Η Πύλη του Βρανδεμβούργου, ο άγνωστος ιερός Ναός του Ηρακλή.

 

ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ ΚΑΙ ΚΕΝΤΑΥΡΟΜΑΧΙΑ >Η μετόπη / τρίγλυφος (ή τρίγλυφο, πληθ. τρίγλυφα)* στην πύλη του Βερολίνου.

Η αναμέτρηση Λαπιθών και Κενταύρων για τα μάτια της Ιπποδάμειας, ενέπνευσε τον Φειδία να αναπαραστήσει την κενταυρομαχία στον Παρθενώνα. Πως ο Θησέας εκδίωξε τα τερατόμορφα πλάσματα από το Πήλιο ...

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/i-ematiri-anametrisi-lapithon-ke-kentavron-gia-ta-matia-tis-omorfis-ippodamias-enepnefse-ton-fidia-na-anaparastisi-tin-kentavromachia-ston-parthenona-pos-o-thiseas-ekdioxe-ta-teratomorfa-plasmata-a/

Η αναμέτρηση Λαπιθών και Κενταύρων για τα μάτια της Ιπποδάμειας, ενέπνευσε τον Φειδία να αναπαραστήσει την κενταυρομαχία στον Παρθενώνα. Πως ο Θησέας εκδίωξε τα τερατόμορφα πλάσματα από το Πήλιο ...

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/i-ematiri-anametrisi-lapithon-ke-kentavron-gia-ta-matia-tis-omorfis-ippodamias-enepnefse-ton-fidia-na-anaparastisi-tin-kentavromachia-ston-parthenona-pos-o-thiseas-ekdioxe-ta-teratomorfa-plasmata-a/

Η Πύλη του Βρανδεμβούργου (γερμανικά: Brandenburger Tor), στο κέντρο του Βερολίνου, αποτελούσε παλιότερα την πύλη της πόλης, ενώ σήμερα είναι το πιο αναγνωρίσιμο σύμβολο της γερμανικής πρωτεύουσας. Το οικοδόμημα βρίσκεται στην πλατεία Παρίζερ (γερμ. Pariser Platz), την οποία συνδέει με την λεωφόρο Ούντερ ντεν Λίντεν (γερμ. Unter den Linden).

Η Πύλη του Βρανδεμβούργου έχει ύψος 26 μ., μήκος 65,5 μ. και πλάτος 11 μ. Θυμίζει τα Προπύλαια της Ακρόπολης των Αθηνών. Πρόκειται για οικοδόμημα νεοκλασικού ρυθμού, το οποίο ουσιαστικά ήταν και το πρώτο του είδους του, που χτίστηκε στο Βερολίνο.

 Έχει έξι κίονες δωρικού ρυθμού, από κάθε πλευρά, ύψους 15 μ. ο κάθε ένας. 

 

Οι διάδροιμοι μεταζύ των κιόνων είναι επίσης διακοσμημένοι με γλυπτά που δείχνουν τους άθλους του Ηρακλή.

Πάνω στην στέγη της Πύλης του Βρανδεμβούργου στέκεται στο ύψους 5 μέτρων άγαλμα της θεάς Νίκης, η οποία επανδρώνει μια ρωμαϊκή πολεμική άμαξα (λατ. quadriga), την οποία σύρουν τέσσερα άλογα, τα οποία μας θυμίζουν έργο του Λύσιππου>Τα Άλογα του Αγίου Μάρκου, γνωστά επίσης ως Τέθριππο Θριάμβου (Triumphal Quadriga).

 *Η τρίγλυφος (ή τρίγλυφο, πληθ. τρίγλυφα) είναι στοιχείο της αρχαίας ελληνικής αρχιτεκτονικής. Ονομάζεται τρίγλυφο από την χαρακτηριστική του εμφάνιση, η οποία επιτυγχάνεται όταν επάνω στην τετράπλευρη πλάκα ή επιφάνεια σκαλιστούν δύο μεσαία αυλάκια, που ονομάζονται γλυφές, και δύο λεπτότερα ακραία αυλάκια, οι ημιγλυφές. Όταν έχουμε τις δύο γλυφές, λείπουν όμως οι ημιγλυφές, τότε το ίδιο σχέδιο ονομάζεται δίγλυφο αντί για τρίγλυφο. Τρίγλυφα παρουσιάστηκαν τον 7ο αιώνα π.χ.χ. ως διαρρυθμιστικό και διακοσμητικό στοιχείο της ζωφόρου στον δωρικό ρυθμό και συναντάται ιδιαίτερα στους ιερούς ναούς.

Νίκος Σάμιος με πληροφορίες από τη Βικιπαίδεια.

Η μυρτιά (πίσω απότην ιστορία της Μυρτάλης).

Ούτε και φαντάστηκα πως τόσο κύρος είχαν τα δικά σου διατάγματα, ώστε θνητός εσύ να υπερβείς τους αιώνιους και άγραφους νόμους των θεών. Γιατί οι νόμοι αυτοί υπάρχουν όχι τώρα και χτες μονάχα, αλλά αιώνια, κι ιδέα κανείς δεν είχε από πού προήλθαν. Αντιγόνη (Σοφοκλή).

Χρυσό στεφάνι, με φύλλα και άνθη μυρτιάς. Βρέθηκε σε τάφο στη Σταυρούπολη Θεσσαλονίκης. 4ος αι. π.χ.χ. περισσοτερα...

Η μυρτιά είναι είδος φυτού που ανήκει στο γένος Μύρτος (Myrtus) και στην οικογένεια των Μυρτίδων (Myrtaceae). Το γένος Μύρτος περιλαμβάνει γύρω στα 75 είδη, τα οποία ευδοκιμούν σε τροπικές και υποτροπικές περιοχές. Στην Ελλάδα απαντάται η Μύρτος η κοινή (Myrtus communis), αυτοφυής ή διακοσμητική. Καλλιεργείται στην ύπαιθρο, σε γλάστρες αλλά και σε θερμοκήπια. Χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία, στην παρασκευή καλλυντικών και στη φαρμακευτική. Παράγει αιθέριο έλαιο (μυρτέλαιο). Το ανθεκτικό της ξύλο χρησιμοποιείται στη λεπτοξυλουργική και τα κλαδιά της στην καλαθοπλεκτική. Το φυτό ήταν γνωστό από τα αρχαία χρόνια και το αναφέρει ο Διοσκουρίδης.
Η μυρτιά δοξαζόταν και ήταν το ιερό φυτό της Πάφιου Αφροδίτης, η οποία όταν βγήκε γυμνή από τη θάλασσα κρύφτηκε πίσω από μια μυρτιά. Η μυρτιά ήταν το σύμβολο της ομορφιάς και της νεότητας. Η μυρτιά ήταν γνωστή από την αρχαιότητα, όταν χρησιμοποιούταν ως καλλωπιστικό φυτό στους ναούς. Η μυρτιά συσχετίζεται επίσης με το γάμο. Ένας άλλος μύθος περιγράφει τη Φαίδρα να τρύπα τα φύλλα της μυρτιάς είτε από στενοχώρια είτε για να εκδικηθεί της Αφροδίτη, επειδή δεν την ερωτεύθηκε ο Ιππόλυτος. Αυτός ο μύθος προσπαθεί να εξηγήσει γιατί τα φύλλα της μυρτιάς μοιάζουν τρυπημένα όταν φαίνονται στον Ήλιο. Αυτά τα διαφανή στίγματα στην πραγματικότητα είναι αδένες με αιθέριο έλαιο. Ο Διοσκουρίδης κατέταξε τις μυρτιές σε αυτές με μπλε και σε αυτές με λευκούς καρπούς, οι οποίοι έχουν φαρμακευτικές ιδιότητες. Τους έδινε ως αντίδοτο για τσιμπήματα σκορπιών και αραχνών και για να θεραπεύσει ασθένειες της κύστης και την διάρροια, σε μορφή βρασμένου χυμού. Η συνταγή αυτή χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα στη παραδοσιακή ιατρική.