απουσία ηβικού οστού επιβεβαίωσε ότι ήταν θηλυκό, ενώ από τα πρώτα δόντια που βρέθηκαν, η ηλικία του προσδιορίστηκε στους εννέα μήνες και η ανάπτυξή του στο 60%. Σύμφωνα με το Δρ. Τζενς Φράνζεν, οι ομοιότητες της Ίντα με τον άνθρωπο, είναι ότι έχει νύχια αντί για οπλές, αντίχειρα και άνω άκρα που τα χρησιμοποιούσε σαν χέρια. Παρουσιάζει όμως διαφορές στα δόντια, κάτι για τον Δρ. Φράνζεν την κάνει έμμεσο συγγενή, κάτι σαν "γιαγιά", όπως λεει χαρακτηριστικά.
Η Ίντα έζησε στην Ηώκαινη υποπερίοδο.Πάντως, πολλοί επιστήμονες, σύμφωνα με τα έγκυρα περιοδικά "Science" και "Nature", δε συμφωνούν για τη σημασία του και επιφυλάσσονται να το μελετήσουν προσεκτικά.
Το θηλαστικό, με μήκος 58 εκατοστά, από την άκρη της μύτης του μέχρι το τέλος της ουράς του, ήταν θηλυκό και πέθανε λίγο πριν τα πρώτα του γενέθλια. Το απολίθωμα είναι τόσο λεπτομερές που οι επιστήμονες μπόρεσαν να δουν στο στομάχι μέχρι και τα φρούτα που είχε καταναλώσει η Ίντα, όπως την ονόμασαν, σε κάποιο από τα τελευταία της γεύματα.
Το απολίθωμα της Ίντα βρέθηκε από ερασιτέχνη συλλέκτη το 1983, και ανήκε σε ιδιωτική συλλογή, όταν πουλήθηκε στο πανεπιστήμιο του Όσλο, το 2006. «Είναι η μόνη ένδειξη που έχουμε σχετικά με το πώς έμοιαζαν οι πολύ μακρινοί πρόγονοι του ανθρώπου, χωρίς να σημαίνει ότι πρόκειται για άμεσο πρόγονό μας» ανέφερε ο Χόρουμ.
Η Ίντα συνδέεται με τους ανθρώπους από τα οστά των αστραγάλων, που έχουν το ίδιο σχήμα, ενώ τα μεγάλα δάχτυλα και τα νύχια της υποδηλώνουν ότι ήταν πρωτεύον θηλαστικό.
Στα τέλη Μαΐου θα εκτεθεί στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου μόνο για μία ημέρα και στη συνέχεια θα επιστρέψει στη Νορβηγία.
Πηγές:
http://www.ethnos.gr/summary.asp?catid=11391&subid=2&pubid=3752812&tag=7948
www.kathimerini.gr με πληροφορίες Reuters, http://www.skai.gr/
Σχετικά: «Η Ακρόπολη της παλαιοντολογίας», Η μελέτη του παρελθόντος και ο Άρης Πουλιανός, Χρονολόγιο Ελλάδος